Προς Εβραιους 13
1 Ἡ φιλαδελφία μενέτω.
ภฺราตฺฤษุ เปฺรม ติษฺฐตุฯ อติถิเสวา ยุษฺมาภิ รฺน วิสฺมรฺยฺยตำ
2 τῆς φιλοξενίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε· διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες ξενίσαντες ἀγγέλους.
ยตสฺตยา ปฺรจฺฉนฺนรูเปณ ทิวฺยทูตา: เกษาญฺจิทฺ อติถโย'ภวนฺฯ
3 μιμνῄσκεσθε τῶν δεσμίων ὡς συνδεδεμένοι, τῶν κακουχουμένων ὡς καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐν σώματι.
พนฺทิน: สหพนฺทิภิริว ทุ: ขินศฺจ เทหวาสิภิริว ยุษฺมาภิ: สฺมรฺยฺยนฺตำฯ
4 Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσιν καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος, πόρνους γὰρ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός.
วิวาห: สรฺเวฺวษำ สมีเป สมฺมานิตวฺยสฺตทียศยฺยา จ ศุจิ: กินฺตุ เวศฺยาคามิน: ปารทาริกาศฺเจศฺวเรณ ทณฺฑยิษฺยนฺเตฯ
5 Ἀφιλάργυρος ὁ τρόπος, ἀρκούμενοι τοῖς παροῦσιν· αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν Οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ’ οὐ μή σε ἐγκαταλίπω·
ยูยมฺ อาจาเร นิโรฺลภา ภวต วิทฺยมานวิษเย สนฺตุษฺยต จ ยสฺมาทฺ อีศฺวร เอเวทํ กถิตวานฺ, ยถา, "ตฺวำ น ตฺยกฺษฺยามิ น ตฺวำ หาสฺยามิฯ "
6 ὥστε θαρροῦντας ἡμᾶς λέγειν Κύριος ἐμοὶ βοηθός, οὐ φοβηθήσομαι· τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος;
อเตอว วยมฺ อุตฺสาเหเนทํ กถยิตุํ ศกฺนุม: , "มตฺปกฺเษ ปรเมโศ'สฺติ น เภษฺยามิ กทาจนฯ ยสฺมาตฺ มำ ปฺรติ กึ กรฺตฺตุํ มานว: ปารยิษฺยติ๚ "
7 Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν.
ยุษฺมากํ เย นายกา ยุษฺมภฺยมฺ อีศฺวรสฺย วากฺยํ กถิตวนฺตเสฺต ยุษฺมาภิ: สฺมรฺยฺยนฺตำ เตษามฺ อาจารสฺย ปริณามมฺ อาโลจฺย ยุษฺมาภิเสฺตษำ วิศฺวาโส'นุกฺริยตำฯ
ยีศุ: ขฺรีษฺฏ: โศฺว'ทฺย สทา จ ส เอวาเสฺตฯ (aiōn g165)
9 διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν, ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατοῦντες.
ยูยํ นานาวิธนูตนศิกฺษาภิ รฺน ปริวรฺตฺตธฺวํ ยโต'นุคฺรเหณานฺต: กรณสฺย สุสฺถิรีภวนํ เกฺษมํ น จ ขาทฺยทฺรไวฺย: ฯ ยตสฺตทาจาริณไสฺต โรฺนปกฺฤตา: ฯ
10 Ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες.
เย ทษฺยสฺย เสวำ กุรฺวฺวนฺติ เต ยสฺยา ทฺรวฺยโภชนสฺยานธิการิณสฺตาทฺฤศี ยชฺญเวทิรสฺมากมฺ อาเสฺตฯ
11 ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆς παρεμβολῆς.
ยโต เยษำ ปศูนำ โศณิตํ ปาปนาศาย มหายาชเกน มหาปวิตฺรสฺถานสฺยาภฺยนฺตรํ นียเต เตษำ ศรีราณิ ศิพิราทฺ พหิ รฺทหฺยนฺเตฯ
12 διὸ καὶ Ἰησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθεν.
ตสฺมาทฺ ยีศุรปิ ยตฺ สฺวรุธิเรณ ปฺรชา: ปวิตฺรีกุรฺยฺยาตฺ ตทรฺถํ นครทฺวารสฺย พหิ รฺมฺฤตึ ภุกฺตวานฺฯ
13 τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες·
อโต เหโตรสฺมาภิรปิ ตสฺยาปมานํ สหมาไน: ศิพิราทฺ พหิสฺตสฺย สมีปํ คนฺตวฺยํฯ
14 οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.
ยโต 'ตฺราสฺมากํ สฺถายิ นครํ น วิทฺยเต กินฺตุ ภาวิ นครมฺ อสฺมาภิรนฺวิษฺยเตฯ
15 δι’ αὐτοῦ οὖν ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ Θεῷ, τοῦτ’ ἔστιν καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
อเตอว ยีศุนาสฺมาภิ รฺนิตฺยํ ปฺรศํสารูโป พลิรรฺถตสฺตสฺย นามางฺคีกุรฺวฺวตามฺ โอษฺฐาธราณำ ผลมฺ อีศฺวราย ทาตวฺยํฯ
16 τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε· τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός.
อปรญฺจ ปโรปกาโร ทานญฺจ ยุษฺมาภิ รฺน วิสฺมรฺยฺยตำ ยตสฺตาทฺฤศํ พลิทานมฺ อีศฺวราย โรจเตฯ
17 Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες· ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσιν καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο.
ยูยํ สฺวนายกานามฺ อาชฺญาคฺราหิโณ วศฺยาศฺจ ภวต ยโต ไยรุปนิธิ: ปฺรติทาตวฺยสฺตาทฺฤศา โลกา อิว เต ยุษฺมทียาตฺมนำ รกฺษณารฺถํ ชาคฺรติ, อตเสฺต ยถา สานนฺทาสฺตตฺ กุรฺยฺยุ รฺน จ สารฺตฺตสฺวรา อตฺร ยตธฺวํ ยตเสฺตษามฺ อารฺตฺตสฺวโร ยุษฺมากมฺ อิษฺฏชนโก น ภเวตฺฯ
18 Προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν· πειθόμεθα γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν, ἐν πᾶσιν καλῶς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι.
อปรญฺจ ยูยมฺ อสฺมนฺนิมิตฺตึ ปฺรารฺถนำ กุรุต ยโต วยมฺ อุตฺตมมโนวิศิษฺฏา: สรฺวฺวตฺร สทาจารํ กรฺตฺตุมฺ อิจฺฉุกาศฺจ ภวาม อิติ นิศฺจิตํ ชานีม: ฯ
19 περισσοτέρως δὲ παρακαλῶ τοῦτο ποιῆσαι, ἵνα τάχειον ἀποκατασταθῶ ὑμῖν.
วิเศษโต'หํ ยถา ตฺวรยา ยุษฺมภฺยํ ปุน รฺทีเย ตทรฺถํ ปฺรารฺถนาไย ยุษฺมานฺ อธิกํ วินเยฯ
20 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν ποιμένα τῶν προβάτων τὸν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν, (aiōnios g166)
อนนฺตนิยมสฺย รุธิเรณ วิศิษฺโฏ มหานฺ เมษปาลโก เยน มฺฤตคณมธฺยาตฺ ปุนรานายิ ส ศานฺติทายก อีศฺวโร (aiōnios g166)
21 καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ, ποιῶν ἐν ἡμῖν τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτοῦ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. (aiōn g165)
นิชาภิมตสาธนาย สรฺวฺวสฺมินฺ สตฺกรฺมฺมณิ ยุษฺมานฺ สิทฺธานฺ กโรตุ, ตสฺย ทฺฤษฺเฏา จ ยทฺยตฺ ตุษฺฏิชนกํ ตเทว ยุษฺมากํ มเธฺย ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน สาธยตุฯ ตไสฺม มหิมา สรฺวฺวทา ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)
22 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἀνέχεσθε τοῦ λόγου τῆς παρακλήσεως· καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἐπέστειλα ὑμῖν.
เห ภฺราตร: , วินเย'หํ ยูยมฺ อิทมฺ อุปเทศวากฺยํ สหธฺวํ ยโต'หํ สํกฺเษเปณ ยุษฺมานฺ ปฺรติ ลิขิตวานฺฯ
23 Γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν Τιμόθεον ἀπολελυμένον, μεθ’ οὗ ἐὰν τάχειον ἔρχηται ὄψομαι ὑμᾶς.
อสฺมากํ ภฺราตา ตีมถิโย มุกฺโต'ภวทฺ อิติ ชานีต, ส จ ยทิ ตฺวรยา สมาคจฺฉติ ตรฺหิ เตน สารฺทฺธํมฺ อหํ ยุษฺมานฺ สากฺษาตฺ กริษฺยามิฯ
24 Ἀσπάσασθε πάντας τοὺς ἡγουμένους ὑμῶν καὶ πάντας τοὺς ἁγίους. Ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀπὸ τῆς Ἰταλίας.
ยุษฺมากํ สรฺวฺวานฺ นายกานฺ ปวิตฺรโลกำศฺจ นมสฺกุรุตฯ อปรมฺ อิตาลิยาเทศียานำ นมสฺการํ ชฺญาสฺยถฯ
25 Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν.
อนุคฺรโห ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ สหาโย ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
