< Προς Κορινθιους Β΄ 7 >

1 ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.
Lan yaa po, n bua kaaba nani tin pia laa ñoanianu yeni, tin yaa ye mi candiŋanma nni ki fuagidi ti yula leni yaali n ba joagini ti gbanandi leni ti yantiana kuli. ki juodi ti gagidiŋanma Utienu fangili nni.
2 Χωρήσατε ἡμᾶς· οὐδένα ἠδικήσαμεν, οὐδένα ἐφθείραμεν, οὐδένα ἐπλεονεκτήσαμεν.
Yin pa ti mani u kaanu yi pala nni kelima ti naa biidi o ba kuli po, tii kuli o ba, tii go dini o ba kuli bonla.
3 πρὸς κατάκρισιν οὐ λέγω· προείρηκα γὰρ ὅτι ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐστε εἰς τὸ συναποθανεῖν καὶ συνζῆν.
N maadi yeni laa tie ke n bua ki jaligi yi ka, ama nani min den kpa yedi yi maama, lan tie miali nni bi kuuma nni;
4 πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς, πολλή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν· πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει, ὑπερπερισσεύομαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν.
N dugi yi po boncianla, n pia ti jigidi kelima yi po, ba o falaciamo siiga, ti gbie leni i baagi leni li pamancianli.
5 Καὶ γὰρ ἐλθόντων ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν οὐδεμίαν ἔσχηκεν ἄνεσιν ἡ σὰρξ ἡμῶν, ἀλλ’ ἐν παντὶ θλιβόμενοι· ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι.
Moamoani, tin den pundi Maseduna ya yogunu tii ba fuodima baa waamu. ti den la fala buolu kuli. niini li moali, deeni mo i jeje.
6 ἀλλ’ ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρεκάλεσεν ἡμᾶς ὁ Θεὸς ἐν τῇ παρουσίᾳ Τίτου·
Ama Utienu wani yua n bagidi ti, den baagi ti leni Tita cuama ti siiga.
7 οὐ μόνον δὲ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ παρεκλήθη ἐφ’ ὑμῖν, ἀναγγέλλων ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἐπιπόθησιν, τὸν ὑμῶν ὀδυρμόν, τὸν ὑμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ, ὥστε με μᾶλλον χαρῆναι.
Laa tie Tita cuama bebe ka, ama wani o yaa ba moko n den ba yaa baagi i kani. o den togidi ti yi yankuali, yi ninsiidi leni yi ŋaniali n po, hali li pamancianli den yabidi n niini.
8 ὅτι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι· εἰ καὶ μετεμελόμην, βλέπω ὅτι ἡ ἐπιστολὴ ἐκείνη εἰ καὶ πρὸς ὥραν ἐλύπησεν ὑμᾶς,
Ba leni min den biidi yi pala kelima min den diani yi po yaa tili yeni po. mii yedi n yaabi ña mii diani yi; ba yen laa Tili n biidi yi pala yogunu n ba waamu po yeni;
9 νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε, ἀλλ’ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς μετάνοιαν· ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ Θεόν, ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν.
Moala n pali mangi, ki laa tie kelima n biidi yi pala ka, li tie kelima laa pabiili cuani yi po mi lebidima. laa pabiili buolu dagidi Utienu po, lan wani tii biidi yi po li ba.
10 ἡ γὰρ κατὰ Θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον ἐργάζεται· ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται.
Kelima U tienu bua yaa pabiili buolu n baa cuani mi yanlebidima, yaa yanlebidimi n baa cuani mi tindima. lan wani ti kan yedi ti yaabi bani tii biidi yi pala. ama ŋanduna yaa pabiili wani yen cuani mi kuuma.
11 ἰδοὺ γὰρ αὐτὸ τοῦτο τὸ κατὰ Θεὸν λυπηθῆναι πόσην κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν, ἀλλὰ ἀπολογίαν, ἀλλὰ ἀγανάκτησιν, ἀλλὰ φόβον, ἀλλὰ ἐπιπόθησιν, ἀλλὰ ζῆλον, ἀλλὰ ἐκδίκησιν. ἐν παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς εἶναι τῷ πράγματι.
Diidi mani ki le, laa pabiili yaali ke U tienu bua, n cuani yi po yaa tiginma yi niini. ki teni ke yi mia sugili, ke yi pala biidi li po ke ti jiwaandi cuo yi; ke yi go sugini ki lee nni leni li yankuali, ke yua n tudi n ga o tagili panpaani; li bonli kuli nni yi doagidi wani ke yii pia tagili ba kuli laa bonli yaa niini.
12 ἄρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑμῖν, οὐχ ἕνεκεν τοῦ ἀδικήσαντος οὐδὲ ἕνεκεν τοῦ ἀδικηθέντος, ἀλλ’ ἕνεκεν τοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν ὑμῶν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Lan wani n den diani yi laa tili, laa tie yuan tieni yi tagili po ka, bi yua ke bi tudi o po ka, ama li tie ke n bua ki lee yi siiga yin pia yaa ŋaniali ti po U tienu nintuali.
13 διὰ τοῦτο παρακεκλήμεθα. Ἐπὶ δὲ τῇ παρακλήσει ἡμῶν περισσοτέρως μᾶλλον ἐχάρημεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίτου, ὅτι ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὑμῶν·
Lan kuli den baagi ti, laa tie laa baagi bebe ka, ama ti pala go den mangi boncianla kelima ti den la Tita n pia ya pamanli kelima yi den duani o yama.
14 ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν κεκαύχημαι, οὐ κατῃσχύνθην, ἀλλ’ ὡς πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν, οὕτως καὶ ἡ καύχησις ἡμῶν ἐπὶ Τίτου ἀλήθεια ἐγενήθη.
Baa leni min den pagi n yuli waamu kelima yi po Tita kani, mii la fee li yaa po, ama li doagidi ke min den pagi yi o kani maama yeni tie moamoani.
15 καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς ἐστιν ἀναμιμνῃσκομένου τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοήν, ὡς μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐδέξασθε αὐτόν.
O yaa tiadi yi kuli n pia yaa tuoma, ke yi go den ga o cangu leni li fangili, leni mi digima; o buama yi po yabidi ki pugini.
16 χαίρω ὅτι ἐν παντὶ θαρρῶ ἐν ὑμῖν.
N pali mani kelima li bonli kuli nni, n baa fidi ki dugi yi po.

< Προς Κορινθιους Β΄ 7 >