Αποκαλυψις Ιωαννου 16
1 Καὶ ἤκουσα μεγάλης φωνῆς ἐκ τοῦ ναοῦ λεγούσης τοῖς ἑπτὰ ἀγγέλοις Ὑπάγετε καὶ ἐκχέετε τὰς ἑπτὰ φιάλας τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν γῆν.
ତତଃ ପରଂ ମନ୍ଦିରାତ୍ ତାନ୍ ସପ୍ତଦୂତାନ୍ ସମ୍ଭାଷମାଣ ଏଷ ମହାରୱୋ ମଯାଶ୍ରାୱି, ଯୂଯଂ ଗତ୍ୱା ତେଭ୍ୟଃ ସପ୍ତକଂସେଭ୍ୟ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧଂ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ସ୍ରାୱଯତ|
2 Καὶ ἀπῆλθεν ὁ πρῶτος καὶ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν· καὶ ἐγένετο ἕλκος κακὸν καὶ πονηρὸν ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἔχοντας τὸ χάραγμα τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ.
ତତଃ ପ୍ରଥମୋ ଦୂତୋ ଗତ୍ୱା ସ୍ୱକଂସେ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅୱିଦ୍ୟତ ତତ୍ ପୃଥିୱ୍ୟାମ୍ ଅସ୍ରାୱଯତ୍ ତସ୍ମାତ୍ ପଶୋଃ କଲଙ୍କଧାରିଣାଂ ତତ୍ପ୍ରତିମାପୂଜକାନାଂ ମାନୱାନାଂ ଶରୀରେଷୁ ୱ୍ୟଥାଜନକା ଦୁଷ୍ଟୱ୍ରଣା ଅଭୱନ୍|
3 Καὶ ὁ δεύτερος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ ἐγένετο αἷμα ὡς νεκροῦ, καὶ πᾶσα ψυχὴ ζωῆς ἀπέθανεν, τὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ.
ତତଃ ପରଂ ଦ୍ୱିତୀଯୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱକଂସେ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅୱିଦ୍ୟତ ତତ୍ ସମୁଦ୍ରେ ଽସ୍ରାୱଯତ୍ ତେନ ସ କୁଣପସ୍ଥଶୋଣିତରୂପ୍ୟଭୱତ୍ ସମୁଦ୍ରେ ସ୍ଥିତାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ପ୍ରାଣିନୋ ମୃତ୍ୟୁଂ ଗତାଃ|
4 Καὶ ὁ τρίτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων· καὶ ἐγένετο αἷμα.
ଅପରଂ ତୃତୀଯୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱକଂସେ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅୱିଦ୍ୟତ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ନଦୀଷୁ ଜଲପ୍ରସ୍ରୱଣେଷୁ ଚାସ୍ରାୱଯତ୍ ତତସ୍ତାନି ରକ୍ତମଯାନ୍ୟଭୱନ୍| ଅପରଂ ତୋଯାନାମ୍ ଅଧିପସ୍ୟ ଦୂତସ୍ୟ ୱାଗିଯଂ ମଯା ଶ୍ରୁତା|
5 Καὶ ἤκουσα τοῦ ἀγγέλου τῶν ὑδάτων λέγοντος Δίκαιος εἶ, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν, ὁ Ὅσιος, ὅτι ταῦτα ἔκρινας,
ୱର୍ତ୍ତମାନଶ୍ଚ ଭୂତଶ୍ଚ ଭୱିଷ୍ୟଂଶ୍ଚ ପରମେଶ୍ୱରଃ| ତ୍ୱମେୱ ନ୍ୟାଯ୍ୟକାରୀ ଯଦ୍ ଏତାଦୃକ୍ ତ୍ୱଂ ୱ୍ୟଚାରଯଃ|
6 ὅτι αἷμα ἁγίων καὶ προφητῶν ἐξέχεαν, καὶ αἷμα αὐτοῖς δέδωκας πεῖν· ἄξιοί εἰσιν.
ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିସାଧୂନାଂ ରକ୍ତଂ ତୈରେୱ ପାତିତଂ| ଶୋଣିତଂ ତ୍ୱନ୍ତୁ ତେଭ୍ୟୋ ଽଦାସ୍ତତ୍ପାନଂ ତେଷୁ ଯୁଜ୍ୟତେ||
7 Καὶ ἤκουσα τοῦ θυσιαστηρίου λέγοντος Ναί, Κύριε ὁ Θεός ὁ Παντοκράτωρ, ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις σου.
ଅନନ୍ତରଂ ୱେଦୀତୋ ଭାଷମାଣସ୍ୟ କସ୍ୟଚିଦ୍ ଅଯଂ ରୱୋ ମଯା ଶ୍ରୁତଃ, ହେ ପରଶ୍ୱର ସତ୍ୟଂ ତତ୍ ହେ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମନ୍ ପ୍ରଭୋ| ସତ୍ୟା ନ୍ୟାଯ୍ୟାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱା ହି ୱିଚାରାଜ୍ଞାସ୍ତ୍ୱଦୀଯକାଃ||
8 Καὶ ὁ τέταρτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἥλιον· καὶ ἐδόθη αὐτῷ καυματίσαι τοὺς ἀνθρώπους ἐν πυρί.
ଅନନ୍ତରଂ ଚତୁର୍ଥୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱକଂସେ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅୱିଦ୍ୟତ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସୂର୍ୟ୍ୟେ ଽସ୍ରାୱଯତ୍ ତସ୍ମୈ ଚ ୱହ୍ନିନା ମାନୱାନ୍ ଦଗ୍ଧୁଂ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅଦାଯି|
9 καὶ ἐκαυματίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καῦμα μέγα, καὶ ἐβλασφήμησαν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἔχοντος τὴν ἐξουσίαν ἐπὶ τὰς πληγὰς ταύτας, καὶ οὐ μετενόησαν δοῦναι αὐτῷ δόξαν.
ତେନ ମନୁଷ୍ୟା ମହାତାପେନ ତାପିତାସ୍ତେଷାଂ ଦଣ୍ଡାନାମ୍ ଆଧିପତ୍ୟୱିଶିଷ୍ଟସ୍ୟେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନାମାନିନ୍ଦନ୍ ତତ୍ପ୍ରଶଂସାର୍ଥଞ୍ଚ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତନଂ ନାକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
10 Καὶ ὁ πέμπτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ θηρίου· καὶ ἐγένετο ἡ βασιλεία αὐτοῦ ἐσκοτωμένη, καὶ ἐμασῶντο τὰς γλώσσας αὐτῶν ἐκ τοῦ πόνου,
ତତଃ ପରଂ ପଞ୍ଚମୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱକଂସେ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅୱିଦ୍ୟତ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ପଶୋଃ ସିଂହାସନେ ଽସ୍ରାୱଯତ୍ ତେନ ତସ୍ୟ ରାଷ୍ଟ୍ରଂ ତିମିରାଚ୍ଛନ୍ନମ୍ ଅଭୱତ୍ ଲୋକାଶ୍ଚ ୱେଦନାକାରଣାତ୍ ସ୍ୱରସନା ଅଦଂଦଶ୍ୟତ|
11 καὶ ἐβλασφήμησαν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ ἐκ τῶν πόνων αὐτῶν καὶ ἐκ τῶν ἑλκῶν αὐτῶν, καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν.
ସ୍ୱକୀଯୱ୍ୟଥାୱ୍ରଣକାରଣାଚ୍ଚ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥମ୍ ଅନିନ୍ଦନ୍ ସ୍ୱକ୍ରିଯାଭ୍ୟଶ୍ଚ ମନାଂସି ନ ପରାୱର୍ତ୍ତଯନ୍|
12 Καὶ ὁ ἕκτος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν μέγαν Εὐφράτην· καὶ ἐξηράνθη τὸ ὕδωρ αὐτοῦ, ἵνα ἑτοιμασθῇ ἡ ὁδὸς τῶν βασιλέων τῶν ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίου.
ତତଃ ପରଂ ଷଷ୍ଠୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱକଂସେ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅୱିଦ୍ୟତ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଫରାତାଖ୍ୟୋ ମହାନଦେ ଽସ୍ରାୱଯତ୍ ତେନ ସୂର୍ୟ୍ୟୋଦଯଦିଶ ଆଗମିଷ୍ୟତାଂ ରାଜ୍ଞାଂ ମାର୍ଗସୁଗମାର୍ଥଂ ତସ୍ୟ ତୋଯାନି ପର୍ୟ୍ୟଶୁଷ୍ୟନ୍|
13 Καὶ εἶδον ἐκ τοῦ στόματος τοῦ δράκοντος καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ ψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ἀκάθαρτα ὡς βάτραχοι·
ଅନନ୍ତରଂ ନାଗସ୍ୟ ୱଦନାତ୍ ପଶୋ ର୍ୱଦନାତ୍ ମିଥ୍ୟାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଶ୍ଚ ୱଦନାତ୍ ନିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ତସ୍ତ୍ରଯୋ ଽଶୁଚଯ ଆତ୍ମାନୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟାସ୍ତେ ମଣ୍ଡୂକାକାରାଃ|
14 εἰσὶν γὰρ πνεύματα δαιμονίων ποιοῦντα σημεῖα, ἃ ἐκπορεύεται ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς οἰκουμένης ὅλης, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον τῆς ἡμέρας τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ τοῦ Παντοκράτορος.
ତ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମକାରିଣୋ ଭୂତାନାମ୍ ଆତ୍ମାନଃ ସନ୍ତି ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହାଦିନେ ଯେନ ଯୁଦ୍ଧେନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ ତତ୍କୃତେ କୃତ୍ସ୍ରଜଗତୋ ରାଜ୍ଞାଃ ସଂଗ୍ରହୀତୁଂ ତେଷାଂ ସନ୍ନିଧିଂ ନିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ତି|
15 Ἰδοὺ ἔρχομαι ὡς κλέπτης· μακάριος ὁ γρηγορῶν καὶ τηρῶν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, ἵνα μὴ γυμνὸς περιπατῇ καὶ βλέπωσιν τὴν ἀσχημοσύνην αὐτοῦ.
ଅପରମ୍ ଇବ୍ରିଭାଷଯା ହର୍ମ୍ମଗିଦ୍ଦୋନାମକସ୍ଥନେ ତେ ସଙ୍ଗୃହୀତାଃ|
16 καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸν τόπον τὸν καλούμενον Ἑβραϊστὶ Ἁρμαγεδών.
ପଶ୍ୟାହଂ ଚୈରୱଦ୍ ଆଗଚ୍ଛାମି ଯୋ ଜନଃ ପ୍ରବୁଦ୍ଧସ୍ତିଷ୍ଠତି ଯଥା ଚ ନଗ୍ନଃ ସନ୍ ନ ପର୍ୟ୍ୟଟତି ତସ୍ୟ ଲଜ୍ଜା ଚ ଯଥା ଦୃଶ୍ୟା ନ ଭୱତି ତଥା ସ୍ୱୱାସାଂସି ରକ୍ଷତି ସ ଧନ୍ୟଃ|
17 Καὶ ὁ ἕβδομος ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἀέρα· καὶ ἐξῆλθεν φωνὴ μεγάλη ἐκ τοῦ ναοῦ ἀπὸ τοῦ θρόνου λέγουσα Γέγονεν.
ତତଃ ପରଂ ସପ୍ତମୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱକଂସେ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅୱିଦ୍ୟତ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଆକାଶେ ଽସ୍ରାୱଯତ୍ ତେନ ସ୍ୱର୍ଗୀଯମନ୍ଦିରମଧ୍ୟସ୍ଥସିଂହାସନାତ୍ ମହାରୱୋ ଽଯଂ ନିର୍ଗତଃ ସମାପ୍ତିରଭୱଦିତି|
18 καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί, καὶ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, οἷος οὐκ ἐγένετο ἀφ’ οὗ ἄνθρωπος ἐγένετο ἐπὶ τῆς γῆς, τηλικοῦτος σεισμὸς οὕτω μέγας.
ତଦନନ୍ତରଂ ତଡିତୋ ରୱାଃ ସ୍ତନିତାନି ଚାଭୱନ୍, ଯସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଚ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ମନୁଷ୍ୟାଃ ସୃଷ୍ଟାସ୍ତମ୍ ଆରଭ୍ୟ ଯାଦୃଙ୍ମହାଭୂମିକମ୍ପଃ କଦାପି ନାଭୱତ୍ ତାଦୃଗ୍ ଭୂକମ୍ପୋ ଽଭୱତ୍|
19 καὶ ἐγένετο ἡ πόλις ἡ μεγάλη εἰς τρία μέρη, καὶ αἱ πόλεις τῶν ἐθνῶν ἔπεσαν. καὶ Βαβυλὼν ἡ μεγάλη ἐμνήσθη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ δοῦναι αὐτῇ τὸ ποτήριον τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ.
ତଦାନୀଂ ମହାନଗରୀ ତ୍ରିଖଣ୍ଡା ଜାତା ଭିନ୍ନଜାତୀଯାନାଂ ନଗରାଣି ଚ ନ୍ୟପତନ୍ ମହାବାବିଲ୍ ଚେଶ୍ୱରେଣ ସ୍ୱକୀଯପ୍ରଚଣ୍ଡକୋପମଦିରାପାତ୍ରଦାନାର୍ଥଂ ସଂସ୍ମୃତା|
20 καὶ πᾶσα νῆσος ἔφυγεν, καὶ ὄρη οὐχ εὑρέθησαν.
ଦ୍ୱୀପାଶ୍ଚ ପଲାଯିତା ଗିରଯଶ୍ଚାନ୍ତହିତାଃ|
21 καὶ χάλαζα μεγάλη ὡς ταλαντιαία καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τὸν Θεὸν ἐκ τῆς πληγῆς τῆς χαλάζης, ὅτι μεγάλη ἐστὶν ἡ πληγὴ αὐτῆς σφόδρα.
ଗଗନମଣ୍ଡଲାଚ୍ଚ ମନୁଷ୍ୟାଣାମ୍ ଉପର୍ୟ୍ୟେକୈକଦ୍ରୋଣପରିମିତଶିଲାନାଂ ମହାୱୃଷ୍ଟିରଭୱତ୍ ତଚ୍ଛିଲାୱୃଷ୍ଟେଃ କ୍ଲେଶାତ୍ ମନୁଷ୍ୟା ଈଶ୍ୱରମ୍ ଅନିନ୍ଦମ୍ ଯତସ୍ତଜ୍ଜାତଃ କ୍ଲେଶୋ ଽତୀୱ ମହାନ୍|
