< Προς Κορινθιους Α΄ 6 >
1 τολμα τις υμων πραγμα εχων προς τον ετερον κρινεσθαι επι των αδικων και ουχι επι των αγιων
യുഷ്മാകമേകസ്യ ജനസ്യാപരേണ സഹ വിവാദേ ജാതേ സ പവിത്രലോകൈ ർവിചാരമകാരയൻ കിമ് അധാർമ്മികലോകൈ ർവിചാരയിതും പ്രോത്സഹതേ?
2 ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσμον κρινουσιν και ει εν υμιν κρινεται ο κοσμος αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων
ജഗതോഽപി വിചാരണം പവിത്രലോകൈഃ കാരിഷ്യത ഏതദ് യൂയം കിം ന ജാനീഥ? അതോ ജഗദ് യദി യുഷ്മാഭി ർവിചാരയിതവ്യം തർഹി ക്ഷുദ്രതമവിചാരേഷു യൂയം കിമസമർഥാഃ?
3 ουκ οιδατε οτι αγγελους κρινουμεν μητι γε βιωτικα
ദൂതാ അപ്യസ്മാഭി ർവിചാരയിഷ്യന്ത ഇതി കിം ന ജാനീഥ? അത ഐഹികവിഷയാഃ കിമ് അസ്മാഭി ർന വിചാരയിതവ്യാ ഭവേയുഃ?
4 βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητε τους εξουθενημενους εν τη εκκλησια τουτους καθιζετε
ഐഹികവിഷയസ്യ വിചാരേ യുഷ്മാഭിഃ കർത്തവ്യേ യേ ലോകാഃ സമിതൗ ക്ഷുദ്രതമാസ്ത ഏവ നിയുജ്യന്താം|
5 προς εντροπην υμιν λεγω ουτως ουκ ενι εν υμιν σοφος ουδε εις ος δυνησεται διακριναι ανα μεσον του αδελφου αυτου
അഹം യുഷ്മാൻ ത്രപയിതുമിച്ഛൻ വദാമി യൃഷ്മന്മധ്യേ കിമേകോഽപി മനുഷ്യസ്താദൃഗ് ബുദ്ധിമാന്നഹി യോ ഭ്രാതൃവിവാദവിചാരണേ സമർഥഃ സ്യാത്?
6 αλλα αδελφος μετα αδελφου κρινεται και τουτο επι απιστων
കിഞ്ചൈകോ ഭ്രാതാ ഭ്രാത്രാന്യേന കിമവിശ്വാസിനാം വിചാരകാണാം സാക്ഷാദ് വിവദതേ? യഷ്മന്മധ്യേ വിവാദാ വിദ്യന്ത ഏതദപി യുഷ്മാകം ദോഷഃ|
7 ηδη μεν ουν ολως ηττημα υμιν εστιν οτι κριματα εχετε μεθ εαυτων δια τι ουχι μαλλον αδικεισθε δια τι ουχι μαλλον αποστερεισθε
യൂയം കുതോഽന്യായസഹനം ക്ഷതിസഹനം വാ ശ്രേയോ ന മന്യധ്വേ?
8 αλλ υμεις αδικειτε και αποστερειτε και ταυτα αδελφους
കിന്തു യൂയമപി ഭ്രാതൃനേവ പ്രത്യന്യായം ക്ഷതിഞ്ച കുരുഥ കിമേതത്?
9 η ουκ οιδατε οτι αδικοι βασιλειαν θεου ου κληρονομησουσιν μη πλανασθε ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε μοιχοι ουτε μαλακοι ουτε αρσενοκοιται
ഈശ്വരസ്യ രാജ്യേഽന്യായകാരിണാം ലോകാനാമധികാരോ നാസ്ത്യേതദ് യൂയം കിം ന ജാനീഥ? മാ വഞ്ച്യധ്വം, യേ വ്യഭിചാരിണോ ദേവാർച്ചിനഃ പാരദാരികാഃ സ്ത്രീവദാചാരിണഃ പുംമൈഥുനകാരിണസ്തസ്കരാ
10 ουτε πλεονεκται ουτε κλεπται ουτε μεθυσοι ου λοιδοροι ουχ αρπαγες βασιλειαν θεου ου κληρονομησουσιν
ലോഭിനോ മദ്യപാ നിന്ദകാ ഉപദ്രാവിണോ വാ ത ഈശ്വരസ്യ രാജ്യഭാഗിനോ ന ഭവിഷ്യന്തി|
11 και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλ ηγιασθητε αλλ εδικαιωθητε εν τω ονοματι του κυριου ιησου και εν τω πνευματι του θεου ημων
യൂയഞ്ചൈവംവിധാ ലോകാ ആസ്ത കിന്തു പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ്നാസ്മദീശ്വരസ്യാത്മനാ ച യൂയം പ്രക്ഷാലിതാഃ പാവിതാഃ സപുണ്യീകൃതാശ്ച|
12 παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ ουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινος
മദർഥം സർവ്വം ദ്രവ്യമ് അപ്രതിഷിദ്ധം കിന്തു ന സർവ്വം ഹിതജനകം| മദർഥം സർവ്വമപ്രതിഷിദ്ധം തഥാപ്യഹം കസ്യാപി ദ്രവ്യസ്യ വശീകൃതോ ന ഭവിഷ്യാമി|
13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοις βρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτα καταργησει το δε σωμα ου τη πορνεια αλλα τω κυριω και ο κυριος τω σωματι
ഉദരായ ഭക്ഷ്യാണി ഭക്ഷ്യേഭ്യശ്ചോദരം, കിന്തു ഭക്ഷ്യോദരേ ഈശ്വരേണ നാശയിഷ്യേതേ; അപരം ദേഹോ ന വ്യഭിചാരായ കിന്തു പ്രഭവേ പ്രഭുശ്ച ദേഹായ|
14 ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξεγερει δια της δυναμεως αυτου
യശ്ചേശ്വരഃ പ്രഭുമുത്ഥാപിതവാൻ സ സ്വശക്ത്യാസ്മാനപ്യുത്ഥാപയിഷ്യതി|
15 ουκ οιδατε οτι τα σωματα υμων μελη χριστου εστιν αρας ουν τα μελη του χριστου ποιησω πορνης μελη μη γενοιτο
യുഷ്മാകം യാനി ശരീരാണി താനി ഖ്രീഷ്ടസ്യാങ്ഗാനീതി കിം യൂയം ന ജാനീഥ? അതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ യാന്യങ്ഗാനി താനി മയാപഹൃത്യ വേശ്യായാ അങ്ഗാനി കിം കാരിഷ്യന്തേ? തന്ന ഭവതു|
16 η ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονται γαρ φησιν οι δυο εις σαρκα μιαν
യഃ കശ്ചിദ് വേശ്യായാമ് ആസജ്യതേ സ തയാ സഹൈകദേഹോ ഭവതി കിം യൂയമേതന്ന ജാനീഥ? യതോ ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, തൗ ദ്വൗ ജനാവേകാങ്ഗൗ ഭവിഷ്യതഃ|
17 ο δε κολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν
മാനവാ യാന്യന്യാനി കലുഷാണി കുർവ്വതേ താനി വപു ർന സമാവിശന്തി കിന്തു വ്യഭിചാരിണാ സ്വവിഗ്രഹസ്യ വിരുദ്ധം കൽമഷം ക്രിയതേ|
18 φευγετε την πορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει
മാനവാ യാന്യന്യാനി കലുഷാണി കുർവ്വതേ താനി വപു ർന സമാവിശന്തി കിന്തു വ്യഭിചാരിണാ സ്വവിഗ്രഹസ്യ വിരുദ്ധം കൽമഷം ക്രിയതേ|
19 η ουκ οιδατε οτι το σωμα υμων ναος του εν υμιν αγιου πνευματος εστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εστε εαυτων
യുഷ്മാകം യാനി വപൂംസി താനി യുഷ്മദന്തഃസ്ഥിതസ്യേശ്വരാല്ലബ്ധസ്യ പവിത്രസ്യാത്മനോ മന്ദിരാണി യൂയഞ്ച സ്വേഷാം സ്വാമിനോ നാധ്വേ കിമേതദ് യുഷ്മാഭി ർന ജ്ഞായതേ?
20 ηγορασθητε γαρ τιμης δοξασατε δη τον θεον εν τω σωματι υμων και εν τω πνευματι υμων ατινα εστιν του θεου
യൂയം മൂല്യേന ക്രീതാ അതോ വപുർമനോഭ്യാമ് ഈശ്വരോ യുഷ്മാഭിഃ പൂജ്യതാം യത ഈശ്വര ഏവ തയോഃ സ്വാമീ|