< Ἆσμα Ἀσμάτων 7 >
1 Πόσον ώραία είναι τα βήματά σου με τα σανδάλια, θύγατερ του ηγεμόνος το τόρνευμα των μηρών σου είναι όμοιον με περιδέραιον, έργον χειρών καλλιτέχνου.
Como são lindos seus pés de sandálias, filha do príncipe! Suas coxas arredondadas são como jóias, o trabalho das mãos de um artesão habilidoso.
2 Ο ομφαλός σου κρατήρ τορνευτός, πλήρης κεκερασμένου οίνου· η κοιλία σου θημωνία σίτου περιπεφραγμένη με κρίνους·
Seu corpo é como uma taça redonda, nenhum vinho misto é necessário. Sua cintura é como um monte de trigo, se instalam com lírios.
3 οι δύο σου μαστοί ως δύο σκύμνοι δορκάδος δίδυμοι·
Seus dois peitos são como dois peitos de bunda, que são gêmeos de uma ova.
4 ο τράχηλός σου ως πύργος ελεφάντινος· οι οφθαλμοί σου ως αι κολυμβήθραι εν Εσεβών, προς την πύλην Βαθ-ραββίμ· η μύτη σου ως ο πύργος του Λιβάνου, βλέπων προς την Δαμασκόν·
Your o pescoço é como uma torre de marfim. Seus olhos são como as piscinas de Heshbon, junto ao portão de Bathrabbim. Seu nariz é como a torre do Líbano que olha para Damasco.
5 Η κεφαλή σου επί σε ως Κάρμηλος, και η κόμη της κεφαλής σου ως πορφύρα· ο βασιλεύς είναι δεδεμένος εις τους πλοκάμους σου.
Sua cabeça sobre você é como Carmel. O cabelo de sua cabeça como roxo. O rei é mantido cativo em suas tranças.
6 Πόσον ώραία και πόσον επιθυμητή είσαι, αγαπητή, διά τας τρυφάς.
How bonito e como você é agradável, amor, para as delícias!
7 Τούτο το ανάστημά σου ομοιάζει με φοίνικα, και οι μαστοί σου με βότρυας.
This, sua estatura, é como uma palmeira, seus seios gostam de seus frutos.
8 Είπα, Θέλω αναβή εις τον φοίνικα, θέλω πιάσει τα βάϊα αυτού· και ιδού, οι μαστοί σου θέλουσιν είσθαι ως βότρυες της αμπέλου, και η οσμή της ρινός σου ως μήλα·
Eu disse: “Eu subirei na palmeira. Tomarei posse de seus frutos”. Deixe seus seios serem como cachos da videira, o cheiro do seu hálito como maçãs.
9 και ο ουρανίσκος σου ως ο καλός οίνος ρέων ηδέως διά τον αγαπητόν μου, και κάμνων να λαλώσι τα χείλη των κοιμωμένων.
Sua boca é como o melhor vinho, que desce suavemente para minha amada, deslizando através dos lábios daqueles que estão dormindo.
10 Εγώ είμαι του αγαπητού μου, και η επιθυμία αυτού είναι προς εμέ.
I sou do meu amado. Seu desejo é para mim.
11 Ελθέ, αγαπητέ μου, ας εξέλθωμεν εις τον αγρόν· ας διανυκτερεύσωμεν εν ταις κώμαις.
Come, meu amado! Vamos sair para o campo. Vamos nos alojar nas aldeias.
12 Ας εξημερωθώμεν εις τους αμπελώνας· ας ίδωμεν εάν εβλάστησεν η άμπελος, εάν ήνοιξε το άνθος της σταφυλής και εξήνθησαν αι ροϊδιαί· εκεί θέλω δώσει την αγάπην μου εις σε.
Let's vão cedo para os vinhedos. Vejamos se a videira brotou, sua floração está aberta, e as romãs estão em flor. Aí eu lhe darei meu amor.
13 Οι μανδραγόραι έδωκαν οσμήν, και εν ταις θύραις ημών είναι παν είδος καρπών αρεστών, νέων και παλαιών, τους οποίους εφύλαξα, αγαπητέ μου, διά σε.
As mandrágoras produzem fragrância. Em nossas portas estão todos os tipos de frutas preciosas, novas e velhas, que eu guardei para você, minha amada.