Προς Ρωμαιους 12
1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν ἁγίαν τῷ Θεῷ εὐάρεστον, τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν·
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਪਯਾਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨਯੇ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਸ਼ਰੀਰੰ ਸਜੀਵੰ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਬਲਿਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਤ੍ਸ੍ਰੁʼਜਤ, ਏਸ਼਼ਾ ਸੇਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯੋਗ੍ਯਾ|
2 καὶ μὴ συνσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον. (aiōn g165)
ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਸਾਂਸਾਰਿਕਾ ਇਵ ਮਾਚਰਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਭਾਵੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਨੂਤਨਾਚਾਰਿਣੋ ਭਵਤ, ਤਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਿਦੇਸ਼ਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਉੱਤਮੋ ਗ੍ਰਹਣੀਯਃ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਸ਼੍ਚੇਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨੁਭਾਵਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| (aiōn g165)
3 Λέγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος τῆς δοθείσης μοι παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν, μὴ ὑπερφρονεῖν παρ’ ὃ δεῖ φρονεῖν, ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σωφρονεῖν, ἑκάστῳ ὡς ὁ Θεὸς ἐμέρισεν μέτρον πίστεως.
ਕਸ਼੍ਚਿਦਪਿ ਜਨੋ ਯੋਗ੍ਯਤ੍ਵਾਦਧਿਕੰ ਸ੍ਵੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤਾਂ ਕਿਨ੍ਤੁ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਸ੍ਮੈ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਸ੍ਯ ਯਤ੍ਪਰਿਮਾਣਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍ ਸ ਤਦਨੁਸਾਰਤੋ ਯੋਗ੍ਯਰੂਪੰ ਸ੍ਵੰ ਮਨੁਤਾਮ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ ਸਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੰ ਜਨਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
4 καθάπερ γὰρ ἐν ἑνὶ σώματι πολλὰ μέλη ἔχομεν, τὰ δὲ μέλη πάντα οὐ τὴν αὐτὴν ἔχει πρᾶξιν,
ਯਤੋ ਯਦ੍ਵਦਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ਼ਰੀਰੇ ਬਹੂਨ੍ਯਙ੍ਗਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮਙ੍ਗਾਨਾਂ ਕਾਰ੍ੱਯੰ ਸਮਾਨੰ ਨਹਿ;
5 οὕτως οἱ πολλοὶ ἓν σῶμά ἐσμεν ἐν Χριστῷ, τὸ δὲ καθ’ εἷς ἀλλήλων μέλη.
ਤਦ੍ਵਦਸ੍ਮਾਕੰ ਬਹੁਤ੍ਵੇ(ਅ)ਪਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਏਕਸ਼ਰੀਰਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਙ੍ਗਪ੍ਰਤ੍ਯਙ੍ਗਤ੍ਵੇਨ ਭਵਾਮਃ|
6 ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως·
ਅਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਦਾਨਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਕੋਪਿ ਯਦਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਸ੍ਯ ਪਰਿਮਾਣਾਨੁਸਾਰਤਃ ਸ ਤਦ੍ ਵਦਤੁ;
7 εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ· εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ·
ਯਦ੍ਵਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸੇਵਨਕਾਰੀ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤਤ੍ਸੇਵਨੰ ਕਰੋਤੁ; ਅਥਵਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਯਿਤਾ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਯਤੁ;
8 εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει· ὁ μεταδιδοὺς ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν ἐν ἱλαρότητι.
ਤਥਾ ਯ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾ ਭਵਤਿ ਸ ਉਪਦਿਸ਼ਤੁ ਯਸ਼੍ਚ ਦਾਤਾ ਸ ਸਰਲਤਯਾ ਦਦਾਤੁ ਯਸ੍ਤ੍ਵਧਿਪਤਿਃ ਸ ਯਤ੍ਨੇਨਾਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਕਰੋਤੁ ਯਸ਼੍ਚ ਦਯਾਲੁਃ ਸ ਹ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਮਨਸਾ ਦਯਤਾਮ੍|
9 ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ·
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਾਪਟ੍ਯਵਰ੍ਜਿਤੰ ਭਵਤੁ ਯਦ੍ ਅਭਦ੍ਰੰ ਤਦ੍ ਰੁʼਤੀਯਧ੍ਵੰ ਯੱਚ ਭਦ੍ਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਨੁਰਜ੍ਯਧ੍ਵਮ੍|
10 τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι,
ਅਪਰੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੰ ਸਮਾਦਰਾਦ੍ ਏਕੋ(ਅ)ਪਰਜਨੰ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੰ ਜਾਨੀਧ੍ਵਮ੍|
11 τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες,
ਤਥਾ ਕਾਰ੍ੱਯੇ ਨਿਰਾਲਸ੍ਯਾ ਮਨਸਿ ਚ ਸੋਦ੍ਯੋਗਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਸੇਵਧ੍ਵਮ੍|
12 τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες,
ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਯਾਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਿਤਾ ਦੁਃਖਸਮਯੇ ਚ ਧੈਰ੍ੱਯਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਤ; ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯਾਂ ਸਤਤੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਧ੍ਵੰ|
13 ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες.
ਪਵਿਤ੍ਰਾਣਾਂ ਦੀਨਤਾਂ ਦੂਰੀਕੁਰੁਧ੍ਵਮ੍ ਅਤਿਥਿਸੇਵਾਯਾਮ੍ ਅਨੁਰਜ੍ਯਧ੍ਵਮ੍|
14 εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.
ਯੇ ਜਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਾਡਯਨ੍ਤਿ ਤਾਨ੍ ਆਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਵਦਤ ਸ਼ਾਪਮ੍ ਅਦੱਤ੍ਵਾ ਦੱਧ੍ਵਮਾਸ਼ਿਸ਼਼ਮ੍|
15 χαίρειν μετὰ χαιρόντων, κλαίειν μετὰ κλαιόντων.
ਯੇ ਜਨਾ ਆਨਨ੍ਦਨ੍ਤਿ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਤ ਯੇ ਚ ਰੁਦਨ੍ਤਿ ਤੈਃ ਸਹ ਰੁਦਿਤ|
16 τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήλους φρονοῦντες· μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες ἀλλὰ τοῖς ταπεινοῖς συναπαγόμενοι. μὴ γίνεσθε φρόνιμοι παρ’ ἑαυτοῖς.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਸਾਂ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਏਕੋਭਾਵੋ ਭਵਤੁ; ਅਪਰਮ੍ ਉੱਚਪਦਮ੍ ਅਨਾਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਨੀਚਲੋਕੈਃ ਸਹਾਪਿ ਮਾਰ੍ਦਵਮ੍ ਆਚਰਤ; ਸ੍ਵਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਨਿਨੋ ਨ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ|
17 μηδενὶ κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόντες· προνοούμενοι καλὰ ἐνώπιον πάντων ἀνθρώπων·
ਪਰਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਪਕਾਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਪਿ ਪਰੰ ਨਾਪਕੁਰੁਤ| ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਤੋ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮੋੱਤਮੰ ਤਦੇਵ ਕੁਰੁਤ|
18 εἰ δυνατόν, τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες·
ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯਥਾਸ਼ਕ੍ਤਿ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕੈਃ ਸਹ ਨਿਰ੍ੱਵਿਰੋਧੇਨ ਕਾਲੰ ਯਾਪਯਤ|
19 μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ Ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος.
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਬਨ੍ਧਵਃ, ਕਸ੍ਮੈਚਿਦ੍ ਅਪਕਾਰਸ੍ਯ ਸਮੁਚਿਤੰ ਦਣ੍ਡੰ ਸ੍ਵਯੰ ਨ ਦੱਧ੍ਵੰ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੀਯਕ੍ਰੋਧਾਯ ਸ੍ਥਾਨੰ ਦੱਤ ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ ਕਥਯਤਿ, ਦਾਨੰ ਫਲਸ੍ਯ ਮਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਸੂਚਿਤੰ ਪ੍ਰਦਦਾਮ੍ਯਹੰ|
20 ἀλλὰ ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν· ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.
ਇਤਿਕਾਰਣਾਦ੍ ਰਿਪੁ ਰ੍ਯਦਿ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤਸ੍ਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਭੋਜਯ| ਤਥਾ ਯਦਿ ਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਰ੍ੱਤਃ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਪਰਿਪਾਯਯ| ਤੇਨ ਤ੍ਵੰ ਮਸ੍ਤਕੇ ਤਸ੍ਯ ਜ੍ਵਲਦਗ੍ਨਿੰ ਨਿਧਾਸ੍ਯਸਿ|
21 μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν.
ਕੁਕ੍ਰਿਯਯਾ ਪਰਾਜਿਤਾ ਨ ਸਨ੍ਤ ਉੱਤਮਕ੍ਰਿਯਯਾ ਕੁਕ੍ਰਿਯਾਂ ਪਰਾਜਯਤ|
