< Προς Θεσσαλονικεις Β΄ 3 >
1 Τὸ λοιπὸν προσεύχεσθε, ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ λόγος τοῦ κυρίου τρέχῃ καὶ δοξάζηται καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς,
Wurththethan ta ishato qassekka Goda qaalay inte achchan hanoyssathoka eleeli wurssoso gakkana malane bonchetana mala nuus woosite.
2 καὶ ἵνα ῥυσθῶμεν ἀπὸ τῶν ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων, οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις.
Qasseka asi wuri ammanizayssa gidontta gish makkalanchatapene iita asatape nu attana mala nuus woosite.
3 πιστὸς δέ ἐστιν ὁ κύριος, ὃς στηρίξει ὑμᾶς καὶ φυλάξει ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Goday gidiko ammanetidayssa. Izikka intena minnisana; xalaepaka intena naagana.
4 πεποίθαμεν δὲ ἐν κυρίῳ ἐφʼ ὑμᾶς, ὅτι ἃ ⸀παραγγέλλομενκαὶ ποιεῖτε καὶ ποιήσετε.
Nu intena azazidayssa inte hai oothidista shin sinththefekka inte oothanayssa nuni Godan ammanetosu.
5 ὁ δὲ κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.
Goday inte wozina Xoossa siiqqookone Kiristtoossa dandda7ako kaaletho.
6 Παραγγέλλομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου ⸀ἡμῶνἸησοῦ Χριστοῦ στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν ἣν ⸀παρελάβοσανπαρʼ ἡμῶν.
Ta ishato ootho othantta asapene inte nuupe ekkida timirtteza mala doontta ammanizaytape inte haakkana mala Goda Yesuss Kiristtoossa sunththan intena nu azazoos.
7 αὐτοὶ γὰρ οἴδατε πῶς δεῖ μιμεῖσθαι ἡμᾶς, ὅτι οὐκ ἠτακτήσαμεν ἐν ὑμῖν
Inte nu lemuso wostti kaalanakone inte inte baggara ereista. nu intenara diza wode ootho oothontta coo deybeykko.
8 οὐδὲ δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν παρά τινος, ἀλλʼ ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ ⸂νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐργαζόμενοι πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν·
Qassekka oona soopekka kaththi coo mela mibeykko. Gido attin intefe oonaskka nu tooho gidontta mala qamane gallas daaburan oothi midos.
9 οὐχ ὅτι οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν, ἀλλʼ ἵνα ἑαυτοὺς τύπον δῶμεν ὑμῖν εἰς τὸ μιμεῖσθαι ἡμᾶς.
Nu hessa oothiday inte nuna kaalana mala intes loo7o lemuso gidana giidipe attin nuus kooshshizayssa intefe ekkana nuns woqay dhayin gidena.
10 καὶ γὰρ ὅτε ἦμεν πρὸς ὑμᾶς, τοῦτο παρηγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι μηδὲ ἐσθιέτω.
Nu intenara diza wode “ootho oothanas dosontta asi kaathth moopo giza azazo intes immidos.
11 ἀκούομεν γάρ τινας περιπατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως, μηδὲν ἐργαζομένους ἀλλὰ περιεργαζομένους·
Inte garssan issi issi asati ootho oothonttayssa nu siydosu. Heytantti ootho oothontta mela bena gaathontta asa yooni gelizaytako.
12 τοῖς δὲ τοιούτοις παραγγέλλομεν καὶ παρακαλοῦμεν ⸂ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ ἵνα μετὰ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν.
Heyta mala asati ba ootho co7u gi oothana malane ba kath maana mala Goda Yesuss Kiristtoossa sunththan nu istta azazoosine zoroos.
13 ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, μὴ ⸀ἐγκακήσητεκαλοποιοῦντες.
Inte gidikko ta ishato loo7o ootho oothanape mulekka azaallofite.
14 Εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον σημειοῦσθε, ⸀μὴ⸀συναναμίγνυσθαιαὐτῷ, ἵνα ἐντραπῇ·
Hayssa nu kiittida qaalas azazetoonttay oonkka diikko hessa milatizade lo7ethi kaalitene izi ba oothon yeelatana mala izara gaggofite.
15 καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε, ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν.
Gido attin iza inte isha mala hanqqite attin morkke mala xeellofite.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ κύριος τῆς εἰρήνης δῴη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ. ὁ κύριος μετὰ πάντων ὑμῶν.
Sarotetha Goday izi ba baggara yoo wursson intes saroteth immo. Goday intenara wurssara gido.
17 Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου, ὅ ἐστιν σημεῖον ἐν πάσῃ ἐπιστολῇ· οὕτως γράφω.
Hayssa sarota ta ta kushera intes xaafiday tana phawuloossa. Ta kiittas dumma malatay hayssa ta xaafiza xaafoy hayssa milates.
18 ἡ χάρις τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ⸀ὑμῶν
Nu Goda Yesuss Kiristtoossa aadho kiyateththi intenara wuryyssara gido.