< Προς Εβραιους 3 >
1 οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων ιησουν χριστον
Wherefore, holy brethren, partakers of a heavenly calling, consider the apostle and high-priest of our profession, Jesus;
2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωυσης εν ολω τω οικω αυτου
who was faithful to him that appointed him, as also was Moses in all his house.
3 πλειονος γαρ δοξης ουτος παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
For he hath been counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as greater than the house is he who built it.
4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε τα παντα κατασκευασας θεος
For every house is builded by some one; but he who built all things is God.
5 και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων
And Moses indeed was faithful in all his house as a servant, that he might testify of those things which were to be spoken;
6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερ την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
but Christ as a son over his house; whose house are we, if we hold fast the confidence and joyousness of our hope.
7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε
Wherefore, as the Holy Spirit saith: “To-day, if ye hear his voice,
8 μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω
harden not your hearts, as in the provocation, in the day of the temptation in the wilderness,
9 ου επειρασαν με οι πατερες υμων εδοκιμασαν με και ειδον τα εργα μου τεσσαρακοντα ετη
where your fathers tempted me by proving me, and saw my works forty years.
10 διο προσωχθισα τη γενεα εκεινη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου
Wherefore I was offended with that generation, and said, They always err in their heart, but they knew not my ways;
11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
so I swore in my wrath, They shall not enter into my rest.”
12 βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
Take heed, brethren, lest there be in any one of you an evil heart of unbelief, in departing from the living God.
13 αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη εξ υμων τις απατη της αμαρτιας
But exhort one another daily, as long as it is called To-day, that none of you may be hardened through the deceitfulness of sin.
14 μετοχοι γαρ γεγοναμεν του χριστου εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
For we have become partakers of Christ, if we hold fast our first confidence firm to the end.
15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω
When it is said, “To-day, if ye hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation,”
16 τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεος
who then, when they had heard, provoked? Was it not all who came out of Egypt by means of Moses?
17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσαρακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
And with whom was he offended forty years? Was it not with those who sinned, whose carcasses fell in the wilderness?
18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν
And to whom did he swear that they should not enter into his rest, except to those who were disobedient?
19 και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δια απιστιαν
So then we see that they could not enter in because of unbelief.