Πετρου Α΄ 4
1 Χριστοῦ οὖν παθόντος σαρκὶ καὶ ὑμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιαν ὁπλίσασθε, ὅτι ὁ παθὼν σαρκὶ πέπαυται ἁμαρτίας,
อสฺมากํ วินิมเยน ขฺรีษฺฏ: ศรีรสมฺพนฺเธ ทณฺฑํ ภุกฺตวานฺ อโต เหโต: ศรีรสมฺพนฺเธ โย ทณฺฑํ ภุกฺตวานฺ ส ปาปาตฺ มุกฺต
2 εἰς τὸ μηκέτι ἀνθρώπων ἐπιθυμίαις ἀλλὰ θελήματι Θεοῦ τὸν ἐπίλοιπον ἐν σαρκὶ βιῶσαι χρόνον.
อิติภาเวน ยูยมปิ สุสชฺชีภูย เทหวาสสฺยาวศิษฺฏํ สมยํ ปุนรฺมานวานามฺ อิจฺฉาสาธนารฺถํ นหิ กินฺตฺวีศฺวรเสฺยจฺฉาสาธนารฺถํ ยาปยตฯ
3 ἀρκετὸς γὰρ ὁ παρεληλυθὼς χρόνος τὸ βούλημα τῶν ἐθνῶν κατειργάσθαι, πεπορευμένους ἐν ἀσελγείαις, ἐπιθυμίαις, οἰνοφλυγίαις, κώμοις, πότοις, καὶ ἀθεμίτοις εἰδωλολατρείαις.
อายุโษ ย: สมโย วฺยตีตสฺตสฺมินฺ ยุษฺมาภิ รฺยทฺ เทวปูชกานามฺ อิจฺฉาสาธนํ กามกุตฺสิตาภิลาษมทฺยปานรงฺครสมตฺตตาฆฺฤณารฺหเทวปูชาจรณญฺจาการิ เตน พาหุลฺยํฯ
4 ἐν ᾧ ξενίζονται μὴ συντρεχόντων ὑμῶν εἰς τὴν αὐτὴν τῆς ἀσωτίας ἀνάχυσιν, βλασφημοῦντες·
ยูยํ ไต: สห ตสฺมินฺ สรฺวฺวนาศปงฺเก มชฺชิตุํ น ธาวถ, อิตฺยเนนาศฺจรฺยฺยํ วิชฺญาย เต ยุษฺมานฺ นินฺทนฺติฯ
5 οἳ ἀποδώσουσιν λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.
กินฺตุ โย ชีวตำ มฺฤตานาญฺจ วิจารํ กรฺตฺตุมฺ อุทฺยโต'สฺติ ตไสฺม ไตรุตฺตรํ ทายิษฺยเตฯ
6 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι.
ยโต เหโต เรฺย มฺฤตาเสฺตษำ ยตฺ มานโวทฺเทศฺย: ศารีริกวิจาร: กินฺตฺวีศฺวโรทฺเทศฺยมฺ อาตฺมิกชีวนํ ภวตฺ ตทรฺถํ เตษามปิ สนฺนิเธา สุสมาจาร: ปฺรกาศิโต'ภวตฺฯ
7 Πάντων δὲ τὸ τέλος ἤγγικεν. σωφρονήσατε οὖν καὶ νήψατε εἰς προσευχάς·
สรฺเวฺวษามฺ อนฺติมกาล อุปสฺถิตสฺตสฺมาทฺ ยูยํ สุพุทฺธย: ปฺรารฺถนารฺถํ ชาคฺรตศฺจ ภวตฯ
8 πρὸ πάντων τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην ἐκτενῆ ἔχοντες, ὅτι ἀγάπη καλύπτει πλῆθος ἁμαρτιῶν·
วิเศษต: ปรสฺปรํ คาฒํ เปฺรม กุรุต, ยต: , ปาปานามปิ พาหุลฺยํ เปฺรมฺไนวาจฺฉาทยิษฺยเตฯ
9 φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμοῦ·
กาตโรกฺตึ วินา ปรสฺปรมฺ อาติถฺยํ กฺฤรุตฯ
10 ἕκαστος καθὼς ἔλαβεν χάρισμα, εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντες ὡς καλοὶ οἰκονόμοι ποικίλης χάριτος Θεοῦ·
เยน โย วโร ลพฺธเสฺตไนว ส ปรมฺ อุปกโรตฺฤ, อิตฺถํ ยูยมฺ อีศฺวรสฺย พหุวิธปฺรสาทโสฺยตฺตมา ภาณฺฑาคาราธิปา ภวตฯ
11 εἴ τις λαλεῖ, ὡς λόγια Θεοῦ· εἴ τις διακονεῖ, ὡς ἐξ ἰσχύος ἧς χορηγεῖ ὁ Θεός· ἵνα ἐν πᾶσιν δοξάζηται ὁ Θεὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἐστιν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. (aiōn g165)
โย วากฺยํ กถยติ ส อีศฺวรสฺย วากฺยมิว กถยตุ ยศฺจ ปรมฺ อุปกโรติ ส อีศฺวรทตฺตสามรฺถฺยาทิโวปกโรตุฯ สรฺวฺววิษเย ยีศุขฺรีษฺเฏเนศฺวรสฺย เคารวํ ปฺรกาศฺยตำ ตไสฺยว เคารวํ ปรากฺรมศฺจ สรฺวฺวทา ภูยาตฺฯ อาเมนฯ (aiōn g165)
12 Ἀγαπητοί, μὴ ξενίζεσθε τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσει πρὸς πειρασμὸν ὑμῖν γινομένῃ, ὡς ξένου ὑμῖν συμβαίνοντος,
เห ปฺริยตมา: , ยุษฺมากํ ปรีกฺษารฺถํ ยสฺตาโป ยุษฺมาสุ วรฺตฺตเต ตมฺ อสมฺภวฆฏิตํ มตฺวา นาศฺจรฺยฺยํ ชานีต,
13 ἀλλὰ καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήμασιν χαίρετε, ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψει τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι.
กินฺตุ ขฺรีษฺเฏน เกฺลศานำ สหภาคิตฺวาทฺ อานนฺทต เตน ตสฺย ปฺรตาปปฺรกาเศ'ปฺยานนนฺเทน ปฺรผุลฺลา ภวิษฺยถฯ
14 εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν ὀνόματι Χριστοῦ, μακάριοι, ὅτι τὸ τῆς δόξης καὶ τὸ τοῦ Θεοῦ Πνεῦμα ἐφ’ ὑμᾶς ἀναπαύεται.
ยทิ ขฺรีษฺฏสฺย นามเหตุนา ยุษฺมากํ นินฺทา ภวติ ตรฺหิ ยูยํ ธนฺยา ยโต เคารวทายก อีศฺวรสฺยาตฺมา ยุษฺมาสฺวธิติษฺฐติ เตษำ มเธฺย ส นินฺทฺยเต กินฺตุ ยุษฺมนฺมเธฺย ปฺรศํสฺยเตฯ
15 μὴ γάρ τις ὑμῶν πασχέτω ὡς φονεὺς ἢ κλέπτης ἢ κακοποιὸς ἢ ὡς ἀλλοτριεπίσκοπος·
กินฺตุ ยุษฺมากํ โก'ปิ หนฺตา วา ไจโร วา ทุษฺกรฺมฺมกฺฤทฺ วา ปราธิการจรฺจฺจก อิว ทณฺฑํ น ภุงฺกฺตำฯ
16 εἰ δὲ ὡς Χριστιανός, μὴ αἰσχυνέσθω, δοξαζέτω δὲ τὸν Θεὸν ἐν τῷ ὀνόματι τούτῳ.
ยทิ จ ขฺรีษฺฏียาน อิว ทณฺฑํ ภุงฺกฺเต ตรฺหิ ส น ลชฺชมานสฺตตฺการณาทฺ อีศฺวรํ ปฺรศํสตุฯ
17 ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι τὸ κρίμα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ· εἰ δὲ πρῶτον ἀφ’ ἡμῶν, τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίῳ;
ยโต วิจารสฺยารมฺภสมเย อีศฺวรสฺย มนฺทิเร ยุชฺยเต ยทิ จาสฺมตฺสฺวารภเต ตรฺหีศฺวรียสุสํวาทาคฺราหิณำ เศษทศา กา ภวิษฺยติ?
18 καὶ εἰ ὁ δίκαιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;
ธารฺมฺมิเกนาปิ เจตฺ ตฺราณมฺ อติกฺฤจฺเฉฺรณ คมฺยเตฯ ตรฺหฺยธารฺมฺมิกปาปิภฺยามฺ อาศฺรย: กุตฺร ลปฺสฺยเตฯ
19 ὥστε καὶ οἱ πάσχοντες κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ πιστῷ Κτίστῃ παρατιθέσθωσαν τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐν ἀγαθοποιΐᾳ.
อต อีศฺวเรจฺฉาโต เย ทุ: ขํ ภุญฺชเต เต สทาจาเรณ สฺวาตฺมาโน วิศฺวาสฺยสฺรษฺฏุรีศฺวสฺย กราภฺยำ นิทธตำฯ
