< Προς Τιμοθεον Α΄ 3 >

1 Πιστὸς ὁ λόγος· εἴ τις ἐπισκοπῆς ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ.
Qas tzij kabꞌixik: We kꞌo jun karaj kux kꞌamal bꞌe jun jeꞌl laj patanijel riꞌ kurayij kuxik.
2 δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον ἀνεπίλημπτον εἶναι, μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν,
Xaq jeriꞌ, rajawaxik chi ri kꞌamal bꞌe jun chꞌajchꞌoj laj winaq, xa jun rixoqil, qas kunaꞌ na ri kubꞌano, nim kilik, kuya kikꞌolibꞌal xuqujeꞌ kiwa ri koꞌpan chusolixik, qas kanaꞌwik kuya kꞌutuꞌn.
3 μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, ἀλλὰ ἐπιεικῆ, ἄμαχον, ἀφιλάργυρον,
Man kaqꞌabꞌar taj, man jun tzukul chꞌoꞌj taj, man are ta kuloqꞌoqꞌej ri pwaq, xane utz kanoꞌjinik xuqujeꞌ kajororik.
4 τοῦ ἰδίου οἴκου καλῶς προϊστάμενον, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητος,
Utz rilik ri rixoqil xuqujeꞌ ri ralkꞌwaꞌl kubꞌano, kuꞌtaqchiꞌj ri e ralkꞌwaꞌl kenimanik, jeꞌ jas ri kajawatajik.
5 (εἰ δέ τις τοῦ ἰδίου οἴκου προστῆναι οὐκ οἶδεν, πῶς ἐκκλησίας Θεοῦ ἐπιμελήσεται; )
We kꞌu man kakwinik kuꞌpixibꞌaj ri e ralkꞌwaꞌl xuqujeꞌ ri rixoqil, ¿la are kꞌu kakwin riꞌ kuchajij ri komontyox rech ri Dios?
6 μὴ νεόφυτον, ἵνα μὴ τυφωθεὶς εἰς κρίμα ἐμπέσῃ τοῦ διαβόλου.
Man jun kꞌakꞌ kojonel taj, rech man kape ta nimal che, xuqujeꞌ rech man kaqaj ta apanoq pa ri kꞌaxkꞌolal ri xqaj wi ri itzel.
7 δεῖ δὲ καὶ μαρτυρίαν καλὴν ἔχειν ἀπὸ τῶν ἔξωθεν, ἵνα μὴ εἰς ὀνειδισμὸν ἐμπέσῃ καὶ παγίδα τοῦ διαβόλου.
Xuqujeꞌ rajawaxik chi utz ketzijon ri winaq che rech man kayoqꞌ taj xuqujeꞌ man kaqaj ta pa ri ukꞌaꞌmabꞌal ri itzel.
8 Διακόνους ὡσαύτως σεμνούς, μὴ διλόγους, μὴ οἴνῳ πολλῷ προσέχοντας, μὴ αἰσχροκερδεῖς,
Je xuqujeꞌ rajawaxik chi ri patanijelabꞌ nim kiqꞌij, man kakibꞌan ta bꞌanoj tzij, man kakitij ta nim vino, man ke jiqꞌjat taj che ri pwaq ri man kichꞌekoj taj.
9 ἔχοντας τὸ μυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει.
Rajawaxik chꞌajchꞌoj ri kichomanik, xuqujeꞌ kakikꞌol ri nimaq taq qas tzij rech ri kojobꞌal.
10 καὶ οὗτοι δὲ δοκιμαζέσθωσαν πρῶτον, εἶτα διακονείτωσαν ἀνέγκλητοι ὄντες.
Nabꞌe na solix kij, we kꞌu maj mak kariqitaj chike, kꞌa te riꞌ choꞌk che patanijel.
11 γυναῖκας ὡσαύτως σεμνάς, μὴ διαβόλους, νηφαλίους, πιστὰς ἐν πᾶσιν.
Xuqujeꞌ rajawaxik chi ri e kixoqil ri e patanijelabꞌ nim kiqꞌij, man e bꞌanal taq tzij taj, xane utz kenoꞌjinik, xuqujeꞌ e kuꞌlibꞌal kuꞌx.
12 διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυναικὸς ἄνδρες, τέκνων καλῶς προϊστάμενοι καὶ τῶν ἰδίων οἴκων.
Rajawaxik chi ri patanijel achajilom xa rech jun ixoq, xuqujeꞌ kuꞌpixibꞌaj ri e ralkꞌwaꞌl pa ri rachoch.
13 οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Ri utz kakibꞌan che ri kipatan, kakichꞌek jun kꞌolibꞌal jawjeꞌ ri nim kiꞌl wi, xuqujeꞌ kayaꞌtaj kuꞌlibꞌal kuꞌx chike chutzijoxik ri kikojobꞌal pa Cristo Jesús.
14 Ταῦτά σοι γράφω ἐλπίζων ἐλθεῖν πρὸς σὲ τάχειον·
Pune kawaj kateꞌnwilaꞌ aninaq, kintzꞌibꞌaj kꞌu we ucholajil riꞌ chawe rech
15 ἐὰν δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, ἥτις ἐστὶν ἐκκλησία Θεοῦ ζῶντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας.
we kinbꞌeyetajik, awetaꞌm jas jeꞌ katnoꞌjin pa ri rachoch ri Dios, are waꞌ ri komontyox rech ri kꞌaslik Dios, ri teleninaq xuqujeꞌ ri ukꞌuꞌx ri qas tzij.
16 καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶν τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Ὃς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήμφθη ἐν δόξῃ.
Qas qꞌalaj chi qas nim wi ri awatalik che ri qakojobꞌal: ri Cristo xukꞌut ribꞌ jacha jun achi, xya pa ri ukꞌolibꞌal rumal ri Uxlabꞌixel, xil uwach kumal ri angelibꞌ, xtzijox pa ronojel ri tinimit rech ri uwachulew. Ri winaq choch ri uwachulew xkikoj pa kanimaꞌ, xkꞌamawaꞌx pa ri juluwem.

< Προς Τιμοθεον Α΄ 3 >