< Ιωαννου Α΄ 3 >

1 Ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ Πατὴρ ἵνα τέκνα Θεοῦ κληθῶμεν, καὶ ἐσμέν. διὰ τοῦτο ὁ κόσμος οὐ γινώσκει ἡμᾶς, ὅτι οὐκ ἔγνω αὐτόν.
ปศฺยต วยมฺ อีศฺวรสฺย สนฺตานา อิติ นามฺนาขฺยามเห, เอเตน ปิตาสฺมภฺยํ กีทฺฤกฺ มหาเปฺรม ปฺรทตฺตวานฺ, กินฺตุ สํสารสฺตํ นาชานาตฺ ตตฺการณาทสฺมานฺ อปิ น ชานาติฯ
2 Ἀγαπητοί, νῦν τέκνα Θεοῦ ἐσμεν, καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα. οἴδαμεν ὅτι ἐὰν φανερωθῇ ὅμοιοι αὐτῷ ἐσόμεθα, ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστιν.
เห ปฺริยตมา: , อิทานีํ วยมฺ อีศฺวรสฺย สนฺตานา อาสฺมเห ปศฺจาตฺ กึ ภวิษฺยามสฺตทฺ อทฺยาปฺยปฺรกาศิตํ กินฺตุ ปฺรกาศํ คเต วยํ ตสฺย สทฺฤศา ภวิษฺยามิ อิติ ชานีม: , ยต: ส ยาทฺฤโศ 'สฺติ ตาทฺฤโศ 'สฺมาภิรฺทรฺศิษฺยเตฯ
3 καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ’ αὐτῷ ἁγνίζει ἑαυτὸν καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστιν.
ตสฺมินฺ เอษา ปฺรตฺยาศา ยสฺย กสฺยจิทฺ ภวติ ส สฺวํ ตถา ปวิตฺรํ กโรติ ยถา ส ปวิโตฺร 'สฺติฯ
4 Πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν ἀνομίαν ποιεῖ, καὶ ἡ ἁμαρτία ἐστὶν ἡ ἀνομία.
ย: กศฺจิตฺ ปาปมฺ อาจรติ ส วฺยวสฺถาลงฺฆนํ กโรติ ยต: ปาปเมว วฺยวสฺถาลงฺฆนํฯ
5 καὶ οἴδατε ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώθη ἵνα τὰς ἁμαρτίας ἄρῃ, καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν.
อปรํ โส 'สฺมากํ ปาปานฺยปหรฺตฺตุํ ปฺรากาศไตตทฺ ยูยํ ชานีถ, ปาปญฺจ ตสฺมินฺ น วิทฺยเตฯ
6 πᾶς ὁ ἐν αὐτῷ μένων οὐχ ἁμαρτάνει· πᾶς ὁ ἁμαρτάνων οὐχ ἑώρακεν αὐτὸν οὐδὲ ἔγνωκεν αὐτόν.
ย: กศฺจิตฺ ตสฺมินฺ ติษฺฐติ ส ปาปาจารํ น กโรติ ย: กศฺจิตฺ ปาปาจารํ กโรติ ส ตํ น ทฺฤษฺฏวานฺ น วาวคตวานฺฯ
7 Τεκνία, μηδεὶς πλανάτω ὑμᾶς· ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύνην δίκαιός ἐστιν, καθὼς ἐκεῖνος δίκαιός ἐστιν·
เห ปฺริยพาลกา: , กศฺจิทฺ ยุษฺมากํ ภฺรมํ น ชนเยตฺ, ย: กศฺจิทฺ ธรฺมฺมาจารํ กโรติ ส ตาทฺฤคฺ ธารฺมฺมิโก ภวติ ยาทฺฤกฺ ส ธามฺมิโก 'สฺติฯ
8 ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν, ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει. εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου.
ย: ปาปาจารํ กโรติ ส ศยตานาตฺ ชาโต ยต: ศยตาน อาทิต: ปาปาจารี ศยตานสฺย กรฺมฺมณำ โลปารฺถเมเวศฺวรสฺย ปุตฺร: ปฺรากาศตฯ
9 Πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται.
ย: กศฺจิทฺ อีศฺวราตฺ ชาต: ส ปาปาจารํ น กโรติ ยตสฺตสฺย วีรฺยฺยํ ตสฺมินฺ ติษฺฐติ ปาปาจารํ กรฺตฺตุญฺจ น ศกฺโนติ ยต: ส อีศฺวราตฺ ชาต: ฯ
10 ἐν τούτῳ φανερά ἐστιν τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου· πᾶς ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ.
อิตฺยเนเนศฺวรสฺย สนฺตานา: ศยตานสฺย จ สนฺตานา วฺยกฺตา ภวนฺติฯ ย: กศฺจิทฺ ธรฺมฺมาจารํ น กโรติ ส อีศฺวราตฺ ชาโต นหิ ยศฺจ สฺวภฺราตริ น ปฺรียเต โส 'ปีศฺวราตฺ ชาโต นหิฯ
11 ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγγελία ἣν ἠκούσατε ἀπ’ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους·
ยตสฺตสฺย ย อาเทศ อาทิโต ยุษฺมาภิ: ศฺรุต: ส เอษ เอว ยทฺ อสฺมาภิ: ปรสฺปรํ เปฺรม กรฺตฺตวฺยํฯ
12 οὐ καθὼς Κάϊν ἐκ τοῦ πονηροῦ ἦν καὶ ἔσφαξεν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ· καὶ χάριν τίνος ἔσφαξεν αὐτόν; ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ ἦν, τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίκαια.
ปาปาตฺมโต ชาโต ย: กาพิลฺ สฺวภฺราตรํ หตวานฺ ตตฺสทฺฤไศรสฺมาภิ รฺน ภวิตวฺยํฯ ส กสฺมาตฺ การณาตฺ ตํ หตวานฺ? ตสฺย กรฺมฺมาณิ ทุษฺฏานิ ตทฺภฺราตุศฺจ กรฺมฺมาณิ ธรฺมฺมาณฺยาสนฺ อิติ การณาตฺฯ
13 Μὴ θαυμάζετε, ἀδελφοί, εἰ μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος.
เห มม ภฺราตร: , สํสาโร ยทิ ยุษฺมานฺ เทฺวษฺฏิ ตรฺหิ ตทฺ อาศฺจรฺยฺยํ น มนฺยธฺวํฯ
14 ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς· ὁ μὴ ἀγαπῶν μένει ἐν τῷ θανάτῳ.
วยํ มฺฤตฺยุมฺ อุตฺตีรฺยฺย ชีวนํ ปฺราปฺตวนฺตสฺตทฺ ภฺราตฺฤษุ เปฺรมกรณาตฺ ชานีม: ฯ ภฺราตริ โย น ปฺรียเต ส มฺฤเตฺยา ติษฺฐติฯ
15 πᾶς ὁ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόνος ἐστίν, καὶ οἴδατε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώνιον ἐν αὐτῷ μένουσαν. (aiōnios g166)
ย: กศฺจิตฺ สฺวภฺราตรํ เทฺวษฺฏิ สํ นรฆาตี กิญฺจานนฺตชีวนํ นรฆาติน: กสฺยาปฺยนฺตเร นาวติษฺฐเต ตทฺ ยูยํ ชานีถฯ (aiōnios g166)
16 Ἐν τούτῳ ἐγνώκαμεν τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔθηκεν· καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψυχὰς θεῖναι.
อสฺมากํ กฺฤเต ส สฺวปฺราณำสฺตฺยกฺตวานฺ อิตฺยเนน วยํ เปฺรมฺนสฺตตฺตฺวมฺ อวคตา: , อปรํ ภฺราตฺฤณำ กฺฤเต 'สฺมาภิรปิ ปฺราณาสฺตฺยกฺตวฺยา: ฯ
17 ὃς δ’ ἂν ἔχῃ τὸν βίον τοῦ κόσμου καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ χρείαν ἔχοντα καὶ κλείσῃ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ ἀπ’ αὐτοῦ, πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μένει ἐν αὐτῷ;
สำสาริกชีวิกาปฺราปฺโต โย ชน: สฺวภฺราตรํ ทีนํ ทฺฤษฺฏฺวา ตสฺมาตฺ สฺวียทยำ รุณทฺธิ ตสฺยานฺตร อีศฺวรสฺย เปฺรม กถํ ติษฺเฐตฺ?
18 Τεκνία, μὴ ἀγαπῶμεν λόγῳ μηδὲ τῇ γλώσσῃ, ἀλλὰ ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθείᾳ.
เห มม ปฺริยพาลกา: , วาเกฺยน ชิหฺวยา วาสฺมาภิ: เปฺรม น กรฺตฺตวฺยํ กินฺตุ การฺเยฺยณ สตฺยตยา ไจวฯ
19 ἐν τούτῳ γνωσόμεθα ὅτι ἐκ τῆς ἀληθείας ἐσμέν, καὶ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πείσομεν τὴν καρδίαν ἡμῶν
เอเตน วยํ ยตฺ สตฺยมตสมฺพนฺธียาสฺตตฺ ชานีมสฺตสฺย สากฺษาตฺ สฺวานฺต: กรณานิ สานฺตฺวยิตุํ ศกฺษฺยามศฺจฯ
20 ὅτι ἐὰν καταγινώσκῃ ἡμῶν ἡ καρδία, ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ Θεὸς τῆς καρδίας ἡμῶν καὶ γινώσκει πάντα.
ยโต 'สฺมทนฺต: กรณํ ยทฺยสฺมานฺ ทูษยติ ตรฺหฺยสฺมทนฺต: กรณาทฺ อีศฺวโร มหานฺ สรฺวฺวชฺญศฺจฯ
21 Ἀγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία μὴ καταγινώσκῃ, παρρησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν Θεόν,
เห ปฺริยตมา: , อสฺมทนฺต: กรณํ ยทฺยสฺมานฺ น ทูษยติ ตรฺหิ วยมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ ปฺรติภานฺวิตา ภวาม: ฯ
22 καὶ ὃ ἐὰν αἰτῶμεν λαμβάνομεν ἀπ’ αὐτοῦ, ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν.
ยจฺจ ปฺรารฺถยามเห ตตฺ ตสฺมาตฺ ปฺราปฺนุม: , ยโต วยํ ตสฺยาชฺญา: ปาลยามสฺตสฺย สากฺษาตฺ ตุษฺฏิชนกมฺ อาจารํ กุรฺมฺมศฺจฯ
23 καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους καθὼς ἔδωκεν ἐντολὴν ἡμῖν.
อปรํ ตเสฺยยมาชฺญา ยทฺ วยํ ปุตฺรสฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนิ วิศฺวสิมสฺตสฺยาชฺญานุสาเรณ จ ปรสฺปรํ เปฺรม กุรฺมฺม: ฯ
24 καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ· καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι μένει ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ Πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν.
ยศฺจ ตสฺยาชฺญา: ปาลยติ ส ตสฺมินฺ ติษฺฐติ ตสฺมินฺ โส'ปิ ติษฺฐติ; ส จาสฺมานฺ ยมฺ อาตฺมานํ ทตฺตวานฺ ตสฺมาตฺ โส 'สฺมาสุ ติษฺฐตีติ ชานีม: ฯ

< Ιωαννου Α΄ 3 >