Ιακωβου 4

1 Πόθεν πόλεμοι καὶ ⸀πόθενμάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν, ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν;

It dagotse fa'a kes'onat fayon awuke waake? It atsotse kaariru it meetsi tewunaatsnosha?

2 ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν· μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε. οὐκ ἔχετε διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς·

Ik keewo daatsosh tewunirute, ernmó daatsatste, asho úd'irute okoorirute eree daatsatste, fayeyirute, koyeyirute. Ik'o it k'onraawotsnowere it geyiru keewo daatsatste.

3 αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε.

Ik'o it k'oniyaloru Ik' it k'onts mansh aaniyo daatso itk'azir it k'oniru keewo meets geneeúwats jiitsosh gond asaabiyon Ik'o it k'onirwooshe.

4 ⸀μοιχαλίδες οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ θεοῦ ἐστιν; ὃς ⸀ἐὰνοὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ θεοῦ καθίσταται.

It widetswotso! datsu shuntso Ik'i t'alato b́wottsok'owo danatsteya? Eshe konwor datsunton shune geyiruwo b́tooko Ik'i t'alato b́woshoniye.

5 ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει· Πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ ⸀κατῴκισενἐν ἡμῖν;

Ando S'ayin mas'aafotse «Ik'i okooro, bí no gitsots b́ k'eezts shayiro b́ s'uzsh no wotitwok'oye» bí ettso datsmec'reya?

6 μείζονα δὲ δίδωσιν χάριν· διὸ λέγει· Ὁ θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται ταπεινοῖς δὲ δίδωσιν χάριν.

B́ wotiyaloru s'ayin mas'fo «Ik'o bog taana etirwotsi k'efituwe, dash took detsirwotsshomó b́ s'aato imetwe» b́ ettsosh Ik' imet s'aato jamoniyere boge.

7 ὑποτάγητε οὖν τῷ θεῷ· ἀντίστητε δὲ τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφʼ ὑμῶν·

Mansh Ik'osh keewewere dablosnoweer k'efoore, bíwere itatsere okaan wos'etuwe.

8 ἐγγίσατε τῷ θεῷ, καὶ ⸀ἐγγιεῖὑμῖν. καθαρίσατε χεῖρας, ἁμαρτωλοί, καὶ ἁγνίσατε καρδίας, δίψυχοι.

Ik'ok t'inere, bíewere itok t'inetwe, it morretsuwotso! it kishuwotsi s'ayntsuwere, it hakebaka etiruwotso! it nibo s'ayintswere.

9 ταλαιπωρήσατε καὶ πενθήσατε καὶ κλαύσατε· ὁ γέλως ὑμῶν εἰς πένθος ⸀μετατραπήτωκαὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήφειαν·

Kic'oore, shiyanowere, efere, it miis'o eepo maants, it gene'o shiyano maants wonewe.

10 ταπεινώθητε ἐνώπιον ⸀κυρίου καὶ ὑψώσει ὑμᾶς.

Doonzo shinatse it tooko dashan deshere, bíwere dambaan itn tuuzitwe.

11 Μὴ καταλαλεῖτε ἀλλήλων, ἀδελφοί· ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ ⸀ἢκρίνων τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καταλαλεῖ νόμου καὶ κρίνει νόμον· εἰ δὲ νόμον κρίνεις, οὐκ εἶ ποιητὴς νόμου ἀλλὰ κριτής.

Eshuwotso, it atsatsewo oonek'ayere, ash oonitwo wee ashaats angshituwo neme b́ ooniri, nematse b́ angshiri, nemats n angshiyalomo dab angshtsi nwoti bako nemó s'eentsitk neenaliye.

12 εἷς ⸀ἐστιννομοθέτης ⸂καὶ κριτής, ὁ δυνάμενος σῶσαι καὶ ἀπολέσαι· σὺ δὲ τίς εἶ, ⸂ὁ κρίνων τὸν ⸀πλησίον

Nem imetwonat angshituwo Ik' ikoniye, woriyosho t'afiyoshowere falituwoniye b́ s'uziye, eshe k'osh ashaats angshituwo kene neewo?

13 Ἄγε νῦν οἱ λέγοντες· Σήμερον ⸀ἢαὔριον ⸀πορευσόμεθαεἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ ⸀ποιήσομενἐκεῖ ⸀ἐνιαυτὸνκαὶ ⸀ἐμπορευσόμεθακαὶ ⸀κερδήσομεν

It «Hambets wee yaats hank'o wotts kitots amr manoke worwot iko beetwone, jaahrnwere oorshitwone» etiruwots itatso korde'ere.

14 οἵτινες οὐκ ἐπίστασθε ⸀τὸτῆς αὔριον ⸀ποίαἡ ζωὴ ὑμῶν· ἀτμὶς γάρ ⸀ἐστε⸀ἡπρὸς ὀλίγον φαινομένη, ⸀ἔπειτακαὶ ἀφανιζομένη·

Yaats wotituwo danatste, it beyo eebi? ikonoto be'eyar il t'afit daawnok'o itne.

15 ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς· Ἐὰν ὁ κύριος ⸀θελήσῃ καὶ ⸀ζήσομενκαὶ ⸀ποιήσομεντοῦτο ἢ ἐκεῖνο.

Maniyeremó eto iti b́geyituwo «Doonzo bíere nobeetka wotiyal han wee ekeewi k'alituwone» etoniye itsh geyiti.

16 νῦν δὲ καυχᾶσθε ἐν ταῖς ἀλαζονείαις ὑμῶν· πᾶσα καύχησις τοιαύτη πονηρά ἐστιν.

Itmó han it etfk'oon bognona etoone it it'iri, han naari it' jamoniye gonde.

17 εἰδότι οὖν καλὸν ποιεῖν καὶ μὴ ποιοῦντι, ἁμαρτία αὐτῷ ἐστιν.

Eshe sheeng keewo k'alo danfetsr k'alraaw asho k'al b́k'azo morre bíats b́wotiti.