Προς Ρωμαιους 14
1 Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν.
ଯୋ ଜନୋଽଦୃଢୱିଶ୍ୱାସସ୍ତଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସଙ୍ଗିନଂ କୁରୁତ କିନ୍ତୁ ସନ୍ଦେହୱିଚାରାର୍ଥଂ ନହି|
2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
ଯତୋ ନିଷିଦ୍ଧଂ କିମପି ଖାଦ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟଂ ନାସ୍ତି, କସ୍ୟଚିଜ୍ଜନସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟଯ ଏତାଦୃଶୋ ୱିଦ୍ୟତେ କିନ୍ତ୍ୱଦୃଢୱିଶ୍ୱାସଃ କଶ୍ଚିଦପରୋ ଜନଃ କେୱଲଂ ଶାକଂ ଭୁଙ୍କ୍ତଂ|
3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, ὁ δὲ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω, ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο.
ତର୍ହି ଯୋ ଜନଃ ସାଧାରଣଂ ଦ୍ରୱ୍ୟଂ ଭୁଙ୍କ୍ତେ ସ ୱିଶେଷଦ୍ରୱ୍ୟଭୋକ୍ତାରଂ ନାୱଜାନୀଯାତ୍ ତଥା ୱିଶେଷଦ୍ରୱ୍ୟଭୋକ୍ତାପି ସାଧାରଣଦ୍ରୱ୍ୟଭୋକ୍ତାରଂ ଦୋଷିଣଂ ନ କୁର୍ୟ୍ୟାତ୍, ଯସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ତମ୍ ଅଗୃହ୍ଲାତ୍|
4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ, δυνατεῖ γὰρ ὁ Κύριος στῆσαι αὐτόν.
ହେ ପରଦାସସ୍ୟ ଦୂଷଯିତସ୍ତ୍ୱଂ କଃ? ନିଜପ୍ରଭୋଃ ସମୀପେ ତେନ ପଦସ୍ଥେନ ପଦଚ୍ୟୁତେନ ୱା ଭୱିତୱ୍ୟଂ ସ ଚ ପଦସ୍ଥ ଏୱ ଭୱିଷ୍ୟତି ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ତଂ ପଦସ୍ଥଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
5 ὃς μὲν γὰρ κρίνει ἡμέραν παρ’ ἡμέραν, ὃς δὲ κρίνει πᾶσαν ἡμέραν· ἕκαστος ἐν τῷ ἰδίῳ νοῒ πληροφορείσθω.
ଅପରଞ୍ଚ କଶ୍ଚିଜ୍ଜନୋ ଦିନାଦ୍ ଦିନଂ ୱିଶେଷଂ ମନ୍ୟତେ କଶ୍ଚିତ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଦିନାନି ସମାନାନି ମନ୍ୟତେ, ଏକୈକୋ ଜନଃ ସ୍ୱୀଯମନସି ୱିୱିଚ୍ୟ ନିଶ୍ଚିନୋତୁ|
6 ὁ φρονῶν τὴν ἡμέραν Κυρίῳ φρονεῖ· καὶ ὁ ἐσθίων Κυρίῳ ἐσθίει, εὐχαριστεῖ γὰρ τῷ Θεῷ· καὶ ὁ μὴ ἐσθίων Κυρίῳ οὐκ ἐσθίει, καὶ εὐχαριστεῖ τῷ Θεῷ.
ଯୋ ଜନଃ କିଞ୍ଚନ ଦିନଂ ୱିଶେଷଂ ମନ୍ୟତେ ସ ପ୍ରଭୁଭକ୍ତ୍ୟା ତନ୍ ମନ୍ୟତେ, ଯଶ୍ଚ ଜନଃ କିମପି ଦିନଂ ୱିଶେଷଂ ନ ମନ୍ୟତେ ସୋଽପି ପ୍ରଭୁଭକ୍ତ୍ୟା ତନ୍ନ ମନ୍ୟତେ; ଅପରଞ୍ଚ ଯଃ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଭକ୍ଷ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଭୁଙ୍କ୍ତେ ସ ପ୍ରଭୁଭକ୍ତଯା ତାନି ଭୁଙ୍କ୍ତେ ଯତଃ ସ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱକ୍ତି, ଯଶ୍ଚ ନ ଭୁଙ୍କ୍ତେ ସୋଽପି ପ୍ରଭୁଭକ୍ତ୍ୟୈୱ ନ ଭୁଞ୍ଜାନ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ବ୍ରୂତେ|
7 Οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ἑαυτῷ ζῇ, καὶ οὐδεὶς ἑαυτῷ ἀποθνῄσκει·
ଅପରମ୍ ଅସ୍ମାକଂ କଶ୍ଚିତ୍ ନିଜନିମିତ୍ତଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ଧାରଯତି ନିଜନିମିତ୍ତଂ ମ୍ରିଯତେ ୱା ତନ୍ନ;
8 ἐάν τε γὰρ ζῶμεν, τῷ Κυρίῳ ζῶμεν, ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τῷ Κυρίῳ ἀποθνήσκομεν. ἐάν τε οὖν ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τοῦ Κυρίου ἐσμέν.
କିନ୍ତୁ ଯଦି ୱଯଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ଧାରଯାମସ୍ତର୍ହି ପ୍ରଭୁନିମିତ୍ତଂ ଧାରଯାମଃ, ଯଦି ଚ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟଜାମସ୍ତର୍ହ୍ୟପି ପ୍ରଭୁନିମିତ୍ତଂ ତ୍ୟଜାମଃ, ଅତଏୱ ଜୀୱନେ ମରଣେ ୱା ୱଯଂ ପ୍ରଭୋରେୱାସ୍ମହେ|
9 εἰς τοῦτο γὰρ Χριστὸς ἀπέθανεν καὶ ἔζησεν, ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων κυριεύσῃ.
ଯତୋ ଜୀୱନ୍ତୋ ମୃତାଶ୍ଚେତ୍ୟୁଭଯେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ପ୍ରଭୁତ୍ୱପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ମୃତ ଉତ୍ଥିତଃ ପୁନର୍ଜୀୱିତଶ୍ଚ|
10 Σὺ δὲ τί κρίνεις τὸν ἀδελφόν σου; ἢ καὶ σὺ τί ἐξουθενεῖς τὸν ἀδελφόν σου; πάντες γὰρ παραστησόμεθα τῷ βήματι τοῦ Θεοῦ.
କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ନିଜଂ ଭ୍ରାତରଂ କୁତୋ ଦୂଷଯସି? ତଥା ତ୍ୱଂ ନିଜଂ ଭ୍ରାତରଂ କୁତସ୍ତୁଚ୍ଛଂ ଜାନାସି? ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ୱିଚାରସିଂହାସନସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସର୍ୱ୍ୱୈରସ୍ମାଭିରୁପସ୍ଥାତୱ୍ୟଂ;
11 γέγραπται γάρ Ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσεται τῷ Θεῷ.
ଯାଦୃଶଂ ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, ପରେଶଃ ଶପଥଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ୱାକ୍ୟମେତତ୍ ପୁରାୱଦତ୍| ସର୍ୱ୍ୱୋ ଜନଃ ସମୀପେ ମେ ଜାନୁପାତଂ କରିଷ୍ୟତି| ଜିହ୍ୱୈକୈକା ତଥେଶସ୍ୟ ନିଘ୍ନତ୍ୱଂ ସ୍ୱୀକରିଷ୍ୟତି|
12 ἄρα οὖν ἕκαστος ἡμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόγον δώσει τῷ Θεῷ.
ଅତଏୱ ଈଶ୍ୱରସମୀପେଽସ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଜନେନ ନିଜା କଥା କଥଯିତୱ୍ୟା|
13 Μηκέτι οὖν ἀλλήλους κρίνωμεν· ἀλλὰ τοῦτο κρίνατε μᾶλλον, τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον.
ଇତ୍ଥଂ ସତି ୱଯମ୍ ଅଦ୍ୟାରଭ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ ନ ଦୂଷଯନ୍ତଃ ସ୍ୱଭ୍ରାତୁ ର୍ୱିଘ୍ନୋ ୱ୍ୟାଘାତୋ ୱା ଯନ୍ନ ଜାଯେତ ତାଦୃଶୀମୀହାଂ କୁର୍ମ୍ମହେ|
14 οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι’ ἑαυτοῦ· εἰ μὴ τῷ λογιζομένῳ τι κοινὸν εἶναι, ἐκείνῳ κοινόν.
କିମପି ୱସ୍ତୁ ସ୍ୱଭାୱତୋ ନାଶୁଚି ଭୱତୀତ୍ୟହଂ ଜାନେ ତଥା ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନାପି ନିଶ୍ଚିତଂ ଜାନେ, କିନ୍ତୁ ଯୋ ଜନୋ ଯଦ୍ ଦ୍ରୱ୍ୟମ୍ ଅପୱିତ୍ରଂ ଜାନୀତେ ତସ୍ୟ କୃତେ ତଦ୍ ଅପୱିତ୍ରମ୍ ଆସ୍ତେ|
15 εἰ γὰρ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφός σου λυπεῖται, οὐκέτι κατὰ ἀγάπην περιπατεῖς. μὴ τῷ βρώματί σου ἐκεῖνον ἀπόλλυε, ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανεν.
ଅତଏୱ ତୱ ଭକ୍ଷ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟେଣ ତୱ ଭ୍ରାତା ଶୋକାନ୍ୱିତୋ ଭୱତି ତର୍ହି ତ୍ୱଂ ଭ୍ରାତରଂ ପ୍ରତି ପ୍ରେମ୍ନା ନାଚରସି| ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯସ୍ୟ କୃତେ ସ୍ୱପ୍ରାଣାନ୍ ୱ୍ୟଯିତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ନିଜେନ ଭକ୍ଷ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟେଣ ତଂ ନ ନାଶଯ|
16 μὴ βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαθόν.
ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଉତ୍ତମଂ କର୍ମ୍ମ ନିନ୍ଦିତଂ ନ ଭୱତୁ|
17 οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ·
ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ପେଯଞ୍ଚେଶ୍ୱରରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସାରୋ ନହି, କିନ୍ତୁ ପୁଣ୍ୟଂ ଶାନ୍ତିଶ୍ଚ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ଜାତ ଆନନ୍ଦଶ୍ଚ|
18 ὁ γὰρ ἐν τούτῳ δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρεστος τῷ Θεῷ καὶ δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις.
ଏତୈ ର୍ୟୋ ଜନଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ସେୱତେ, ସ ଏୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ତୁଷ୍ଟିକରୋ ମନୁଷ୍ୟୈଶ୍ଚ ସୁଖ୍ୟାତଃ|
19 ἄρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης διώκομεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλους.
ଅତଏୱ ଯେନାସ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଐକ୍ୟଂ ନିଷ୍ଠା ଚ ଜାଯତେ ତଦେୱାସ୍ମାଭି ର୍ୟତିତୱ୍ୟଂ|
20 μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ. πάντα μὲν καθαρά, ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσθίοντι.
ଭକ୍ଷ୍ୟାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣୋ ହାନିଂ ମା ଜନଯତ; ସର୍ୱ୍ୱଂ ୱସ୍ତୁ ପୱିତ୍ରମିତି ସତ୍ୟଂ ତଥାପି ଯୋ ଜନୋ ଯଦ୍ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ୱିଘ୍ନଂ ଲଭତେ ତଦର୍ଥଂ ତଦ୍ ଭଦ୍ରଂ ନହି|
21 καλὸν τὸ μὴ φαγεῖν κρέα μηδὲ πιεῖν οἶνον μηδὲ ἐν ᾧ ὁ ἀδελφός σου προσκόπτει.
ତୱ ମାଂସଭକ୍ଷଣସୁରାପାନାଦିଭିଃ କ୍ରିଯାଭି ର୍ୟଦି ତୱ ଭ୍ରାତୁଃ ପାଦସ୍ଖଲନଂ ୱିଘ୍ନୋ ୱା ଚାଞ୍ଚଲ୍ୟଂ ୱା ଜାଯତେ ତର୍ହି ତଦ୍ଭୋଜନପାନଯୋସ୍ତ୍ୟାଗୋ ଭଦ୍ରଃ|
22 σὺ πίστιν ἣν ἔχεις κατὰ σεαυτὸν ἔχε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. μακάριος ὁ μὴ κρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει·
ଯଦି ତୱ ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୋଚରେ ସ୍ୱାନ୍ତରେ ତଂ ଗୋପଯ; ଯୋ ଜନଃ ସ୍ୱମତେନ ସ୍ୱଂ ଦୋଷିଣଂ ନ କରୋତି ସ ଏୱ ଧନ୍ୟଃ|
23 ὁ δὲ διακρινόμενος ἐὰν φάγῃ κατακέκριται, ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως· πᾶν δὲ ὃ οὐκ ἐκ πίστεως ἁμαρτία ἐστίν.
କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସଂଶଯ୍ୟ ଭୁଙ୍କ୍ତେଽର୍ଥାତ୍ ନ ପ୍ରତୀତ୍ୟ ଭୁଙ୍କ୍ତେ, ସ ଏୱାୱଶ୍ୟଂ ଦଣ୍ଡାର୍ହୋ ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯତୋ ଯତ୍ ପ୍ରତ୍ୟଯଜଂ ନହି ତଦେୱ ପାପମଯଂ ଭୱତି|
