Ζαχαρίας 12
1 Το φορτίον του λόγου του Κυρίου περί του Ισραήλ. Ούτω λέγει Κύριος, ο εκτείνων τους ουρανούς και θεμελιών την γην και μορφόνων το πνεύμα του ανθρώπου εντός αυτού·
This is a declaration of Yahweh's word concerning Israel—a declaration of Yahweh, who stretched out the skies and laid the foundation of the earth, who fashions the spirit of mankind within man,
2 Ιδού, εγώ καθιστώ την Ιερουσαλήμ ποτήριον ζάλης εις πάντας τους λαούς κύκλω, και επί τον Ιούδαν έτι θέλει είσθαι τούτο εν τη πολιορκία τη κατά της Ιερουσαλήμ.
“See, I am about to make Jerusalem into a cup causing all the peoples surrounding her to stagger about. It will also be like that for Judah during the siege against Jerusalem.
3 Και εν τη ημέρα εκείνη θέλω καταστήσει την Ιερουσαλήμ προς πάντας τους λαούς λίθον καταβαρύνοντα· πάντες όσοι επιφορτισθώσιν αυτόν θέλουσι κατασυντριφθή, όταν πάντα τα έθνη της γης συναχθώσιν εναντίον αυτής.
On that day, I will make Jerusalem a heavy stone for all the peoples. Anyone trying to lift that stone will hurt himself very much, and all the nations of the earth will gather against that city.
4 Εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος, θέλω πατάξει πάντα ίππον εν εκστάσει και τον αναβάτην αυτού εν παραφροσύνη, και θέλω ανοίξει τους οφθαλμούς μου επί τον οίκον Ιούδα και θέλω πατάξει εν αποτυφλώσει πάντα ίππον των λαών.
On that day—this is Yahweh's declaration—I will strike every horse with confusion and its rider with madness. Over the house of Judah I will open my eyes, but every horse of the peoples I will strike with blindness.
5 Και οι άρχοντες του Ιούδα θέλουσιν ειπεί εν τη καρδία αυτών, Στήριγμα είναι εις εμέ οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ διά του Κυρίου των δυνάμεων του Θεού αυτών.
Then the leaders of Judah will say in their hearts, 'The inhabitants of Jerusalem are our strength because of Yahweh of hosts, their God.'
6 Εν τη ημέρα εκείνη θέλω καταστήσει τους άρχοντας του Ιούδα ως εστίαν πυρός εις ξύλα και ως λαμπάδα πυρός εις χειρόβολον, και θέλουσι καταφάγει πάντας τους λαούς κύκλω, εκ δεξιών και εξ αριστερών· και η Ιερουσαλήμ θέλει κατοικηθή πάλιν εν τω τόπω αυτής, εν Ιερουσαλήμ.
On that day I will make the leaders of Judah like firepots among wood and like a flaming torch among standing grain, for they will consume all the surrounding peoples on their right and on their left. Jerusalem will again live in her own place.”
7 Και ο Κύριος θέλει σώσει πρώτον τας σκηνάς του Ιούδα, διά να μη μεγαλύνηται η δόξα του οίκου του Δαβίδ και η δόξα των κατοίκων της Ιερουσαλήμ κατά του Ιούδα.
Yahweh will save the tents of Judah first, so that the honor of the house of David and the honor of those who live in Jerusalem may not be greater than the rest of Judah.
8 Εν τη ημέρα εκείνη ο Κύριος θέλει υπερασπισθή τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ· και ο αδύνατος μεταξύ αυτών εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι ως ο Δαβίδ και ο οίκος του Δαβίδ ως Θεός, ως άγγελος Κυρίου, ενώπιον αυτών.
On that day Yahweh will be the defender of the inhabitants of Jerusalem, and on that day those who are weak among them will be like David, while the house of David will be like God, like the angel of Yahweh in front of them.
9 Και εν τη ημέρα εκείνη θέλω ζητήσει να εξολοθρεύσω πάντα τα έθνη τα ερχόμενα κατά της Ιερουσαλήμ.
“On that day that I will begin to destroy all the nations that come against Jerusalem.
10 Και θέλω εκχέει επί τον οίκον Δαβίδ και επί τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ πνεύμα χάριτος και ικεσιών· και θέλουσιν επιβλέψει προς εμέ, τον οποίον εξεκέντησαν, και θέλουσι πενθήσει δι' αυτόν ως πενθεί τις διά τον μονογενή αυτού, και θέλουσι λυπηθή δι' αυτόν, ως ο λυπούμενος διά τον πρωτότοκον αυτού.
But I will pour out a spirit of compassion and pleading on the house of David and the inhabitants of Jerusalem, so they will look on me, the one they have pierced. They will mourn for me, as one mourns for an only son; they will bitterly lament for him like those who lament the death of a firstborn son.
11 Εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι πένθος μέγα εν Ιερουσαλήμ ως το πένθος της Αδαδριμμών εν τη πεδιάδι Μεγιδδών.
On that day the laments in Jerusalem will be like the laments at Hadad Rimmon in the plain of Megiddo.
12 Και θέλει πενθήσει η γη, πάσα οικογένεια καθ' εαυτήν· η οικογένεια του οίκου Δαβίδ καθ' εαυτήν και αι γυναίκες αυτών καθ' εαυτάς, η οικογένεια του οίκου Νάθαν καθ' εαυτήν και αι γυναίκες αυτών καθ' εαυτάς,
The land will mourn, each clan separate from other clans. The clan of the house of David will be separate and their wives will be separate from the men. The clan of the house of Nathan will be separate and their wives will be separate from the men.
13 η οικογένεια του οίκου Λευΐ καθ' εαυτήν και αι γυναίκες αυτών καθ' εαυτάς, η οικογένεια Σιμεΐ καθ' εαυτήν και αι γυναίκες αυτών καθ' εαυτάς,
The clan of the house of Levi will be separate and their wives will be separate from the men. The clan of the Shimeites will be separate and their wives will be separate from the men.
14 πάσαι αι εναπολειφθείσαι οικογένειαι, εκάστη οικογένεια καθ' εαυτήν και αι γυναίκες αυτών καθ' εαυτάς.
Every clan of the remaining clans—each clan will be separate and the wives will be separate from the men.”
