Σοφονίας 1
1 Ο λόγος του Κυρίου, ο γενόμενος προς Σοφονίαν τον υιόν του Χουσεί, υιού του Γεδαλίου, υιού του Αμαρίου υιού του Ιζκίου, εν ταις ημέραις Ιωσίου, υιού του Αμών βασιλέως του Ιούδα.
Judah siangpahrang Amon capa Josiah siangpahrang ah oh naah, Hezekiah capa Amariah, Amariah capa Gedaliah, Gedaliah capa Kushi, Kushi capa Zephaniah khaeah Angraeng ih lok angzoh.
2 Θέλω αφανίσει παντελώς τα πάντα από προσώπου της γης, λέγει Κύριος.
Prae thung ih hmuennawk to kam rosak boih han, tiah Angraeng mah thuih.
3 Θέλω αφανίσει άνθρωπον και κτήνος θέλω αφανίσει τα πετεινά του ουρανού και τους ιχθύας της θαλάσσης και τα προσκόμματα μετά των ασεβών και θέλω εξολοθρεύσει τον άνθρωπον από προσώπου της γης, λέγει Κύριος.
Kami hoi moinawk doeh ka paduek boih han; van ih tavaanawk hoi tuipui thung ih tanganawk boih, kahoih ai kaminawk hoi amtimsak kami to kam rosak han, prae kaminawk to kam rosak boih han, tiah Angraeng mah thuih.
4 Και θέλω εκτείνει την χείρα μου επί τον Ιούδαν και επί πάντας τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, και θέλω εξολοθρεύσει το υπόλοιπον του Βάαλ από του τόπου τούτου και το όνομα των ειδωλοθυτών μετά των ιερέων,
Judah hoi Jerusalem ah kaom kaminawk boih nuiah ban ka phok han; Baal kabok anghmat kaminawk, hae ahmuen hoiah krang bok zaehoikungnawk ih ahmin hoi Sithaw panoek ai kami zaehoikungnawk ih ahmin to ka phraek boih han;
5 και τους προσκυνούντας επί των δωμάτων την στρατιάν του ουρανού και τους προσκυνούντας και ομνύοντας εις τον Κύριον και τους ομνύοντας εις τον Μαλχόμ,
imphu ah van cakaeh bok kaminawk, Angraeng ih ahmin hoi kasae lokkamhaih sah kaminawk, Malkham hoi kasae lokkamhaih sah kaminawk;
6 και τους εκκλίνοντας από όπισθεν του Κυρίου και τους μη ζητούντας τον Κύριον μηδέ εξερευνώντας αυτόν.
Angraeng khae hoi amlaem let kaminawk, Angraeng pakrong ai, anih khae lokdueng ai kaminawk to ka kam rosak boih han.
7 Σιώπα ενώπιον Κυρίου του Θεού, διότι εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου· διότι ο Κύριος ητοίμασε θυσίαν, διώρισε τους κεκλημένους αυτού.
Angraeng Sithaw hmaa ah anghngai o duem ah; Angraeng ih ni loe anghnai boeh: Angraeng mah hmuen tathlanghaih to sak boeh moe, angmah ih angvinawk to a kawk boeh.
8 Και εν τη ημέρα της θυσίας του Κυρίου θέλω εκδικηθή τους άρχοντας και τα τέκνα του βασιλέως και πάντας τους ενδεδυμένους ενδύματα αλλότρια.
Angraeng ih hmuen tathlanghaih niah, ukkung angraengnawk, siangpahrang caanawk, kalah khukbuen angkhuk kaminawk to dan ka paek boih han.
9 Εν εκείνη τη ημέρα θέλω εκδικηθή και πάντας τους υπερπηδώντας τα κατώφλια, τους γεμίζοντας τους οίκους των κυρίων αυτών εξ αρπαγής και δόλου.
To na niah khongkha ranui ah angphet tahang kaminawk, angmacae angraeng ih im ah tha patoh moe, alinghaih hoi toksah kaminawk to dan ka paek han.
10 Και εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος, θέλει είσθαι θόρυβος κραυγής από της ιχθυϊκής πύλης και ολολυγμός από της πύλης της δευτέρας και συντριμμός μέγας από των λόφων.
To na niah loe, Tanga khongkha hoiah qahhaih lok, ohhaih ahmuen hnetto haih hoiah kana hanghaih lok, mae nui hoiah atuen kalen parai kamtimh atuen to om tih, tiah Angraeng mah thuih.
11 Ολολύξατε, οι κάτοικοι της Μακτές, διότι εξωλοθρεύθη πας ο λαός ο εμπορικός· κατεκόπησαν πάντες οι φέροντες αργύριον.
Hmuenmae zawhhaih ahmuen ah kaom kaminawk, qah oh; hmuenmae zaw kaminawk loe anghmat o boih boeh; sum kanglung hoi hmuenmae zaw kaminawk doeh anghmat o boih boeh.
12 Και εν τω καιρώ εκείνω θέλω εξερευνήσει την Ιερουσαλήμ με λύχνους και εκδικηθή προς άνδρας τους αναπαυομένους επί την τρυγίαν αυτών, τους λέγοντας εν τη καρδία αυτών, Ο Κύριος δεν θέλει αγαθοποιήσει ουδέ θέλει κακοποιήσει.
To naah Jerusalem to hmaithawk hmai hoiah ka pakrong han; Angraeng loe kahoih hmuen doeh, kahoih ai hmuen doeh sah mak ai, tiah palung thung hoi poek kaminawk to ka thuitaek han.
13 Διά τούτο τα αγαθά αυτών θέλουσιν είσθαι εις διαρπαγήν και οι οίκοι αυτών εις αφανισμόν, και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και δεν θέλουσι κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και δεν θέλουσι πίει τον οίνον αυτών.
To pongah nihcae ih hmuenmaenawk to lomh pae o tih, imnawk doeh phrae pae o tih: nihcae loe im sah o tih, toe im to om o haih mak ai; nihcae mah misur takha sah o tih, toe misurtui to nae o mak ai.
14 Εγγύς είναι η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη, εγγύς, και σπεύδει σφόδρα· φωνή της ημέρας του Κυρίου· πικρώς θέλει φωνάξει εκεί ο ισχυρός.
Angraeng ih ni kalen loe zoi boeh; zoi daek boeh, karangah angzo tih boeh, Angraeng niah hang ih lok loe paroeai zitthok tih: to ah thacak kaminawk hanghaih lok to om tih.
15 Ημέρα οργής η ημέρα εκείνη, ημέρα θλίψεως και στενοχωρίας, ημέρα ερημώσεως και αφανισμού, ημέρα σκότους και γνόφου, ημέρα νεφέλης και ομίχλης,
To ani loe palungphuihaih ni, raihaih hoi poek anghmang suthaih ni, amrohaih hoi anghmathaih ni, vinghaih hoi poekhaih kamtueng ai ani, tamai tabokhaih ni hoi kathah khovinghaih niah om ueloe,
16 ημέρα σάλπιγγος και αλαλαγμού κατά των οχυρών πόλεων και κατά των υψηλών πύργων.
mongkah to uengh moe, pakaahaih tapang kaom vangpuinawk hoi imsangnawk to tuk hanah, acoe paekhaih niah om tih.
17 Και θέλω καταθλίψει τους ανθρώπους και θέλουσι περιπατεί ως τυφλοί, διότι ημάρτησαν εις τον Κύριον· και το αίμα αυτών θέλει διαχυθή ως κόνις και αι σάρκες αυτών ως κόπρος.
Kaminawk nuiah palungboenghaih ka phaksak han, nihcae loe Angraeng nuiah zae o boeh pongah, mikmaeng baktiah amhet o tih; nihcae ih athii loe maiphu baktih, nihcae ih ngan doeh tamlok baktiah krai o tih.
18 Αλλ' ουδέ το αργύριον αυτών ουδέ το χρυσίον αυτών θέλει δυνηθή να λυτρώση αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου, και πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου αυτού· διότι θέλει κάμει συντέλειαν, μάλιστα ταχείαν, επί πάντας τους κατοικούντας την γην.
Angraeng palungphuihaih niah loe, nihcae ih sum kanglung hoi suinawk mah nihcae to pahlong thai mak ai: anih palungphuihaih hmai mah prae to kangh boih tih, prae thung kaom kaminawk to karangah anghmathaih phasak boih tih.
