Κατα Μαρκον 14
1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
୧ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ଆଡଃ ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ରାଃ ପାରାବ୍ ଏତେ ବାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ସିଦା, ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଅକ ସେଣାଁଁତେ ୟୀଶୁକେକ ସାବିଆ ଆଡଃକ ଗଜିୟା ମେନ୍ତେ ହରାକ ଦାଣାଁଁତାନ୍ ତାଇକେନା ।
2 ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
୨“ପାରାବ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ଦ କାବୁଆଃ, କା'ରେଦ ହଡ଼କ ହାଲାଗୁଲାୟାକ” ମେନ୍କେଦା ।
3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
୩ୟୀଶୁ ବେଥ୍ନିଆ ହାତୁରେ, ଶିମୋନ୍ ନାଗେଘାଅନିଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ତାଇକେନାଏ । ଜଜମ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଦୁବାକାନ୍ ଦିପିଲିରେ, ମିଆଁଦ୍ କୁଡ଼ି ପୁରାଃ ଫାର୍ଚି ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଜଟାମାଂସି ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ତେ ପେରେଜାକାନ୍ ପୁଣ୍ଡିଦିରିରାଃ ଚୁକାଃ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ବଲୟାନାଏ । ଇନିଃ ଏନ୍ ଚୁକାଃରାଃ ଠିପି ଅଡ଼େଃକ୍କେଦ୍ତେ ଏନ୍ ସୁନୁମ୍ ୟୀଶୁଆଃ ବହଃରେ ଦୁଲ୍କେଦାଏ ।
4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
୪ମେନ୍ଦ ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇକେନ୍ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ଏସେଦ୍ୟାନ୍ତେ ମେପେନ୍ୟାନାକ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେ ନେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ସାମାରେ ଦୁଲ୍ଏଣ୍ଡାଗଃତାନା?
5 ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
୫ନେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍କେଦ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ରାଃ ମିଦ୍ବାରାଷ୍ କାମିକାଦ୍ ନାଲା ସିକାଏତେ ଆଦ୍କା ଗନଙ୍ଗ୍ରେ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିକାନ୍ତେୟାଃ ଆଡଃ ରେଙ୍ଗେଃ ରାବାଙ୍ଗ୍କକେ ଏମାକାନ୍ତେୟାଃ ।” ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେକ କୁରୁମ୍ ଡୁରୁମ୍କିୟାଃ ।
6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εν εμοι
୬ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଇନିଃକେ ତାଇନ୍ ଚିକାଇପେ । ଚିନାଃ, ମେନ୍ତେପେ ଦୁକୁଇଚିତାନା? ଆଇଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ବୁଗିନ୍ କାମି ରିକାକାଦାଏ ।
7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
୭ରେଙ୍ଗେଃ ରାବାଙ୍ଗ୍କଦ ଜାନାଅ ଆପେଲଃକ ତାଇନା, ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକା ଜା'ଇମ୍ତାଗି ଇନ୍କୁକେ ଦେଙ୍ଗାପେ ଦାଡ଼ିୟାକଆ, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେଲଃ ସବେନ୍ ଇମ୍ତା କାଇଙ୍ଗ୍ ତାଇନାଃ ।
8 ο εσχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
୮ନିଃ ଚିମିନାଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିୟାନାଏ ଇମିନାଙ୍ଗ୍ ରିକାକେଦାଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ହାସାଗାଡ଼ାଅଃ ମେନ୍ତେ ସିଦାରେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମରେ ନେ ସୁନୁମ୍କେ ଦୁଲ୍କେଦାଏ ।
9 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
୯ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଜାହାତାଃରେଗି ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ଏନ୍ କୁଡ଼ି କାମିକାଦ୍ତେୟାଃ ପାହାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଉଦୁବଃଆ ।”
10 και ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
୧୦ଏନ୍ତେ ଇଷ୍କାରିୟତ୍ ଯିହୁଦା, ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ, ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାଇ ମେନ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କକେ ସେନ୍ନାମ୍ କେଦ୍କଆଏ ।
11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυρια δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
୧୧ଇନ୍କୁଦ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେକ ରାସ୍କାୟାନା, ଆଡଃ ଟାକାଲେ ଏମାମେୟା ମେନ୍ତେ ଇନିଃକେକ ବାନାର୍ସା ଏମ୍କିୟାକ । ଏନାମେନ୍ତେ ଯିହୁଦା ଇନ୍କୁଆଃ ତିଃଇରେ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାଇ ନାଗେନ୍ତେ ସୁଯୋଗ୍ ଦାଣାଁଁତାନାଏ ତାଇକେନା ।
12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασομεν ινα φαγης το πασχα
୧୨ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ ପାରାବ୍ରେୟାଃ ସିଦା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ, ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେ ମିଣ୍ଡିହନ୍ ଦାଣେଁଅଃ ତାଇକେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଚେଲାକ ୟୀଶୁକେକ କାଜିକିୟା, “ଆଲେ ଅକ୍ତାଃଲେ ସେନା ଆଡଃ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେ ଜମେଆଃଲେ ବାଇୟା ମେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍?”
13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
୧୩ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ବାର୍ହଡ଼୍ ଚେଲାକିନ୍କେ କୁଲ୍ତାନ୍ଲଃ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ନାଗାର୍ତେ ସେନଃବେନ୍ ଆଡଃ, ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଦାଆଃଚାଟୁ ତେଙ୍ଗଃକେଦ୍ତେ ଦାରମ୍ବେନାଏ, ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଁବେନ୍ ।
14 και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
୧୪ଆଡଃ ଇନିଃ ବଲଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ଗମ୍କେ କେ ମେତାଇବେନ୍, ଇତୁନିଃ କୁଲିତାନାଏ, ଆଇଁୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେ ଜମେ ନାଗେନ୍ତେ ବାଖ୍ରା ଅକ୍ତାଃରେୟା?
15 και αυτος υμιν δειξει ανωγεων μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
୧୫ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଚେତାନ୍ ଅଡ଼ାଃରେ ମିଆଁଦ୍ ବାଇସେକାଡ଼ାକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ବାଖ୍ରା ଉଦୁବାବେନାଏ, ଏନାରେଗି ଆବୁ ନାଗେନ୍ତେ ଜମେନାଙ୍ଗ୍ ବାଇୟେବେନ୍ ।”
16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
୧୬ଚେଲାକିନ୍ ନାଗାର୍ତେକିନ୍ ସେନଃୟାନା, ଆଡଃ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କିନ୍ ଲେକାଗି ସବେନାଃକିନ୍ ନାମ୍କେଦାଃ ଆଡଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେୟାଃ ଜମେୟାଃଁକିନ୍ ବାଇକେଦାଃ ।
17 και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
୧୭ଆୟୁବ୍ୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଲଃ ତେବାଃୟାନାଏ ।
18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
୧୮ଇନ୍କୁ ଜମ୍ ଦୁବାକାନ୍ ଦିପିଲିରେ, ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଆପେକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ଲଃ ଜମ୍ତାନ୍ନିଃଗି ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାଇଙ୍ଗ୍ୟାଁଏ ।”
19 οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
୧୯ଚେଲାକଦ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନାକ, ଆଡଃ ମିହୁଡ଼୍ ମିହୁଡ଼୍ତେ କାଜିକିୟାକ, “ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ଚି?”
20 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
୨୦ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ବାରାଝାନ୍ କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ, ଆଇଁୟାଃଲଃ ମିଆଁଦ୍ କାଟୋରାରେ ଆୟାଃ ତିଃଇ ସୁଉଃକାଦ୍ନିଃଗି ସାବ୍ରିକାଙ୍ଗ୍ଆଏ ।
21 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
୨୧ପାବିତାର୍ ଅନଲ୍କରେ ଅଲାକାନ୍ ଲେକା, ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଗଜଃଲାଗାତିୟାଃଁ । ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ହାୟ୍ ହାୟ୍ ଚିମିନ୍ ଦୁକୁନାମେୟାଏ । ଏନ୍ ହଡ଼ କାଏ ଜାନାମ୍କାନ୍ରେଦ ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିନ୍ ହବାକାନ୍ତେୟାଃ ।”
22 και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον και ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
୨୨ଇନ୍କୁ ଜମ୍ତାନ୍ ଦିପିଲିରେ, ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ ହଲଙ୍ଗ୍କେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଚେଲାକକେ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନେ ମାର୍ ତେଲାଏପେ, ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମ ତାନାଃ ।”
23 και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
୨୩ଏନ୍ତେ ଇନିଃ କାଟୋରା ଇଦିକେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିକେଦାଏ ଆଡଃ ଏମାଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଏନାଏତେକ ନୁଁକେଦାଃ ।
24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
୨୪ଆଡଃ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃ ମାୟୋମ୍ ତାନାଃ, ମାନୱାରାଃ ପାପ୍ ଛାମା ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଇଁୟାଃ ଅକ ମାୟୋମ୍କେ ଲିଙ୍ଗି ନାଗେନ୍ତେ ସେନ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଜିନାମାକେ ମୋହର୍କାଦା ।”
25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
୨୫ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେ ନାୱା ଦାଖ୍ରାସି ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ନୁଁଇ ଜାକେଦ୍, ଦାଖ୍ଜ'ରାଃ ରାସି ଆଡଃ ଚିଉଲାଅ କାଇଙ୍ଗ୍ ନୁଁଇଆ ।”
26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
୨୬ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ମାଇନାନ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଜାଇତୁନ୍ ବୁରୁତେକ ସେନଃୟାନା ।
27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα
୨୭ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ସବେନ୍କ ନେ ନିଦାରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ନିର୍କଆଃପେ, ନେଆଁଦ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ‘ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଗୁପିନିଃକେ ଦାଲିୟାଏ ଆଡଃ ଗୋଟ୍ରେନ୍ ମିଣ୍ଡିକ ଛିତିବିତିୟଃଆ ।’
28 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
୨୮ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜୀଉବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ଗାଲିଲ୍ତେ ଆପେଏତେ ଆୟାର୍ରେଇଙ୍ଗ୍ ସେନା ।”
29 ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
୨୯ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ “ଏଟାଃକ ବାଗିତାମ୍ରେହଁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ବାଗିମେଆ ।”
30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι συ σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
୩୦ୟୀଶୁଦ ପାତ୍ରାସ୍କେ ମେତାଇୟାଏ, “ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାମ୍ତାନା, ତିସିଙ୍ଗ୍, ନେ ନିଦାରେ ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ବାର୍ସା ରାଆଃଏ ସିଦାରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା ମେନ୍ତେ ଆପିସାମ୍ କାଜିୟା ।”
31 ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησωμαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
୩୧ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃଗି ପୁରାଃତେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ଲଃ ଗଜଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ରେଅ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିଆଃ ମେନ୍ତେ କାଇଙ୍ଗ୍ଗି କାଜିୟା ।” ଆଡଃ ଏନ୍ଲେକା ସବେନ୍ ଏଟାଃ ଚେଲାକହଗି କାଜିକେଦାଃକ ।
32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξομαι
୩୨ଗେଥ୍ସିମାନି ନୁତୁମ୍ ଠାୟାଦ୍ତେକ ତେବାଃକେଦ୍ଚି, ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ବିନ୍ତି ଜାକେଦ୍ ନେତାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ପେ ।”
33 και παραλαμβανει τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
୩୩ଇନିଃ ପାତ୍ରାସ୍, ଯାକୁବ୍, ଆଡଃ ଯୋହାନ୍କେ ଆୟାଃଲଃ ଇଦିକେଦ୍କଆଏ । ଆଡଃ ଇନିଃ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁତେ ଆକୁଲ୍ବାକୁଲ୍ୟାନା ।
34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
୩୪ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଜୀଉତାଇୟାଁଃ ଗଜଃଲେକା ଦୁକୁଃତାନା, ନେତାଃରେଗି ତାଇନ୍କାନ୍ପେ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃଲଃ ଏୟନାକାନ୍ ତାଇନ୍ପେ ।”
35 και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
୩୫ୟୀଶୁ କାଟିଃ ସାଙ୍ଗିନ୍ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଅତେରେ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍ୟାନ୍ଲଃ ଅମ୍ବାଃୟାନାଏ ଆଡଃ ବିନ୍ତିକେଦାଏ, “ହବାଦାଡ଼ିୟଃରେଦ ନେ ଦୁକୁ ଦିପିଲି ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ ପାରମଃକା ।”
36 και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκαι το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
୩୬ଇନିଃ ବିନ୍ତିରେ ମେନ୍କେଦା, “ହେ ଆବା, ହେ ଆପୁ, ଆମାଃତେ ସବେନାଃ ହବାଦାଡ଼ିଅଃଆ । ନେ ଦୁକୁ କାଟୋରାକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ଏତେ ଆତମ୍ତାମ୍; ଇମିନ୍ରେଅ ଆଇଁୟାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ଲେକାଦ କାହାଗି, ମେନ୍ଦ ଆମାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକାଗି ହବାଅଃକା ।”
37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
୩୭ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି ଇନ୍କୁକେ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ ନାମ୍କେଦ୍କଆଏ । ଇନିଃ ପାତ୍ରାସ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଶିମୋନ୍, ଦୁଡ଼ୁମ୍ ତାନାମ୍ ଚି? ମିଦ୍ ଘାଣ୍ଟାଅଚି ଏୟନାକାନ୍ କାମ୍ତାଇନ୍ ଦାଡ଼ିୟାନା?”
38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
୩୮ଆଡଃ ଇନିଃ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ଏୟନାକାନ୍ ତାଇନ୍ପେ ଆଡଃ ବିନ୍ତିପେ । ଆତ୍ମାଦ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଏ, ମେନ୍ଦ ହଡ଼୍ମ ନାରାଦୁରାଗିଆଃ ।”
39 και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
୩୯ଇନିଃ ଆଡଃଗି ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ସିଦାଲେକାଗି ବିନ୍ତିକେଦାଏ ।
40 και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων καταβαρυνομενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν
୪୦ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ଲେନାଏ ଆଡଃ ଚେଲାକକେ ଆଡଃମିସା ଦୁଡ଼ୁମାକାନାଏ ନାମ୍କେଦ୍କଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତେ ମେଦ୍ତାକଆଃ ଆରିଦ୍ କାକ ଦାଡ଼ିତାନ୍ତାଇକେନା । ଇନିଃକେ ଚିନାଃବୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ କାକ ସାରିକେଦା ।
41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
୪୧ଆଡଃ ଇନିଃ ଆପିସା ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି, ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ଚିପେ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନା ଆଡଃ ରୁଡୁନ୍ତାନା? ଇମ୍ନାଙ୍ଗ୍ଗି! ନେଡା ତେବାଃୟାନା, ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ପାପିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାଅଃତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
୪୨ବିରିଦ୍ପେ, ଦଲାବୁ ସେନଆଃ! ନେଲିପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସାବ୍ରିକାଇଙ୍ଗ୍ନିଃ ସେଟେରାକାନାଏ ।”
43 και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
୪୩ୟୀଶୁ ଜାଗାର୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଗି ଯିହୁଦା, ବାରାଝାନ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତେବାଃୟାନାଏ । ଇନିଃଲଃ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ସାଃଏତେ କୁଲାକାନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ତାରାଉଡ଼ିକ ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍କ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ହିଜୁଃୟାନାକ ।
44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
୪୪ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ଏନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ମିଆଁଦ୍ ଚିହ୍ନାଁ ଏମାକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକ୍ନିଃକେ ଚଅଃ'ଇଙ୍ଗ୍, ଇନିଃଗି ୟୀଶୁ ତାନିଃ । ଇନିଃକେ ସାବିପେ ଆଡଃ ଚିର୍ଗାଲ୍ତେ ଇଦିପେ” ମେନ୍ତେ ସିଦାରେ କାଜିକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ ।
45 και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει αυτω ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον
୪୫ଯିହୁଦା ତେବାଃୟାନ୍ଚି, “ହେ ଗୁରୁ” ମେତାଇତାନ୍ଲଃ ଇନିଃକେ ଚଅଃ'କିୟାଏ ।
46 οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
୪୬ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ତଲ୍କିୟାଃକ ।
47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
୪୭ଜାପାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାରାଉଡ଼ି ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ରାଃ ଦାସିକେ ମାଆଃକିୟାଏ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମିଆଁଦ୍ ଲୁତୁର୍ ହାଦ୍ତାଦାଏ ।
48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
୪୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଚିୟାଃ, ମିଆଁଦ୍ କୁମ୍ୱୁଡ଼ୁଲେକା ସାବିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ତାରାଉଡ଼ିକ ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍କ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ହିଜୁଃକାନାପେ?
49 καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
୪୯ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇତୁତାନ୍ଲଃ ଆପେଲଃ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଆପେ କାପେ ସାବ୍କେଦିୟାଁଃ । ମେନ୍ଦ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃ ପୁରାଅଃକା ମେନ୍ତେ ନେ ସବେନାଃ ହବାଅଃତାନା ।”
50 και αφεντες αυτον παντες εφυγον
୫୦ଏନ୍ତେଦ ଆୟାଃ ସବେନ୍ ଚେଲାକ ଇନିଃକେ ନିର୍ବାଗିକିୟାଃକ ।
51 και εις τις νεανισκος ηκολουθησεν αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
୫୧ମିଆଁଦ୍ ଧାଙ୍ଗ୍ଡ଼ା ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା, ଇନିଃ ସାମା ହଡ଼୍ମରେ ନିରାଲ୍ ଲିଜାଃଉୟୁକାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଚିମ୍ତା ସିପାଇକ ଧାଙ୍ଗ୍ଡ଼ାକେ ସାବ୍ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା,
52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
୫୨ଇନିଃ ଆୟାଃ ନିରାଲ୍ ଲିଜାଃ ବାଗିକେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ସାମାହଡ଼୍ମ ନିର୍ୟାନାଏ ।
53 και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
୫୩ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କତାଃ ଇଦିକିୟାଃକ । ଏନ୍ତାଃରେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ପ୍ରାଚିନ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ।
54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
୫୪ପାତ୍ରାସ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃରାଚା ଜାକେଦ୍ ଅତଙ୍ଗ୍ ଇଦିକିୟାଏ । ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିଃ ହରହଡ଼କଲଃ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଜୁରୁବ୍ତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
୫୫ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ପାଞ୍ଚେଟ୍ରେନ୍ ସବେନ୍କ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେ ଗାୱାକ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ା ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ଏନା କାକ ନାମ୍ ଦାଡ଼ିକେଦା ।
56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
୫୬ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ହସଡ଼ ଗାୱାକ ଏମ୍କେଦାଃ, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଆଃ ଗାୱାକ ମିଦ୍ଲେକା କା ତାଇକେନା ।
57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
୫୭ଏନ୍ତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ, ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ନେ ହସଡ଼ ଗାୱାକ ଏମ୍କେଦାଃ:
58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
୫୮“ହଡ଼କଆଃ ତିଃଇତେ ବାଇୟାକାନ୍, ନେ ମାନ୍ଦିର୍କେ ହାଦୁଡ଼େଆଇଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଆପିମାରେ, ହଡ଼କଆଃ ତିଃଇତେ କା ବାଇୟାକାନ୍ ମାନ୍ଦିର୍କେ ତିଙ୍ଗୁୟାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ନିଃକେ କାଜିତାନ୍ଲେ ଆୟୁମ୍କିୟା ।”
59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
୫୯ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଆଃ ନେ କାଜିକରାଃ ଗାୱାକ କା ମିଦ୍ୟାନା ।
60 και αναστας ο αρχιερευς εις μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
୬୦ଏନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍, ସବେନ୍କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ନେ ହଡ଼କ ଆମାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଗାୱାକ ଏମ୍କେଦାଃ, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଜେତ୍ନାଃ କାମ୍କାଜି ରୁହାଡ଼େତାନା?”
61 ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
୬୧ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ହାପାକାନ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦା । ଆଡଃଗି ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଆମ୍ଗି ଚି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ରାଃ ହନ୍ ତାନ୍ମେ, ଅକଏୟାଃଚି ସବେନ୍ ମାଇନାନ୍ ତାନାଃ?”
62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων καθημενον της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
୬୨ୟୀଶୁ ମେତାଇୟାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି ତାନିଙ୍ଗ୍ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ସବେନ୍ ପେଡ଼େୟାନ୍ନିୟାଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ ଆଡଃ ସିର୍ମାରାଃ ରିମିଲ୍ରେ ଆଡ଼୍ଗୁନ୍ତାନ୍ପେ ନେଲିଙ୍ଗ୍ୟାଁ ।”
63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
୬୩ଏନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍, ଆୟାଃ ଲିଜାଃ ଚାଗାଡ଼୍କେଦାଏ । “ଆବୁକେ ଆଡଃ ଚିକାନ୍ ଗାୱା ଲାଗାତିୟାଃଁ?” ମେନ୍ତେ ଇନିଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ ।
64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
୬୪“ଆପେଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନିନ୍ଦାକାଜିପେ ଆୟୁମ୍କେଦା । ଚିନାଃପେ ବିଚାରେତାନା?” ସବେନ୍କ ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଜିକେଦାଃକ ଚି ଇନିଃକେ ଗନଏଃ ସାଜାଇ ଏମଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον
୬୫ଏନ୍ତେ ଚିମିୟାଙ୍ଗ୍କ ୟୀଶୁକେ ବେଏକ୍କିୟାଃକ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ ହାରୁବ୍କେଦ୍ତେ ଦାଲିତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଃକ, “ଆମ୍ ପରେ ନାବୀ ତାନ୍ମେ, ମାର୍ କାଜିଲେମେ, ଅକଏ ଦାଲ୍ମେତାନାଏ ।” ଆଡଃ ହରହଡ଼କ ଇନିଃକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ଥାପ୍ଡ଼ିକିୟାଃକ ।
66 και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
୬୬ଚିମ୍ତା ପାତ୍ରାସ୍ ଲାତାର୍ ଅଡ଼ାଃରାଚାରେ ତାଇକେନ୍ରେ, ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ରାଃ ମିଆଁଦ୍ କାମ୍ଡ଼ିକୁଡ଼ି ହିଜୁଃୟାନାଏ ।
67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
୬୭ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍କେ ଜୁରୁବ୍ତାନ୍ ନେଲ୍କିୟାଏ, ଇନିଃକେ ଆରିଦ୍ବାଇକେଦ୍ତେ ମେତାଇୟାଏ, “ଆମ୍ଅଗି ନାଜ୍ରେତ୍ରେନ୍, ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାମ୍ ।”
68 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουτε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
୬୮ମେନ୍ଦ ଇନିଃ କାହାଗି ମେନ୍କେଦ୍ତେ, କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା । ଆମ୍ ଚିନାଃମ୍ କାଜିତାନା ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ମୁଣ୍ଡିଅଃତାନାଃ ।” ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ବଲଃଦୁଆର୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଇମ୍ତାଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
୬୯ଆଡଃମିସା କାମ୍ଡ଼ିକୁଡ଼ି ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଃତେ, ଜାପାଃକରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ହଡ଼କକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନିଃଇହ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାନିଃ ।”
70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
୭୦ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃଗି “କାହାଗି” ମେନ୍କେଦାଏ । ଘାଡ଼ିକାଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ଏନ୍ତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍କ ପାତ୍ରାସ୍କେକ କାଜିକିୟା, “ସାର୍ତିଗି, ଆମ୍ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାନ୍ମେ, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ଅଗି ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ତାନ୍ମେ ।”
71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυναι οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
୭୧ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ କିରିୟା ଜମ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ଆପେ କାଜିତାନ୍ ନେ ହଡ଼କେ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିଆଃ ।”
72 και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος το ρημα ο ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν
୭୨ଏନ୍ତେ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ବାର୍ସାଏ ରାଆଃକେଦାଃ, ଆଡଃ “ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ବାର୍ସା ଆଉରି ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆପିସା ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିଆ ମେନ୍ତେ କାଜିୟାମ୍,” ଏନା ୟୀଶୁ କାଜିଲେଦ୍କାଜି ପାତ୍ରାସ୍ ପାହାମ୍କେଦାଏ । ଆଡଃ ଇନିଃ କୁସୁଦ୍ କୁସୁଦ୍ତାନ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
