Κατα Ιωαννην 9
1 Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς.
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁର୍ଗଚ୍ଛନ୍ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ଜନ୍ମାନ୍ଧଂ ନରମ୍ ଅପଶ୍ୟତ୍|
2 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες Ῥαββεί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;
ତତଃ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତମ୍ ଅପୃଚ୍ଛନ୍ ହେ ଗୁରୋ ନରୋଯଂ ସ୍ୱପାପେନ ୱା ସ୍ୱପିତ୍ରାଃ ପାପେନାନ୍ଧୋଽଜାଯତ?
3 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς Οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ.
ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତୱାନ୍ ଏତସ୍ୟ ୱାସ୍ୟ ପିତ୍ରୋଃ ପାପାଦ୍ ଏତାଦୃଶୋଭୂଦ ଇତି ନହି କିନ୍ତ୍ୱନେନ ଯଥେଶ୍ୱରସ୍ୟ କର୍ମ୍ମ ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ ତଦ୍ଧେତୋରେୱ|
4 ἡμᾶς δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι.
ଦିନେ ତିଷ୍ଠତି ମତ୍ପ୍ରେରଯିତୁଃ କର୍ମ୍ମ ମଯା କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ଯଦା କିମପି କର୍ମ୍ମ ନ କ୍ରିଯତେ ତାଦୃଶୀ ନିଶାଗଚ୍ଛତି|
5 ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ὦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου.
ଅହଂ ଯାୱତ୍କାଲଂ ଜଗତି ତିଷ୍ଠାମି ତାୱତ୍କାଲଂ ଜଗତୋ ଜ୍ୟୋତିଃସ୍ୱରୂପୋସ୍ମି|
6 ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσεν χαμαὶ καὶ ἐποίησεν πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῦ τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς,
ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ତା ଭୂମୌ ନିଷ୍ଠୀୱଂ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ ତେନ ପଙ୍କଂ କୃତୱାନ୍
7 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ (ὃ ἑρμηνεύεται Ἀπεσταλμένος). ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθεν βλέπων.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତତ୍ପଙ୍କେନ ତସ୍ୟାନ୍ଧସ୍ୟ ନେତ୍ରେ ପ୍ରଲିପ୍ୟ ତମିତ୍ୟାଦିଶତ୍ ଗତ୍ୱା ଶିଲୋହେ ଽର୍ଥାତ୍ ପ୍ରେରିତନାମ୍ନି ସରସି ସ୍ନାହି| ତତୋନ୍ଧୋ ଗତ୍ୱା ତତ୍ରାସ୍ନାତ୍ ତତଃ ପ୍ରନ୍ନଚକ୍ଷୁ ର୍ଭୂତ୍ୱା ୱ୍ୟାଘୁଟ୍ୟାଗାତ୍|
8 Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον, ὅτι προσαίτης ἦν, ἔλεγον Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν;
ଅପରଞ୍ଚ ସମୀପୱାସିନୋ ଲୋକା ଯେ ଚ ତଂ ପୂର୍ୱ୍ୱମନ୍ଧମ୍ ଅପଶ୍ୟନ୍ ତେ ବକ୍ତ୍ତୁମ୍ ଆରଭନ୍ତ ଯୋନ୍ଧଲୋକୋ ୱର୍ତ୍ମନ୍ୟୁପୱିଶ୍ୟାଭିକ୍ଷତ ସ ଏୱାଯଂ ଜନଃ କିଂ ନ ଭୱତି?
9 ἄλλοι ἔλεγον ὅτι Οὗτός ἐστιν· ἄλλοι ἔλεγον Οὐχί, ἀλλὰ ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι Ἐγώ εἰμι.
କେଚିଦୱଦନ୍ ସ ଏୱ କେଚିଦୱୋଚନ୍ ତାଦୃଶୋ ଭୱତି କିନ୍ତୁ ସ ସ୍ୱଯମବ୍ରୱୀତ୍ ସ ଏୱାହଂ ଭୱାମି|
10 ἔλεγον οὖν αὐτῷ Πῶς οὖν ἠνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί;
ଅତଏୱ ତେ ଽପୃଚ୍ଛନ୍ ତ୍ୱଂ କଥଂ ଦୃଷ୍ଟିଂ ପାପ୍ତୱାନ୍?
11 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος Ὁ ἄνθρωπος ὁ λεγόμενος Ἰησοῦς πηλὸν ἐποίησεν καὶ ἐπέχρισέν μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέν μοι ὅτι Ὕπαγε εἰς τὸν Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν οὖν καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα.
ତତଃ ସୋୱଦଦ୍ ଯୀଶନାମକ ଏକୋ ଜନୋ ମମ ନଯନେ ପଙ୍କେନ ପ୍ରଲିପ୍ୟ ଇତ୍ୟାଜ୍ଞାପଯତ୍ ଶିଲୋହକାସାରଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ସ୍ନାହି| ତତସ୍ତତ୍ର ଗତ୍ୱା ମଯି ସ୍ନାତେ ଦୃଷ୍ଟିମହଂ ଲବ୍ଧୱାନ୍|
12 καὶ εἶπαν αὐτῷ Ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει Οὐκ οἶδα.
ତଦା ତେ ଽୱଦନ୍ ସ ପୁମାନ୍ କୁତ୍ର? ତେନୋକ୍ତ୍ତଂ ନାହଂ ଜାନାମି|
13 Ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους, τόν ποτε τυφλόν.
ଅପରଂ ତସ୍ମିନ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱାନ୍ଧେ ଜନେ ଫିରୂଶିନାଂ ନିକଟମ୍ ଆନୀତେ ସତି ଫିରୂଶିନୋପି ତମପୃଚ୍ଛନ୍ କଥଂ ଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ତୋସି?
14 ἦν δὲ σάββατον ἐν ᾗ ἡμέρᾳ τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς.
ତତଃ ସ କଥିତୱାନ୍ ସ ପଙ୍କେନ ମମ ନେତ୍ରେ ଽଲିମ୍ପତ୍ ପଶ୍ଚାଦ୍ ସ୍ନାତ୍ୱା ଦୃଷ୍ଟିମଲଭେ|
15 πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς Πηλὸν ἐπέθηκέν μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω.
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ର୍ୱିଶ୍ରାମୱାରେ କର୍ଦ୍ଦମଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ନଯନେ ପ୍ରସନ୍ନେଽକରୋଦ୍ ଇତିକାରଣାତ୍ କତିପଯଫିରୂଶିନୋଽୱଦନ୍
16 ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές Οὐκ ἔστιν οὗτος παρὰ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι ἔλεγον Πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς.
ସ ପୁମାନ୍ ଈଶ୍ୱରାନ୍ନ ଯତଃ ସ ୱିଶ୍ରାମୱାରଂ ନ ମନ୍ୟତେ| ତତୋନ୍ୟେ କେଚିତ୍ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍ ପାପୀ ପୁମାନ୍ କିମ୍ ଏତାଦୃଶମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
17 λέγουσιν οὖν τῷ τυφλῷ πάλιν Τί σὺ λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἠνέῳξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς; ὁ δὲ εἶπεν ὅτι Προφήτης ἐστίν.
ଇତ୍ଥଂ ତେଷାଂ ପରସ୍ପରଂ ଭିନ୍ନୱାକ୍ୟତ୍ୱମ୍ ଅଭୱତ୍| ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ପୁନରପି ତଂ ପୂର୍ୱ୍ୱାନ୍ଧଂ ମାନୁଷମ୍ ଅପ୍ରାକ୍ଷୁଃ ଯୋ ଜନସ୍ତୱ ଚକ୍ଷୁଷୀ ପ୍ରସନ୍ନେ କୃତୱାନ୍ ତସ୍ମିନ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ୱଦସି? ସ ଉକ୍ତ୍ତୱାନ୍ ସ ଭୱିଶଦ୍ୱାଦୀ|
18 οὐκ ἐπίστευσαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι ἦν τυφλὸς καὶ ἀνέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώνησαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος
ସ ଦୃଷ୍ଟିମ୍ ଆପ୍ତୱାନ୍ ଇତି ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ତସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ପିତ୍ରୋ ର୍ମୁଖାଦ୍ ଅଶ୍ରୁତ୍ୱା ନ ପ୍ରତ୍ୟଯନ୍|
19 καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες Οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη; πῶς οὖν βλέπει ἄρτι;
ଅତଏୱ ତେ ତାୱପୃଚ୍ଛନ୍ ଯୁୱଯୋ ର୍ୟଂ ପୁତ୍ରଂ ଜନ୍ମାନ୍ଧଂ ୱଦଥଃ ସ କିମଯଂ? ତର୍ହୀଦାନୀଂ କଥଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
20 ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπαν Οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη·
ତତସ୍ତସ୍ୟ ପିତରୌ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚତାମ୍ ଅଯମ୍ ଆୱଯୋଃ ପୁତ୍ର ଆ ଜନେରନ୍ଧଶ୍ଚ ତଦପ୍ୟାୱାଂ ଜାନୀୱଃ
21 πῶς δὲ νῦν βλέπει οὐκ οἴδαμεν, ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμεῖς οὐκ οἴδαμεν· αὐτὸν ἐρωτήσατε, ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ λαλήσει.
କିନ୍ତ୍ୱଧୁନା କଥଂ ଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍ ତଦାୱାଂ ନ୍ ଜାନୀୱଃ କୋସ୍ୟ ଚକ୍ଷୁଷୀ ପ୍ରସନ୍ନେ କୃତୱାନ୍ ତଦପି ନ ଜାନୀୱ ଏଷ ୱଯଃପ୍ରାପ୍ତ ଏନଂ ପୃଚ୍ଛତ ସ୍ୱକଥାଂ ସ୍ୱଯଂ ୱକ୍ଷ୍ୟତି|
22 ταῦτα εἶπαν οἱ γονεῖς αὐτοῦ ὅτι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους· ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα ἐάν τις αὐτὸν ὁμολογήσῃ Χριστόν, ἀποσυνάγωγος γένηται.
ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଭଯାତ୍ ତସ୍ୟ ପିତରୌ ୱାକ୍ୟମିଦମ୍ ଅୱଦତାଂ ଯତଃ କୋପି ମନୁଷ୍ୟୋ ଯଦି ଯୀଶୁମ୍ ଅଭିଷିକ୍ତଂ ୱଦତି ତର୍ହି ସ ଭଜନଗୃହାଦ୍ ଦୂରୀକାରିଷ୍ୟତେ ଯିହୂଦୀଯା ଇତି ମନ୍ତ୍ରଣାମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍
23 διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπαν ὅτι Ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐπερωτήσατε.
ଅତସ୍ତସ୍ୟ ପିତରୌ ୱ୍ୟାହରତାମ୍ ଏଷ ୱଯଃପ୍ରାପ୍ତ ଏନଂ ପୃଚ୍ଛତ|
24 Ἐφώνησαν οὖν τὸν ἄνθρωπον ἐκ δευτέρου ὃς ἦν τυφλὸς, καὶ εἶπαν αὐτῷ Δὸς δόξαν τῷ Θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτωλός ἐστιν.
ତଦା ତେ ପୁନଶ୍ଚ ତଂ ପୂର୍ୱ୍ୱାନ୍ଧମ୍ ଆହୂଯ ୱ୍ୟାହରନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନ୍ ୱଦ ଏଷ ମନୁଷ୍ୟଃ ପାପୀତି ୱଯଂ ଜାନୀମଃ|
25 ἀπεκρίθη οὖν ἐκεῖνος Εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω.
ତଦା ସ ଉକ୍ତ୍ତୱାନ୍ ସ ପାପୀ ନ ୱେତି ନାହଂ ଜାନେ ପୂର୍ୱାମନ୍ଧ ଆସମହମ୍ ଅଧୁନା ପଶ୍ୟାମୀତି ମାତ୍ରଂ ଜାନାମି|
26 εἶπαν οὖν αὐτῷ Τί ἐποίησέν σοι; πῶς ἤνοιξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς;
ତେ ପୁନରପୃଚ୍ଛନ୍ ସ ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି କିମକରୋତ୍? କଥଂ ନେତ୍ରେ ପ୍ରସନ୍ନେ ଽକରୋତ୍?
27 ἀπεκρίθη αὐτοῖς Εἶπον ὑμῖν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν; μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε αὐτοῦ μαθηταὶ γενέσθαι;
ତତଃ ସୋୱାଦୀଦ୍ ଏକକୃତ୍ୱୋକଥଯଂ ଯୂଯଂ ନ ଶୃଣୁଥ ତର୍ହି କୁତଃ ପୁନଃ ଶ୍ରୋତୁମ୍ ଇଚ୍ଛଥ? ଯୂଯମପି କିଂ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟା ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛଥ?
28 καὶ ἐλοιδόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπαν Σὺ μαθητὴς εἶ ἐκείνου, ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέως ἐσμὲν μαθηταί·
ତଦା ତେ ତଂ ତିରସ୍କୃତ୍ୟ ୱ୍ୟାହରନ୍ ତ୍ୱଂ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୋ ୱଯଂ ମୂସାଃ ଶିଷ୍ୟାଃ|
29 ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι Μωϋσεῖ λελάληκεν ὁ Θεός, τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμεν πόθεν ἐστίν.
ମୂସାୱକ୍ତ୍ରେଣେଶ୍ୱରୋ ଜଗାଦ ତଜ୍ଜାନୀମଃ କିନ୍ତ୍ୱେଷ କୁତ୍ରତ୍ୟଲୋକ ଇତି ନ ଜାନୀମଃ|
30 ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἐν τούτῳ γὰρ τὸ θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστίν, καὶ ἤνοιξέν μου τοὺς ὀφθαλμούς.
ସୋୱଦଦ୍ ଏଷ ମମ ଲୋଚନେ ପ୍ରସନ୍ନେ ଽକରୋତ୍ ତଥାପି କୁତ୍ରତ୍ୟଲୋକ ଇତି ଯୂଯଂ ନ ଜାନୀଥ ଏତଦ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ଭୱତି|
31 οἴδαμεν ὅτι ὁ Θεὸς ἁμαρτωλῶν οὐκ ἀκούει, ἀλλ’ ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει.
ଈଶ୍ୱରଃ ପାପିନାଂ କଥାଂ ନ ଶୃଣୋତି କିନ୍ତୁ ଯୋ ଜନସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଭକ୍ତିଂ କୃତ୍ୱା ତଦିଷ୍ଟକ୍ରିଯାଂ କରୋତି ତସ୍ୟୈୱ କଥାଂ ଶୃଣୋତି ଏତଦ୍ ୱଯଂ ଜାନୀମଃ|
କୋପି ମନୁଷ୍ୟୋ ଜନ୍ମାନ୍ଧାଯ ଚକ୍ଷୁଷୀ ଅଦଦାତ୍ ଜଗଦାରମ୍ଭାଦ୍ ଏତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ କୋପି କଦାପି ନାଶୃଣୋତ୍| (aiōn g165)
33 εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν.
ଅସ୍ମାଦ୍ ଏଷ ମନୁଷ୍ୟୋ ଯଦୀଶ୍ୱରାନ୍ନାଜାଯତ ତର୍ହି କିଞ୍ଚିଦପୀଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍|
34 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ Ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.
ତେ ୱ୍ୟାହରନ୍ ତ୍ୱଂ ପାପାଦ୍ ଅଜାଯଥାଃ କିମସ୍ମାନ୍ ତ୍ୱଂ ଶିକ୍ଷଯସି? ପଶ୍ଚାତ୍ତେ ତଂ ବହିରକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
35 Ἤκουσεν Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν Σὺ πιστεύεις εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;
ତଦନନ୍ତରଂ ଯିହୂଦୀଯୈଃ ସ ବହିରକ୍ରିଯତ ଯୀଶୁରିତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରେ ତ୍ୱଂ ୱିଶ୍ୱସିଷି?
36 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν Καὶ τίς ἐστιν, Κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν;
ତଦା ସ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ସ କୋ ଯତ୍ ତସ୍ମିନ୍ନହଂ ୱିଶ୍ୱସିମି?
37 εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν.
ତତୋ ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ତଂ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ତ୍ୱଯା ସାକଂ ଯଃ କଥଂ କଥଯତି ସଏୱ ସଃ|
38 ὁ δὲ ἔφη Πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.
ତଦା ହେ ପ୍ରଭୋ ୱିଶ୍ୱସିମୀତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ସ ତଂ ପ୍ରଣାମତ୍|
39 καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς Εἰς κρίμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσιν καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται.
ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ନଯନହୀନା ନଯନାନି ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି ନଯନୱନ୍ତଶ୍ଚାନ୍ଧା ଭୱନ୍ତୀତ୍ୟଭିପ୍ରାଯେଣ ଜଗଦାହମ୍ ଆଗଚ୍ଛମ୍|
40 ἤκουσαν ἐκ τῶν Φαρισαίων ταῦτα οἱ μετ’ αὐτοῦ ὄντες, καὶ εἶπαν αὐτῷ Μὴ καὶ ἡμεῖς τυφλοί ἐσμεν;
ଏତତ୍ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ନିକଟସ୍ଥାଃ କତିପଯାଃ ଫିରୂଶିନୋ ୱ୍ୟାହରନ୍ ୱଯମପି କିମନ୍ଧାଃ?
41 εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ ἂν εἴχετε ἁμαρτίαν· νῦν δὲ λέγετε ὅτι Βλέπομεν· ἡ ἁμαρτία ὑμῶν μένει.
ତଦା ଯୀଶୁରୱାଦୀଦ୍ ଯଦ୍ୟନ୍ଧା ଅଭୱତ ତର୍ହି ପାପାନି ନାତିଷ୍ଠନ୍ କିନ୍ତୁ ପଶ୍ୟାମୀତି ୱାକ୍ୟୱଦନାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପାପାନି ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
