Προς Κορινθιους Β΄ 2
1 ἔκρινα δὲ ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν.
Isu nga inkeddengko para iti bagik a saanakon nga umay manen kadakayo iti nasakit a paspasamak.
2 εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ;
No napasaktankayo, siasino ti makaparagsak kaniak no saan a dagiti napasakitak?
3 καὶ ἔγραψα τοῦτο αὐτὸ ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην σχῶ ἀφ’ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν.
Nagsuratak a kas iti inaramidko tapno inton umayak kadakayo ket saandakto a mapasakitan dagidiay mangparparag-o koma kaniak. Adda panagtalekko maipapan kadakayo amin a ti rag-ok ket kapadpada ti rag-o nga adda kadakayo amin.
4 ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς.
Ta nagsuratak kadakayo manipud iti nakaro a panagrigat, nga addaan iti mariribukan a puso, ken adu a lulua. Saankayo kayat a pasakitan. Ngem ketdi, kayatko a maammoanyo ti kinauneg ti panagayatko maipaay kadakayo.
5 Εἰ δέ τις λελύπηκεν, οὐκ ἐμὲ λελύπηκεν, ἀλλὰ ἀπὸ μέρους, ἵνα μὴ ἐπιβαρῶ, πάντας ὑμᾶς.
No adda ti siasinoman a nangpasakit, saanna laeng nga inaramid daytoy kaniak, ngem iti sumagmamano a wagas—tapno saan unay a nagubsang—kadakayo amin.
6 ἱκανὸν τῷ τοιούτῳ ἡ ἐπιτιμία αὕτη ἡ ὑπὸ τῶν πλειόνων,
Daytoy a pannakadusa dayta a tao babaen iti kaaduan ket umdasen.
7 ὥστε τοὐναντίον μᾶλλον ὑμᾶς χαρίσασθαι καὶ παρακαλέσαι, μή πως τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ καταποθῇ ὁ τοιοῦτος.
Isu nga ita imbes a pannakadusa, masapul a pakawanen ken liwliwaenyo isuna. Aramidenyo daytoy tapno saan isuna a mapunno iti kasta unay a panagladingit.
8 διὸ παρακαλῶ ὑμᾶς κυρῶσαι εἰς αὐτὸν ἀγάπην·
Isu a guyuguyenkayo a pasingkedanyo iti sangoanan dagiti tattao ti ayatyo kenkuana.
9 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ ἔγραψα, ἵνα γνῶ τὴν δοκιμὴν ὑμῶν, εἰ εἰς πάντα ὑπήκοοί ἐστε.
Daytoy ti makagapu a nagsuratak tapno mapadaskayo ken maammoak no natulnogkayo kadagiti amin a banbanag.
10 ᾧ δέ τι χαρίζεσθε, κἀγώ· καὶ γὰρ ἐγὼ ὃ κεχάρισμαι, εἴ τι κεχάρισμαι, δι’ ὑμᾶς ἐν προσώπῳ Χριστοῦ,
No pakawanenyo ti siasinoman, pakawanek met dayta a tao. Ti pinakawanko— no adda ti aniaman a pinakawanko— napakawan para iti pagimbaganyo iti imatang ni Cristo.
11 ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ· οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήματα ἀγνοοῦμεν.
Daytoy ket tapno saannatayo nga allilawen ni Satanas. Gapu ta saantayo a nakuneng maipapan kadagiti panggepna.
12 Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν Τρῳάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, καὶ θύρας μοι ἀνεῳγμένης ἐν Κυρίῳ,
Adda ruangan a linuktan ti Dios para kaniak idi napanak idiay siudad ti Troas a mangasaba iti ebanghelio ni Cristo sadiay.
13 οὐκ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύματί μου τῷ μὴ εὑρεῖν με Τίτον τὸν ἀδελφόν μου, ἀλλὰ ἀποταξάμενος αὐτοῖς ἐξῆλθον εἰς Μακεδονίαν.
Uray no kasta, awan ti talna iti panunotko gapu ta saanko a nasarakan sadiay ti kabsatko a ni Tito. Isu a pinanawak ida ket nagsubliak idiay Macedonia.
14 Τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι δι’ ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ·
Ngem agyamanak iti Dios, nga adda kenni Cristo a kanayon a mangiturturongkadakami iti panagballigi. Babaen kadakami, iwarwarasna ti nabanglo nga ayamuom ti pannakaammo kenkuana iti sadinoman.
15 ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ ἐν τοῖς σωζομένοις καὶ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις,
Ta iti Dios, datayo ti nabanglo nga ayamuom ni Cristo, kadagiti naisalakan ken kadagiti mapukpukaw.
16 οἷς μὲν ὀσμὴ ἐκ θανάτου εἰς θάνατον, οἷς δὲ ὀσμὴ ἐκ ζωῆς εἰς ζωήν. καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός;
Kadagiti tattao a mapukpukaw, ayamuom daytoy manipud patay nga agturong iti patay. Kadagiti maisalsalakan, ayamuom daytoy manipud biag nga agturong iti biag. Siasino ti maikari kadagitoy a banbanag?
17 οὐ γάρ ἐσμεν ὡς οἱ πολλοὶ καπηλεύοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ ὡς ἐξ εἰλικρινίας, ἀλλ’ ὡς ἐκ Θεοῦ κατέναντι Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν.
Ta saantayo a kas kadagiti adu a tattao a mangilako iti sasao ti Dios tapno adda magungona. Ngem ketdi, agsaokami kenni Cristo nga addaan iti nasin-aw a panggep, kas nainbaonkami manipud iti Dios, iti imatang ti Dios.
