< Αποκαλυψις Ιωαννου 18 >

1 και μετα ταυτα ειδον αλλον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα εξουσιαν μεγαλην και η γη εφωτισθη εκ της δοξης αυτου
Añe izay le nahatrea anjely tovo’e nizotso boak’ andindìñe añe aman-dily ra’elahy vaho nihazavae’ ty enge’e ty tane toy.
2 και εκραξεν εν ισχυρα φωνη λεγων επεσεν επεσεν βαβυλων η μεγαλη και εγενετο κατοικητηριον δαιμονων και φυλακη παντος πνευματος ακαθαρτου και φυλακη παντος ορνεου ακαθαρτου και μεμισημενου
Le nikoihe’e am-piara­ñanañañe mafe ty hoe: Rotsake! Rotsake t’i Babolone Jabajaba! ie fa akiban-kokolampa henaneo, naho lakato’ ze fonga anga-draty, vaho zoho’ ze hene voroñe maleotse naho mampangorý.
3 οτι εκ του θυμου του οινου της πορνειας αυτης πεπωκεν παντα τα εθνη και οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροι της γης εκ της δυναμεως του στρηνους αυτης επλουτησαν
Fa hene ninoñe amy divain-kadraon- kakarapiloa’ey ze kilakila ondaty. naho fonga niolots’ ama’e o mpanjaka’ ty tane toio, vaho nitampe-draha irieñe o mpanao balibali’ ty tane toio amy halosoran-katea-mena’ey.
4 και ηκουσα αλλην φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν εξελθετε εξ αυτης ο λαος μου ινα μη συγκοινωνησητε ταις αμαρτιαις αυτης και εκ των πληγων αυτης ινα μη λαβητε
Tsinanoko ka ty fiarañanañañe boak’ andindìñe ey nanao ty hoe: Miengà ama’e ry ondatiko, tsy hitraok’ amo hakeo’eo, naho tsy handrambe o angorosi’eo;
5 οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αχρι του ουρανου και εμνημονευσεν αυτης ο θεος τα αδικηματα αυτης
fa mitoabotse pak’andindìñe ey o tahi’eo vaho tiahin’ Añahare o sata-rati’eo.
6 αποδοτε αυτη ως και αυτη απεδωκεν υμιν και διπλωσατε αυτη διπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω ω εκερασεν κερασατε αυτη διπλουν
Ondroho ama’e mira ami’ty natolo’e; le avaho ama’e in-droe’ o fitoloña’eo; vaho trobotrobò in-droe i fitovy nilaroe’ey.
7 οσα εδοξασεν εαυτην και εστρηνιασεν τοσουτον δοτε αυτη βασανισμον οτι εν τη καρδια αυτης λεγει οτι καθημαι βασιλισσα και χηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ιδω
Ampanahafo ami’ty nienge’e naho ty fierañerañan-tro niaiña’e, ty samporerahañe naho anahelo hatolotse aze. Inao ty fisengean-tro’e: Miambesatse raho fa mpanjaka-rakemba, Tsy vantotse, vaho tsy hahatrea fioremeñañe.
8 δια τουτο εν μια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτης θανατος και πενθος και λιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτι ισχυρος κυριος ο θεος ο κρινας αυτην
Aa le hivovo ama’e añ’ andro raike o hankà’eo: ty angorosy, ty hòntoke, vaho ty kerè, le ho hotomomohe’ ty afo; amy te maozatse i Talè Andrianañahare mizaka azey.
9 και κλαυσουσιν και κοψονται επ αυτην οι βασιλεις της γης οι μετ αυτης πορνευσαντες και στρηνιασαντες οταν βλεπωσιν τον καπνον της πυρωσεως αυτης
Ie isa’ o mpanjaka’ ty tane toio, ie nifandia-tihy ama’e naho ni-mpitrao­k’ amy fiagaregaña’ey, ty hatoe’ i fanodo­rañ’ azey, le hangololoike ty tañy naho handala,
10 απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον του βασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη βαβυλων η πολις η ισχυρα οτι μια ωρα ηλθεν η κρισις σου
hizorazora eroan-koe am-pirevendreveñañe i sarerahañ’ aze, hanao ty hoe: Hoy hoy abey, Ry rova jabajaba! I Babolone rovan-kaozarañey! Ie ora raik’ avao te pok’eo ty fizakañ’azo.
11 και οι εμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν επ αυτη οτι τον γομον αυτων ουδεις αγοραζει ουκετι
Mirovetse naho mandala aze o mpampibalibali’ ty tane toio, amy te tsy eo ka ty hikalo o kilanka’ iareoo:
12 γομον χρυσου και αργυρου και λιθου τιμιου και μαργαριτου και βυσσου και πορφυρου και σηρικου και κοκκινου και παν ξυλον θυινον και παν σκευος ελεφαντινον και παν σκευος εκ ξυλου τιμιωτατου και χαλκου και σιδηρου και μαρμαρου
entañe volamena naho volafoty naho vatosoa naho hange, le leny marerarera naho malo-mavo, le lande naho mena mañabarà, naho ze karazan-katae malàñe, naho ze fanake aman-tsifan-drimo, naho ze fanake aman-katae sarotse, le torisìke naho viñe naho vato sanga;
13 και κιναμωμον και θυμιαματα και μυρον και λιβανον και οινον και ελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και κτηνη και προβατα και ιππων και ραιδων και σωματων και ψυχας ανθρωπων
le kanely naho fampafiriañe naho soli-pañosorañe naho rame le divay naho solik’ oliva, le mona’e naho vare-bolè le añombe naho añondry; le soavala naho sarete le ondevo vaho fiai’ ondaty.
14 και η οπωρα της επιθυμιας της ψυχης σου απηλθεν απο σου και παντα τα λιπαρα και τα λαμπρα απωλοντο απο σου και ουκετι ου μη ευρησεις αυτα
Nisitak’ azo o voka-tsoa nirìen-tro’oo, naho nihànkañe ama’o, tsy ho isa’o ka ze atao tave naho o raha fiain-taneo.
15 οι εμποροι τουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντες και πενθουντες
Hañarafiake eñe o nanao balibalike amy raha rezaio, o nimpañaleale ty ama’eo, am-pirevendreveñañe amy halovilovia’ey, le hangoihoy ty rovetse vaho handala
16 και λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη η περιβεβλημενη βυσσινον και πορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενη εν χρυσω και λιθω τιμιω και μαργαριταις
ty hoe: Hoy! Hoy! i rova ni-ra’elahiy, nisaron-deny marerarera malo-mavo naho mena mañabarañe, vaho niragorago volamena naho vatosoa vaho hange!
17 οτι μια ωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος και πας κυβερνητης και πας ο επι των πλοιων πλεων και ναυται και οσοι την θαλασσαν εργαζονται απο μακροθεν εστησαν
fa ora raik’ avao ty nahakafoake o vara beio! Nitrobàke eñe ze fonga mpinjon-dakañe naho ze hene mpañavelo an-tsambo naho o mpiandriakeo naho ze fonga mitoloñe amy riakey,
18 και εκραζον βλεποντες τον καπνον της πυρωσεως αυτης λεγοντες τις ομοια τη πολει τη μεγαλη
songa nipazapazake ty hoe t’ie nanjò ty hatoe’ i sinodotsey: Aia ka ty hañirinkiriñe i rova jabajaba zay?
19 και εβαλον χουν επι τας κεφαλας αυτων και εκραζον κλαιοντες και πενθουντες και λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησαν παντες οι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ της τιμιοτητος αυτης οτι μια ωρα ηρημωθη
le nampibobò deboke añambone’e, naho nangoihoy ty rovetse vaho nitoreo ty hoe: Hoy! Hoy, I rova foloaingitrokey! ze nampañaleale ze nanan-tsambo an-driak’ añe añamy vara’ey! amy te ora raik’ avao ty nampikoahañ’ aze!
20 ευφραινου επ αυτη ουρανε και οι αγιοι και οι αποστολοι και οι προφηται οτι εκρινεν ο θεος το κριμα υμων εξ αυτης
Irebeho ry likerañeo! naho ry noro’e naho Firàheñe vaho mpitokio! Inahareo ro nizakàn’ Añahare aze.
21 και ηρεν εις αγγελος ισχυρος λιθον ως μυλον μεγαν και εβαλεν εις την θαλασσαν λεγων ορμηματι βληθησεται βαβυλων η μεγαλη πολις και ου μη ευρεθη ετι
Ie amy zao, rinambe’ ty anjely fanalolahy ty vato bey hoe vato-fandi­sanañe jabajaba, le navokovoko’e an-driake eñe nanao ty hoe: Izay ro handretsahañe i Babolone rova jabajabay ambane tsy ho oniñe ka.
22 και φωνη κιθαρωδων και μουσικων και αυλητων και σαλπιστων ου μη ακουσθη εν σοι ετι και πας τεχνιτης πασης τεχνης ου μη ευρεθη εν σοι ετι και φωνη μυλου ου μη ακουσθη εν σοι ετι
Le tsy ho janjiñeñe ama’o ao ka ty feo’ o mpititike marovanio, naho o sairio, naho o mpitioke soly naho antsivao, naho tsy ho trea ama’o ka ze mpitsene an-satam-pitàñ’inoñ’inoñe, vaho tsy ho janjiñeñe ama’o ao ka ty fikosaokosaom-bato fandisañe.
23 και φως λυχνου ου μη φανη εν σοι ετι και φωνη νυμφιου και νυμφης ου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι οι εμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γης οτι εν τη φαρμακεια σου επλανηθησαν παντα τα εθνη
le tsy hiiloilo ama’o ao ka ty hazavàm-pailo, mbore tsy ho janjiñeñe ama’o ao ka ty fifañòhahohà’ i engavaoy naho i mañengay; ni-fanalolahy an-tane-bey atoy o mpanao balibalik’ ama’oo, amy te nampikalitahe’ o famoreha’oo o fifeheañeo,
24 και εν αυτη αιματα προφητων και αγιων ευρεθη και παντων των εσφαγμενων επι της γης
naho ama’e ao ty nahatendrehañe ty lio’ o mpitokio naho o noro’eo, vaho ze hene vinono an-tane atoy.

< Αποκαλυψις Ιωαννου 18 >