< Προς Κορινθιους Α΄ 1 >

1 Παῦλος κλητὸς ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ καὶ Σωσθένης ὁ ἀδελφὸς
یاوَنْتَح پَوِتْرا لوکاح سْویشامْ اَسْماکَنْچَ وَسَتِسْتھانیشْوَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشوح کھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا پْرارْتھَیَنْتے تَیح سَہاہُوتاناں کھْرِیشْٹینَ یِیشُنا پَوِتْرِیکرِتاناں لوکاناں یَ اِیشْوَرِییَدھَرْمَّسَماجَح کَرِنْتھَنَگَرے وِدْیَتی
2 τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ, ἡγιασμένοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, κλητοῖς ἁγίοις, σὺν πᾶσιν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν παντὶ τόπῳ, αὐτῶν καὶ ἡμῶν·
تَں پْرَتِیشْوَرَسْییچّھَیاہُوتو یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ پْریرِتَح پَولَح سوسْتھِنِناما بھْراتا چَ پَتْرَں لِکھَتِ۔
3 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
اَسْماکَں پِتْریشْوَرینَ پْرَبھُنا یِیشُکھْرِیشْٹینَ چَ پْرَسادَح شانْتِشْچَ یُشْمَبھْیَں دِییَتاں۔
4 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν ἐπὶ τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ τῇ δοθείσῃ ὑμῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
اِیشْوَرو یِیشُکھْرِیشْٹینَ یُشْمانْ پْرَتِ پْرَسادَں پْرَکاشِتَوانْ، تَسْمادَہَں یُشْمَنِّمِتَّں سَرْوَّدا مَدِیییشْوَرَں دھَنْیَں وَدامِ۔
5 ὅτι ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν αὐτῷ, ἐν παντὶ λόγῳ καὶ πάσῃ γνώσει,
کھْرِیشْٹَسَمْبَنْدھِییَں ساکْشْیَں یُشْماکَں مَدھْیے یینَ پْرَکارینَ سَپْرَمانَمْ اَبھَوَتْ
6 καθὼς τὸ μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ ἐβεβαιώθη ἐν ὑμῖν,
تینَ یُویَں کھْرِیشْٹاتْ سَرْوَّوِدھَوَکْترِتاجْنانادِینِ سَرْوَّدھَنانِ لَبْدھَوَنْتَح۔
7 ὥστε ὑμᾶς μὴ ὑστερεῖσθαι ἐν μηδενὶ χαρίσματι, ἀπεκδεχομένους τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ·
تَتوسْمَتْپْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ پُنَراگَمَنَں پْرَتِیکْشَماناناں یُشْماکَں کَسْیاپِ وَرَسْیابھاوو نَ بھَوَتِ۔
8 ὃς καὶ βεβαιώσει ὑμᾶς ἕως τέλους ἀνεγκλήτους ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
اَپَرَمْ اَسْماکَں پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ دِوَسے یُویَں یَنِّرْدّوشا بھَویتَ تَدَرْتھَں سَایوَ یاوَدَنْتَں یُشْمانْ سُسْتھِرانْ کَرِشْیَتِ۔
9 πιστὸς ὁ Θεὸς, δι’ οὗ ἐκλήθητε εἰς κοινωνίαν τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
یَ اِیشْوَرَح سْوَپُتْرَسْیاسْمَتْپْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیاںشِنَح کَرْتُّں یُشْمانْ آہُوتَوانْ سَ وِشْوَسَنِییَح۔
10 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῒ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ.
ہے بھْراتَرَح، اَسْماکَں پْرَبھُیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا یُشْمانْ وِنَیےہَں سَرْوَّے رْیُشْمابھِریکَرُوپانِ واکْیانِ کَتھْیَنْتاں یُشْمَنْمَدھْیے بھِنَّسَنْگھاتا نَ بھَوَنْتُ مَنووِچارَیورَیکْیینَ یُشْماکَں سِدّھَتْوَں بھَوَتُ۔
11 ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπὸ τῶν Χλόης, ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσιν.
ہے مَمَ بھْراتَرو یُشْمَنْمَدھْیے وِوادا جاتا اِتِ وارْتّامَہَں کْلویّاح پَرِجَنَے رْجْناپِتَح۔
12 λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει Ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, Ἐγὼ δὲ Ἀπολλῶ, Ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, Ἐγὼ δὲ Χριστοῦ.
مَمابھِپْریتَمِدَں یُشْماکَں کَشْچِتْ کَشْچِدْ وَدَتِ پَولَسْیَ شِشْیوہَمْ آپَلّوح شِشْیوہَں کَیپھاح شِشْیوہَں کھْرِیشْٹَسْیَ شِشْیوہَمِتِ چَ۔
13 μεμέρισται ὁ Χριστός; μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν, ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε;
کھْرِیشْٹَسْیَ کِں وِبھیدَح کرِتَح؟ پَولَح کِں یُشْمَتْکرِتے کْرُشے ہَتَح؟ پَولَسْیَ نامْنا وا یُویَں کِں مَجِّتاح؟
14 εὐχαριστῶ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάϊον·
کْرِشْپَگایَو وِنا یُشْماکَں مَدھْیےنْیَح کوپِ مَیا نَ مَجِّتَ اِتِ ہیتورَہَمْ اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدامِ۔
15 ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα ἐβαπτίσθητε.
ایتینَ مَمَ نامْنا مانَوا مَیا مَجِّتا اِتِ وَکْتُں کیناپِ نَ شَکْیَتے۔
16 ἐβάπτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον· λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβάπτισα.
اَپَرَں سْتِپھانَسْیَ پَرِجَنا مَیا مَجِّتاسْتَدَنْیَح کَشْچِدْ یَنْمَیا مَجِّتَسْتَدَہَں نَ ویدْمِ۔
17 οὐ γὰρ ἀπέστειλέν με Χριστὸς βαπτίζειν ἀλλὰ εὐαγγελίζεσθαι, οὐκ ἐν σοφίᾳ λόγου, ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.
کھْرِیشْٹیناہَں مَجَّنارْتھَں نَ پْریرِتَح کِنْتُ سُسَںوادَسْیَ پْرَچارارْتھَمیوَ؛ سوپِ واکْپَٹُتَیا مَیا نَ پْرَچارِتَوْیَح، یَتَسْتَتھا پْرَچارِتے کھْرِیشْٹَسْیَ کْرُشے مرِتْیُح پھَلَہِینو بھَوِشْیَتِ۔
18 Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστίν, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστιν.
یَتو ہیتو رْیے وِنَشْیَنْتِ تے تاں کْرُشَسْیَ وارْتّاں پْرَلاپَمِوَ مَنْیَنْتے کِنْچَ پَرِتْرانَں لَبھَمانیشْوَسْماسُ سا اِیشْوَرِییَشَکْتِسْوَرُوپا۔
19 γέγραπται γάρ Ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω.
تَسْمادِتّھَں لِکھِتَماسْتے، جْنانَوَتانْتُ یَتْ جْنانَں تَنْمَیا ناشَیِشْیَتے۔ وِلوپَیِشْیَتے تَدْوَدْ بُدّھِ رْبَدّھِمَتاں مَیا۔۔
20 ποῦ σοφός; ποῦ γραμματεύς; ποῦ συνζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου; (aiōn g165)
جْنانِی کُتْرَ؟ شاسْتْرِی وا کُتْرَ؟ اِہَلوکَسْیَ وِچارَتَتْپَرو وا کُتْرَ؟ اِہَلوکَسْیَ جْنانَں کِمِیشْوَرینَ موہِیکرِتَں نَہِ؟ (aiōn g165)
21 ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας.
اِیشْوَرَسْیَ جْنانادْ اِہَلوکَسْیَ مانَواح سْوَجْنانینیشْوَرَسْیَ تَتّوَبودھَں نَ پْراپْتَوَنْتَسْتَسْمادْ اِیشْوَرَح پْرَچارَرُوپِنا پْرَلاپینَ وِشْواسِنَح پَرِتْراتُں روچِتَوانْ۔
22 ἐπειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σημεῖα αἰτοῦσιν καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν,
یِہُودِییَلوکا لَکْشَنانِ دِدرِکْشَنْتِ بھِنَّدیشِییَلوکاسْتُ وِدْیاں مرِگَیَنْتے،
23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ἔθνεσιν δὲ μωρίαν,
وَیَنْچَ کْرُشے ہَتَں کھْرِیشْٹَں پْرَچارَیامَح۔ تَسْیَ پْرَچارو یِہُودِییَے رْوِگھْنَ اِوَ بھِنَّدیشِییَیشْچَ پْرَلاپَ اِوَ مَنْیَتے،
24 αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησιν, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν.
کِنْتُ یِہُودِییاناں بھِنَّدیشِییانانْچَ مَدھْیے یے آہُوتاسْتیشُ سَ کھْرِیشْٹَ اِیشْوَرِییَشَکْتِرِویشْوَرِییَجْنانَمِوَ چَ پْرَکاشَتے۔
25 ὅτι τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστίν, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων.
یَتَ اِیشْوَرے یَح پْرَلاپَ آروپْیَتے سَ مانَواتِرِکْتَں جْنانَمیوَ یَچَّ دَورْبَّلْیَمْ اِیشْوَرَ آروپْیَتے تَتْ مانَواتِرِکْتَں بَلَمیوَ۔
26 Βλέπετε γὰρ τὴν κλῆσιν ὑμῶν, ἀδελφοί, ὅτι οὐ πολλοὶ σοφοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοί, οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς·
ہے بھْراتَرَح، آہُوتَیُشْمَدْگَنو یَشْمابھِرالوکْیَتاں تَنْمَدھْیے ساںسارِکَجْنانینَ جْنانَوَنْتَح پَراکْرَمِنو وا کُلِینا وا بَہَوو نَ وِدْیَنْتے۔
27 ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα καταισχύνῃ τοὺς σοφούς, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά,
یَتَ اِیشْوَرو جْنانَوَتَسْتْرَپَیِتُں مُورْکھَلوکانْ روچِتَوانْ بَلانِ چَ تْرَپَیِتُمْ اِیشْوَرو دُرْبَّلانْ روچِتَوانْ۔
28 καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ Θεός, τὰ μὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ,
تَتھا وَرْتَّمانَلوکانْ سَںسْتھِتِبھْرَشْٹانْ کَرْتُّمْ اِیشْوَرو جَگَتوپَکرِشْٹانْ ہییانْ اَوَرْتَّماناںشْچابھِروچِتَوانْ۔
29 ὅπως μὴ καυχήσηται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
تَتَ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشاتْ کیناپْیاتْمَشْلاگھا نَ کَرْتَّوْیا۔
30 ἐξ αὐτοῦ δὲ ὑμεῖς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὃς ἐγενήθη σοφία ἡμῖν ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς καὶ ἀπολύτρωσις,
یُویَنْچَ تَسْماتْ کھْرِیشْٹے یِیشَو سَںسْتھِتِں پْراپْتَوَنْتَح سَ اِیشْوَرادْ یُشْماکَں جْنانَں پُنْیَں پَوِتْرَتْوَں مُکْتِشْچَ جاتا۔
31 ἵνα καθὼς γέγραπται Ὁ καυχώμενος ἐν Κυρίῳ καυχάσθω.
اَتَایوَ یَدْوَدْ لِکھِتَماسْتے تَدْوَتْ، یَح کَشْچِتْ شْلاگھَمانَح سْیاتْ شْلاگھَتاں پْرَبھُنا سَ ہِ۔

< Προς Κορινθιους Α΄ 1 >