< Προς Τιμοθεον Α΄ 4 >

1 Τὸ δὲ πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασιν πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων,
Hnukkhuem tue ah loe, thoemto kaminawk tanghaih hoiah amkhraeng o ving ueloe, aling thaih muithlanawk hoi taqawk patukhaih loknawk to tahngai o lat tih;
2 ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυστηριασμένων τὴν ἰδίαν συνείδησιν,
kasae kahoih panoekhaih anghmatsak hanah nihcae ih palung to sum kabae hoiah daeng ueloe, kami aling thai hanah amsawnlok to thui o tih, tiah Muithla mah kamnoek ah thuih boeh;
3 κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι βρωμάτων, ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς μετάλημψιν μετὰ εὐχαριστίας τοῖς πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν.
imthong krakhaih to pakaa o ueloe, loktang panoek kami hoi tangcaanawk mah kawnhaih lawkthuihaih hoiah talawk o thai hanah Sithaw mah sak ih moi to caak han ai ah pakaa o tih.
4 ὅτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ εὐχαριστίας λαμβανόμενον·
Sithaw mah sak ih hmuennawk boih loe hoih, kawnhaih lawkthuihaih hoiah talawk nahaeloe koeh ai han koi tidoeh om ai.
5 ἁγιάζεται γὰρ διὰ λόγου Θεοῦ καὶ ἐντεύξεως.
Sithaw lok hoi lawkthuihaih mah ciimcaisak boeh.
6 Ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελφοῖς καλὸς ἔσῃ διάκονος Χριστοῦ Ἰησοῦ, ἐντρεφόμενος τοῖς λόγοις τῆς πίστεως καὶ τῆς καλῆς διδασκαλίας ᾗ παρηκολούθηκας·
Hae loknawk hae nawkamyanawk hanah na patuk moe, tanghaih lok hoi na pazui ih kahoih patukhaih loknawk hoiah na qoengsak tahang nahaeloe, Jesu Kri toksah kahoih kami ah na om tih.
7 τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύθους παραιτοῦ. γύμναζε δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν.
Toe panuet thok mitong nongpatanawk mah thuih rumram ih ruicinawk to koeh hmah loe, nangmah hoi nangmah to Sithaw koehhaih sah kami baktiah om ah.
8 ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος· ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίαν ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης.
Taksa toksakhaih loe atho om parai ai: toe Sithaw koehhaih ah toksakhaih loe vaihiah kaom hinghaih hoi kaom han koi kahing lokkamhaih ah oh pongah, hmuennawk boihah atho oh.
9 πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος·
Hae lok loe oepthoh moe, tapom boih han krak.
10 εἰς τοῦτο γὰρ κοπιῶμεν καὶ ἀγωνιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστιν Σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν.
To pongah kaminawk boih Pahlongkung, lokpui koekah tanghaih tawn kaminawk pahlongkung, kahing Sithaw to a tang o pongah, karai tok to a sak o moe, minawk mah kasae thuihaih to a tongh o.
11 Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε.
Hae loknawk hae thui paeh loe patuk ah.
12 μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ.
Saning na nawkhaih to mi mah doeh patoek hmah nasoe; toe lokthuihaih, khosakhaih tuinuen, minawk palunghaih, Muithla hoi kasaeng tanghaih hoi ciimcaihaih bangah tangcaanawk khet koi kaom ah khosah ah.
13 ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ.
Kang zo ai karoek to tamthanglok kroekhaih, thapaekhaih, patukhaihnawk to thahmaehaih hoiah sah ah.
14 μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου.
Lok taphonghaih baktiah kaom, kacoehtanawk mah ban koenghaih hoiah ang paek o ih tangqum to pahnawt padah hmah.
15 ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ πᾶσιν.
Na qoeng tahanghaih to kami boih mah hnuk o thai hanah, hae hmuennawk hae palung thungah pakuem ah loe, to hmuennawk sak thai hanah nangmah hoi nangmah to angpaek ah.
16 ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου.
Na patukhaih pongah nangmah hoi nangmah to acoe ah; to tiah toksak patomh poe ah: to tiah na sak nahaeloe nangmah hoi nangmah khue na ai, na lok thaih kaminawk doeh na pahlong thai tih.

< Προς Τιμοθεον Α΄ 4 >