Προς Κορινθιους Α΄ 14
1 Διώκετε τὴν ἀγάπην, ζηλοῦτε δὲ τὰ πνευματικά, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε.
യൂയം പ്രേമാചരണേ പ്രയതധ്വമ് ആത്മികാൻ ദായാനപി വിശേഷത ഈശ്വരീയാദേശകഥനസാമർഥ്യം പ്രാപ്തും ചേഷ്ടധ്വം|
2 ὁ γὰρ λαλῶν γλώσσῃ οὐκ ἀνθρώποις λαλεῖ ⸀ἀλλὰθεῷ, οὐδεὶς γὰρ ἀκούει, πνεύματι δὲ λαλεῖ μυστήρια·
യോ ജനഃ പരഭാഷാം ഭാഷതേ സ മാനുഷാൻ ന സമ്ഭാഷതേ കിന്ത്വീശ്വരമേവ യതഃ കേനാപി കിമപി ന ബുധ്യതേ സ ചാത്മനാ നിഗൂഢവാക്യാനി കഥയതി;
3 ὁ δὲ προφητεύων ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομὴν καὶ παράκλησιν καὶ παραμυθίαν.
കിന്തു യോ ജന ഈശ്വരീയാദേശം കഥയതി സ പരേഷാം നിഷ്ഠായൈ ഹിതോപദേശായ സാന്ത്വനായൈ ച ഭാഷതേ|
4 ὁ λαλῶν γλώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ· ὁ δὲ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ.
പരഭാഷാവാദ്യാത്മന ഏവ നിഷ്ഠാം ജനയതി കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശവാദീ സമിതേ ർനിഷ്ഠാം ജനയതി|
5 θέλω δὲπάντας ὑμᾶς λαλεῖν γλώσσαις, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε· μείζων ⸀δὲ ὁ προφητεύων ἢ ὁ λαλῶν γλώσσαις, ἐκτὸς εἰ μὴ ⸀διερμηνεύῃ ἵνα ἡ ἐκκλησία οἰκοδομὴν λάβῃ.
യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം പരഭാഷാഭാഷണമ് ഇച്ഛാമ്യഹം കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശകഥനമ് അധികമപീച്ഛാമി| യതഃ സമിതേ ർനിഷ്ഠായൈ യേന സ്വവാക്യാനാമ് അർഥോ ന ക്രിയതേ തസ്മാത് പരഭാഷാവാദിത ഈശ്വരീയാദേശവാദീ ശ്രേയാൻ|
6 ⸀Νῦνδέ, ἀδελφοί, ἐὰν ἔλθω πρὸς ὑμᾶς γλώσσαις λαλῶν, τί ὑμᾶς ὠφελήσω, ἐὰν μὴ ὑμῖν λαλήσω ἢ ἐν ἀποκαλύψει ἢ ἐν γνώσει ἢ ἐν προφητείᾳ ἢ ἐν διδαχῇ;
ഹേ ഭ്രാതരഃ, ഇദാനീം മയാ യദി യുഷ്മത്സമീപം ഗമ്യതേ തർഹീശ്വരീയദർശനസ്യ ജ്ഞാനസ്യ വേശ്വരീയാദേശസ്യ വാ ശിക്ഷായാ വാ വാക്യാനി ന ഭാഷിത്വാ പരഭാഷാം ഭാഷമാണേന മയാ യൂയം കിമുപകാരിഷ്യധ്വേ?
7 ὅμως τὰ ἄψυχα φωνὴν διδόντα, εἴτε αὐλὸς εἴτε κιθάρα, ἐὰν διαστολὴν τοῖς φθόγγοις μὴ ⸀δῷ πῶς γνωσθήσεται τὸ αὐλούμενον ἢ τὸ κιθαριζόμενον;
അപരം വംശീവല്ലക്യാദിഷു നിഷ്പ്രാണിഷു വാദ്യയന്ത്രേഷു വാദിതേഷു യദി ക്കണാ ന വിശിഷ്യന്തേ തർഹി കിം വാദ്യം കിം വാ ഗാനം ഭവതി തത് കേന ബോദ്ധും ശക്യതേ?
8 καὶ γὰρ ἐὰν ἄδηλον ⸂φωνὴν σάλπιγξ δῷ, τίς παρασκευάσεται εἰς πόλεμον;
അപരം രണതൂര്യ്യാ നിസ്വണോ യദ്യവ്യക്തോ ഭവേത് തർഹി യുദ്ധായ കഃ സജ്ജിഷ്യതേ?
9 οὕτως καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς γλώσσης ἐὰν μὴ εὔσημον λόγον δῶτε, πῶς γνωσθήσεται τὸ λαλούμενον; ἔσεσθε γὰρ εἰς ἀέρα λαλοῦντες.
തദ്വത് ജിഹ്വാഭി ര്യദി സുഗമ്യാ വാക് യുഷ്മാഭി ർന ഗദ്യേത തർഹി യദ് ഗദ്യതേ തത് കേന ഭോത്സ്യതേ? വസ്തുതോ യൂയം ദിഗാലാപിന ഇവ ഭവിഷ്യഥ|
10 τοσαῦτα εἰ τύχοι γένη φωνῶν ⸀εἰσινἐν κόσμῳ, καὶ ⸀οὐδὲνἄφωνον·
ജഗതി കതിപ്രകാരാ ഉക്തയോ വിദ്യന്തേ? താസാമേകാപി നിരർഥികാ നഹി;
11 ἐὰν οὖν μὴ εἰδῶ τὴν δύναμιν τῆς φωνῆς, ἔσομαι τῷ λαλοῦντι βάρβαρος καὶ ὁ λαλῶν ἐν ἐμοὶ βάρβαρος.
കിന്തൂക്തേരർഥോ യദി മയാ ന ബുധ്യതേ തർഹ്യഹം വക്ത്രാ മ്ലേച്ഛ ഇവ മംസ്യേ വക്താപി മയാ മ്ലേച്ഛ ഇവ മംസ്യതേ|
12 οὕτως καὶ ὑμεῖς, ἐπεὶ ζηλωταί ἐστε πνευμάτων, πρὸς τὴν οἰκοδομὴν τῆς ἐκκλησίας ζητεῖτε ἵνα περισσεύητε.
തസ്മാദ് ആത്മികദായലിപ്സവോ യൂയം സമിതേ ർനിഷ്ഠാർഥം പ്രാപ്തബഹുവരാ ഭവിതും യതധ്വം,
13 ⸀Διὸὁ λαλῶν γλώσσῃ προσευχέσθω ἵνα διερμηνεύῃ.
അതഏവ പരഭാഷാവാദീ യദ് അർഥകരോഽപി ഭവേത് തത് പ്രാർഥയതാം|
14 ἐὰν γὰρ προσεύχωμαι γλώσσῃ, τὸ πνεῦμά μου προσεύχεται, ὁ δὲ νοῦς μου ἄκαρπός ἐστιν.
യദ്യഹം പരഭാഷയാ പ്രർഥനാം കുര്യ്യാം തർഹി മദീയ ആത്മാ പ്രാർഥയതേ, കിന്തു മമ ബുദ്ധി ർനിഷ്ഫലാ തിഷ്ഠതി|
15 τί οὖν ἐστιν; προσεύξομαι τῷ πνεύματι, προσεύξομαι δὲ καὶ τῷ νοΐ· ψαλῶ τῷ πνεύματι, ψαλῶ δὲ καὶ τῷ νοΐ·
ഇത്യനേന കിം കരണീയം? അഹമ് ആത്മനാ പ്രാർഥയിഷ്യേ ബുദ്ധ്യാപി പ്രാർഥയിഷ്യേ; അപരം ആത്മനാ ഗാസ്യാമി ബുദ്ധ്യാപി ഗാസ്യാമി|
16 ἐπεὶ ἐὰν ⸀εὐλογῇς⸀πνεύματι ὁ ἀναπληρῶν τὸν τόπον τοῦ ἰδιώτου πῶς ἐρεῖ τὸ Ἀμήν ἐπὶ τῇ σῇ εὐχαριστίᾳ; ἐπειδὴ τί λέγεις οὐκ οἶδεν·
ത്വം യദാത്മനാ ധന്യവാദം കരോഷി തദാ യദ് വദസി തദ് യദി ശിഷ്യേനേവോപസ്ഥിതേന ജനേന ന ബുദ്ധ്യതേ തർഹി തവ ധന്യവാദസ്യാന്തേ തഥാസ്ത്വിതി തേന വക്തം കഥം ശക്യതേ?
17 σὺ μὲν γὰρ καλῶς εὐχαριστεῖς, ἀλλʼ ὁ ἕτερος οὐκ οἰκοδομεῖται.
ത്വം സമ്യഗ് ഈശ്വരം ധന്യം വദസീതി സത്യം തഥാപി തത്ര പരസ്യ നിഷ്ഠാ ന ഭവതി|
18 εὐχαριστῶ τῷ ⸀θεῷ πάντων ὑμῶν μᾶλλον ⸀γλώσσαις⸀λαλῶ
യുഷ്മാകം സർവ്വേഭ്യോഽഹം പരഭാഷാഭാഷണേ സമർഥോഽസ്മീതി കാരണാദ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമി;
19 ἀλλὰ ἐν ἐκκλησίᾳ θέλω πέντε λόγους ⸂τῷ νοΐ μου λαλῆσαι, ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήσω, ἢ μυρίους λόγους ἐν γλώσσῃ.
തഥാപി സമിതൗ പരോപദേശാർഥം മയാ കഥിതാനി പഞ്ച വാക്യാനി വരം ന ച ലക്ഷം പരഭാഷീയാനി വാക്യാനി|
20 Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶν τέλειοι γίνεσθε.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം ബുദ്ധ്യാ ബാലകാഇവ മാ ഭൂത പരന്തു ദുഷ്ടതയാ ശിശവഇവ ഭൂത്വാ ബുദ്ധ്യാ സിദ്ധാ ഭവത|
21 ἐν τῷ νόμῳ γέγραπται ὅτι Ἐν ἑτερογλώσσοις καὶ ἐν χείλεσιν ⸀ἑτέρωνλαλήσω τῷ λαῷ τούτῳ, καὶ οὐδʼ οὕτως εἰσακούσονταί μου, λέγει κύριος.
ശാസ്ത്ര ഇദം ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, ഇത്യവോചത് പരേശോഽഹമ് ആഭാഷിഷ്യ ഇമാൻ ജനാൻ| ഭാഷാഭിഃ പരകീയാഭി ർവക്ത്രൈശ്ച പരദേശിഭിഃ| തഥാ മയാ കൃതേഽപീമേ ന ഗ്രഹീഷ്യന്തി മദ്വചഃ||
22 ὥστε αἱ γλῶσσαι εἰς σημεῖόν εἰσιν οὐ τοῖς πιστεύουσιν ἀλλὰ τοῖς ἀπίστοις, ἡ δὲ προφητεία οὐ τοῖς ἀπίστοις ἀλλὰ τοῖς πιστεύουσιν.
അതഏവ തത് പരഭാഷാഭാഷണം അവിശ്ചാസിനഃ പ്രതി ചിഹ്നരൂപം ഭവതി ന ച വിശ്വാസിനഃ പ്രതി; കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശകഥനം നാവിശ്വാസിനഃ പ്രതി തദ് വിശ്വാസിനഃ പ്രത്യേവ|
23 ἐὰν οὖν συνέλθῃ ἡ ἐκκλησία ὅλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ πάντες ⸂λαλῶσιν γλώσσαις, εἰσέλθωσιν δὲ ἰδιῶται ἢ ἄπιστοι, οὐκ ἐροῦσιν ὅτι μαίνεσθε;
സമിതിഭുക്തേഷു സർവ്വേഷു ഏകസ്മിൻ സ്ഥാനേ മിലിത്വാ പരഭാഷാം ഭാഷമാണേഷു യദി ജ്ഞാനാകാങ്ക്ഷിണോഽവിശ്വാസിനോ വാ തത്രാഗച്ഛേയുസ്തർഹി യുഷ്മാൻ ഉന്മത്താൻ കിം ന വദിഷ്യന്തി?
24 ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν, εἰσέλθῃ δέ τις ἄπιστος ἢ ἰδιώτης, ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων, ἀνακρίνεται ὑπὸ πάντων,
കിന്തു സർവ്വേഷ്വീശ്വരീയാദേശം പ്രകാശയത്സു യദ്യവിശ്വാസീ ജ്ഞാനാകാങ്ക്ഷീ വാ കശ്ചിത് തത്രാഗച്ഛതി തർഹി സർവ്വൈരേവ തസ്യ പാപജ്ഞാനം പരീക്ഷാ ച ജായതേ,
25 ⸀τὰκρυπτὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ φανερὰ γίνεται, καὶ οὕτως πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον προσκυνήσει τῷ θεῷ, ἀπαγγέλλων ὅτι ⸂Ὄντως ὁ θεὸς ἐν ὑμῖν ἐστιν.
തതസ്തസ്യാന്തഃകരണസ്യ ഗുപ്തകൽപനാസു വ്യക്തീഭൂതാസു സോഽധോമുഖഃ പതൻ ഈശ്വരമാരാധ്യ യുഷ്മന്മധ്യ ഈശ്വരോ വിദ്യതേ ഇതി സത്യം കഥാമേതാം കഥയിഷ്യതി|
26 Τί οὖν ἐστιν, ἀδελφοί; ὅταν συνέρχησθε, ⸀ἕκαστοςψαλμὸν ἔχει, διδαχὴν ἔχει, ⸂ἀποκάλυψιν ἔχει, γλῶσσαν⸃ ἔχει, ἑρμηνείαν ἔχει· πάντα πρὸς οἰκοδομὴν γινέσθω.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, സമ്മിലിതാനാം യുഷ്മാകമ് ഏകേന ഗീതമ് അന്യേനോപദേശോഽന്യേന പരഭാഷാന്യേന ഐശ്വരികദർശനമ് അന്യേനാർഥബോധകം വാക്യം ലഭ്യതേ കിമേതത്? സർവ്വമേവ പരനിഷ്ഠാർഥം യുഷ്മാഭിഃ ക്രിയതാം|
27 εἴτε γλώσσῃ τις λαλεῖ, κατὰ δύο ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς, καὶ ἀνὰ μέρος, καὶ εἷς διερμηνευέτω·
യദി കശ്ചിദ് ഭാഷാന്തരം വിവക്ഷതി തർഹ്യേകസ്മിൻ ദിനേ ദ്വിജനേന ത്രിജനേന വാ പരഭാഷാ കഥ്യതാം തദധികൈർന കഥ്യതാം തൈരപി പര്യ്യായാനുസാരാത് കഥ്യതാം, ഏകേന ച തദർഥോ ബോധ്യതാം|
28 ἐὰν δὲ μὴ ᾖ ⸀διερμηνευτής σιγάτω ἐν ἐκκλησίᾳ, ἑαυτῷ δὲ λαλείτω καὶ τῷ θεῷ.
കിന്ത്വർഥാഭിധായകഃ കോഽപി യദി ന വിദ്യതേ തർഹി സ സമിതൗ വാചംയമഃ സ്ഥിത്വേശ്വരായാത്മനേ ച കഥാം കഥയതു|
29 προφῆται δὲ δύο ἢ τρεῖς λαλείτωσαν, καὶ οἱ ἄλλοι διακρινέτωσαν·
അപരം ദ്വൗ ത്രയോ വേശ്വരീയാദേശവക്താരഃ സ്വം സ്വമാദേശം കഥയന്തു തദന്യേ ച തം വിചാരയന്തു|
30 ἐὰν δὲ ἄλλῳ ἀποκαλυφθῇ καθημένῳ, ὁ πρῶτος σιγάτω.
കിന്തു തത്രാപരേണ കേനചിത് ജനേനേശ്വരീയാദേശേ ലബ്ധേ പ്രഥമേന കഥനാത് നിവർത്തിതവ്യം|
31 δύνασθε γὰρ καθʼ ἕνα πάντες προφητεύειν, ἵνα πάντες μανθάνωσιν καὶ πάντες παρακαλῶνται
സർവ്വേ യത് ശിക്ഷാം സാന്ത്വനാഞ്ച ലഭന്തേ തദർഥം യൂയം സർവ്വേ പര്യ്യായേണേശ്വരീയാദേശം കഥയിതും ശക്നുഥ|
32 (καὶ πνεύματα προφητῶν προφήταις ὑποτάσσεται,
ഈശ്വരീയാദേശവക്തൃണാം മനാംസി തേഷാമ് അധീനാനി ഭവന്തി|
33 οὐ γάρ ἐστιν ἀκαταστασίας ὁ θεὸς ἀλλὰ εἰρήνης), ὡς ἐν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τῶν ἁγίων.
യത ഈശ്വരഃ കുശാസനജനകോ നഹി സുശാസനജനക ഏവേതി പവിത്രലോകാനാം സർവ്വസമിതിഷു പ്രകാശതേ|
34 Αἱ ⸀γυναῖκεςἐν ταῖς ἐκκλησίαις σιγάτωσαν, οὐ γὰρ ⸀ἐπιτρέπεταιαὐταῖς λαλεῖν· ἀλλὰ ⸀ὑποτασσέσθωσαν καθὼς καὶ ὁ νόμος λέγει.
അപരഞ്ച യുഷ്മാകം വനിതാഃ സമിതിഷു തൂഷ്ണീമ്ഭൂതാസ്തിഷ്ഠന്തു യതഃ ശാസ്ത്രലിഖിതേന വിധിനാ താഃ കഥാപ്രചാരണാത് നിവാരിതാസ്താഭി ർനിഘ്രാഭി ർഭവിതവ്യം|
35 εἰ δέ τι ⸀μαθεῖνθέλουσιν, ἐν οἴκῳ τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐπερωτάτωσαν, αἰσχρὸν γάρ ἐστιν γυναικὶ ⸂λαλεῖν ἐν ἐκκλησίᾳ.
അതസ്താ യദി കിമപി ജിജ്ഞാസന്തേ തർഹി ഗേഹേഷു പതീൻ പൃച്ഛന്തു യതഃ സമിതിമധ്യേ യോഷിതാം കഥാകഥനം നിന്ദനീയം|
36 ἢ ἀφʼ ὑμῶν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐξῆλθεν, ἢ εἰς ὑμᾶς μόνους κατήντησεν;
ഐശ്വരം വചഃ കിം യുഷ്മത്തോ നിരഗമത? കേവലം യുഷ്മാൻ വാ തത് കിമ് ഉപാഗതം?
37 Εἴ τις δοκεῖ προφήτης εἶναι ἢ πνευματικός, ἐπιγινωσκέτω ἃ γράφω ὑμῖν ὅτι κυρίου ⸀ἐστίν
യഃ കശ്ചിദ് ആത്മാനമ് ഈശ്വരീയാദേശവക്താരമ് ആത്മനാവിഷ്ടം വാ മന്യതേ സ യുഷ്മാൻ പ്രതി മയാ യദ് യത് ലിഖ്യതേ തത്പ്രഭുനാജ്ഞാപിതമ് ഈത്യുരരീ കരോതു|
38 εἰ δέ τις ἀγνοεῖ, ⸀ἀγνοεῖται
കിന്തു യഃ കശ്ചിത് അജ്ഞോ ഭവതി സോഽജ്ഞ ഏവ തിഷ്ഠതു|
39 ὥστε, ἀδελφοί ⸀μου ζηλοῦτε τὸ προφητεύειν, καὶ τὸ λαλεῖν ⸂μὴ κωλύετε γλώσσαις·
അതഏവ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയമ് ഈശ്വരീയാദേശകഥനസാമർഥ്യം ലബ്ധും യതധ്വം പരഭാഷാഭാഷണമപി യുഷ്മാഭി ർന നിവാര്യ്യതാം|
40 πάντα ⸀δὲεὐσχημόνως καὶ κατὰ τάξιν γινέσθω.
സർവ്വകർമ്മാണി ച വിധ്യനുസാരതഃ സുപരിപാട്യാ ക്രിയന്താം|
