< Κατα Ιωαννην 9 >

1 Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς.
Кынд тречя, Исус а вэзут ун орб дин наштере.
2 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες Ῥαββεί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;
Ученичий Луй Л-ау ынтребат: „Ынвэцэторуле, чине а пэкэтуит: омул ачеста сау пэринций луй, де с-а нэскут орб?”
3 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς Οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ.
Исус а рэспунс: „Н-а пэкэтуит нич омул ачеста, нич пэринций луй, чис-а нэскут аша, ка сэ се арате ын ел лукрэриле луй Думнезеу.
4 ἡμᾶς δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι.
Кыт есте зиуэ, требуесэ лукрез лукрэриле Челуй че М-а тримис; вине ноаптя, кынд нимень ну май поате сэ лукрезе.
5 ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ὦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου.
Кыт сунт ын луме, сунтЛумина лумий.”
6 ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσεν χαμαὶ καὶ ἐποίησεν πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῦ τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς,
Дупэ че а зис ачесте ворбе, а скуйпат пе пэмынт ши а фэкут тинэ дин скуйпат. Апой а унс окий орбулуй ку тина ачаста
7 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ (ὃ ἑρμηνεύεται Ἀπεσταλμένος). ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθεν βλέπων.
ши й-а зис: „Ду-те де те спалэ ынскэлдэтоаря Силоамулуй” (каре, тэлмэчит, ынсямнэ: „Тримис”). Ел с-а дус, с-а спэлат ши с-а ынторс вэзынд бине.
8 Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον, ὅτι προσαίτης ἦν, ἔλεγον Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν;
Вечиний ши чей че-л куноскусерэ май ынаинте ка чершетор зичяу: „Ну есте ачеста чел че шедя ши чершя?”
9 ἄλλοι ἔλεγον ὅτι Οὗτός ἐστιν· ἄλλοι ἔλεγον Οὐχί, ἀλλὰ ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι Ἐγώ εἰμι.
Уний зичяу: „Ел есте.” Алций зичяу: „Ну, дар сямэнэ ку ел.” Ши ел ынсушь зичя: „Еу сунт.”
10 ἔλεγον οὖν αὐτῷ Πῶς οὖν ἠνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί;
Деч й-ау зис: „Кум ци с-ау дескис окий?”
11 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος Ὁ ἄνθρωπος ὁ λεγόμενος Ἰησοῦς πηλὸν ἐποίησεν καὶ ἐπέχρισέν μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέν μοι ὅτι Ὕπαγε εἰς τὸν Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν οὖν καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα.
Ел а рэспунс: „Омул ачела, кэруя И се зиче Исус, а фэкут тинэ, мь-а унс окий ши мь-а зис: ‘Ду-те ла скэлдэтоаря Силоамулуй ши спалэ-те.’ М-ам дус, м-ам спэлат ши мь-ам кэпэтат ведеря.”
12 καὶ εἶπαν αὐτῷ Ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει Οὐκ οἶδα.
„Унде есте Омул ачела?” л-ау ынтребат ей. Ел а рэспунс: „Ну штиу.”
13 Ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους, τόν ποτε τυφλόν.
Ау адус ла фарисей пе чел че фусесе орб май ынаинте.
14 ἦν δὲ σάββατον ἐν ᾗ ἡμέρᾳ τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς.
Ши ера о зи де Сабат кынд фэкусе Исус тинэ ши-й дескисесе окий.
15 πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς Πηλὸν ἐπέθηκέν μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω.
Дин ноу, фарисеий л-ау ынтребат ши ей кум шь-а кэпэтат ведеря. Ши ел ле-а зис: „Мь-а пус тинэ пе окь, м-ам спэлат ши вэд.”
16 ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές Οὐκ ἔστιν οὗτος παρὰ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι ἔλεγον Πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς.
Атунч, уний дин фарисей ау ынчепут сэ зикэ: „Омул ачеста ну вине де ла Думнезеу, пентру кэ ну цине Сабатул.” Алций зичяу: „Кум поате ун ом пэкэтос сэ факэ асеменя семне?” Ши ера дезбинаре ынтре ей.
17 λέγουσιν οὖν τῷ τυφλῷ πάλιν Τί σὺ λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἠνέῳξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς; ὁ δὲ εἶπεν ὅτι Προφήτης ἐστίν.
Ярэшь ау ынтребат пе орб: „Ту че зичь деспре Ел ын привинца фаптулуй кэ ць-а дескис окий?” „Есте ун пророк”, ле-а рэспунс ел.
18 οὐκ ἐπίστευσαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι ἦν τυφλὸς καὶ ἀνέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώνησαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος
Иудеий н-ау крезут кэ фусесе орб ши кэ ышь кэпэтасе ведеря пынэ н-ау кемат пе пэринций луй.
19 καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες Οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη; πῶς οὖν βλέπει ἄρτι;
Ши кынд й-ау венит пэринций, й-ау ынтребат: „Ачеста есте фиул востру, каре спунець кэ с-а нэскут орб? Кум дар веде акум?”
20 ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπαν Οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη·
Дрепт рэспунс, пэринций луй ау зис: „Штим кэ ачеста есте фиул ностру ши кэ с-а нэскут орб.
21 πῶς δὲ νῦν βλέπει οὐκ οἴδαμεν, ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμεῖς οὐκ οἴδαμεν· αὐτὸν ἐρωτήσατε, ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ λαλήσει.
Дар кум веде акум сау чине й-а дескис окий, ну штим. Ынтребаци-л пе ел; есте ын вырстэ, ел сингур поате ворби деспре че-л привеште.”
22 ταῦτα εἶπαν οἱ γονεῖς αὐτοῦ ὅτι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους· ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα ἐάν τις αὐτὸν ὁμολογήσῃ Χριστόν, ἀποσυνάγωγος γένηται.
Пэринций луй ау зис ачесте лукрурь, пентру кэ се темяу де иудей, кэч иудеий хотэрысерэ акум ка, дакэ ва мэртуриси чинева кэ Исус есте Христосул, сэ фие дат афарэ дин синагогэ.
23 διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπαν ὅτι Ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐπερωτήσατε.
Де ачея ау зис пэринций луй: „Есте ын вырстэ, ынтребаци-л пе ел.”
24 Ἐφώνησαν οὖν τὸν ἄνθρωπον ἐκ δευτέρου ὃς ἦν τυφλὸς, καὶ εἶπαν αὐτῷ Δὸς δόξαν τῷ Θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτωλός ἐστιν.
Фарисеий ау кемат а доуа оарэ пе омул каре фусесе орб ши й-ау зис: „Дэ славэ луй Думнезеу: ной штим кэ Омул ачеста есте ун пэкэтос.”
25 ἀπεκρίθη οὖν ἐκεῖνος Εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω.
Ел а рэспунс: „Дакэ есте ун пэкэтос, ну штиу; еу уна штиу: кэ ерам орб, ши акум вэд.”
26 εἶπαν οὖν αὐτῷ Τί ἐποίησέν σοι; πῶς ἤνοιξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς;
Ярэшь л-ау ынтребат: „Че ць-а фэкут? Кум ць-а дескис окий?”
27 ἀπεκρίθη αὐτοῖς Εἶπον ὑμῖν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν; μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε αὐτοῦ μαθηταὶ γενέσθαι;
„Акум в-ам спус”, ле-а рэспунс ел, „ши н-аць аскултат. Пентру че воиць сэ май аузиць ынкэ о датэ? Доар н-аць вря сэ вэ фачець ши вой ученичий Луй!”
28 καὶ ἐλοιδόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπαν Σὺ μαθητὴς εἶ ἐκείνου, ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέως ἐσμὲν μαθηταί·
Ей л-ау окэрыт ши й-ау зис: „Ту ешть ученикул Луй, ной сунтем ученичий луй Мойсе.
29 ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι Μωϋσεῖ λελάληκεν ὁ Θεός, τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμεν πόθεν ἐστίν.
Штим кэ Думнезеу а ворбит луй Мойсе, дар Ачеста ну штим де унде есте.”
30 ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἐν τούτῳ γὰρ τὸ θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστίν, καὶ ἤνοιξέν μου τοὺς ὀφθαλμούς.
„Аич есте мираря”, ле-а рэспунс омул ачела, „кэ вой ну штиць де унде есте, ши тотушь Ел мь-а дескис окий.
31 οἴδαμεν ὅτι ὁ Θεὸς ἁμαρτωλῶν οὐκ ἀκούει, ἀλλ’ ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει.
Штим кэ Думнезеу н-аскултэ пе пэкэтошь, чи, дакэ есте чинева темэтор де Думнезеу ши фаче воя Луй, пе ачела ыл аскултэ.
32 ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἠνέῳξέν τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου· (aiōn g165)
Де кынд есте лумя, ну с-а аузит сэ фи дескис чинева окий унуй орб дин наштере. (aiōn g165)
33 εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν.
Дакэ Омул ачеста н-ар вени де ла Думнезеу, н-ар путя фаче нимик.”
34 ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ Ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.
„Ту ешть нэскут ку тотул ын пэкат”, й-ау рэспунс ей, „ши врей сэ не ынвець пе ной?” Ши л-ау дат афарэ.
35 Ἤκουσεν Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν Σὺ πιστεύεις εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;
Исус а аузит кэ л-ау дат афарэ ши, кынд л-а гэсит, й-а зис: „Крезь ту ын Фиуллуй Думнезеу?”
36 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν Καὶ τίς ἐστιν, Κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν;
Ел а рэспунс: „Ши чине есте, Доамне, ка сэ кред ын Ел?”
37 εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν.
„Л-ай ши вэзут”, й-а зис Исус, „ши Челкаре ворбеште ку тине, Ачела есте.”
38 ὁ δὲ ἔφη Πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.
„Кред, Доамне”, Й-а зис ел; ши И с-а ынкинат.
39 καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς Εἰς κρίμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσιν καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται.
Апой, Исус а зис: „Еу ам венит ын лумя ачаста пентружудекатэ: качей че ну вэд сэ вадэ ши чей че вэд сэ ажунгэ орбь.”
40 ἤκουσαν ἐκ τῶν Φαρισαίων ταῦτα οἱ μετ’ αὐτοῦ ὄντες, καὶ εἶπαν αὐτῷ Μὴ καὶ ἡμεῖς τυφλοί ἐσμεν;
Уний дин фарисеий каре ерау лынгэ Ел, кынд ау аузит ачесте ворбе, Й-ау зис: „Доар н-ом фи ши ной орбь!”
41 εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ ἂν εἴχετε ἁμαρτίαν· νῦν δὲ λέγετε ὅτι Βλέπομεν· ἡ ἁμαρτία ὑμῶν μένει.
„Дакэаць фи орбь”, ле-а рэспунс Исус, „н-аць авя пэкат, дар акум зичець: ‘Ведем.’ Токмай де ачея пэкатул востру рэмыне.

< Κατα Ιωαννην 9 >