Ῥούθ 3
1 Και είπε προς αυτήν η Ναομί η πενθερά αυτής, Θυγάτηρ μου, να μη ζητήσω ανάπαυσιν εις σε διά να ευημερήσης;
Hagi mago zupa Naomi'a nenofero Rutinkura amanage huno asmi'ne, Mofa'nimoke, venema tragotenka noma mani'sana vahera nagra hakre'na kegantesugeno kagrira kegava huganteno kagu vazisigenka knare hunka manigahane.
2 και τώρα, μήπως δεν είναι Βοόζ εκ της συγγενείας ημών, μετά των κορασίων του οποίου ήσο; ιδού, αυτός λικμίζει ταύτην την νύκτα το αλώνιον των κριθών·
Menina Boasi eri'za mofa'ne zagane tragotenka eri'za eri'nana nera, tagri tvate knampatie. Ko! Meni keragera, bali raga hare kuma tro hunte'nere bali raga akru haregahie.
3 λούσθητι λοιπόν και αλείφθητι και ενδύθητι την στολήν σου και κατάβα εις το αλώνιον· μη γνωρισθής εις τον άνθρωπον, εωσού τελειώση από του να φάγη και να πίη·
Hagi kagra ti fretenka, mna nevia msave kvufarera nefrenka, knare kukenaka'a kvate eri hutenka, bali rgama hare kumate uraminka vuo. Hianagi, ana ne'mofo avurega osunka ufraki'negeno ne'zane, tinena nevaga reno.
4 και ενώ πλαγιάζει, παρατήρησον τον τόπον όπου πλαγιάζει, και ελθούσα σήκωσον το σκέπασμα από των ποδών αυτού, και πλαγίασον· και εκείνος θέλει σοι ειπεί τι να κάμης.
Hagi agra retro huno vaseku'ma hanigenka, vsesia kumara ke ankerenka, inante masesifi kavua ketenka, agiarega omeri vakarenka umase'negeno, mago'azama husana zana kasamigahie.
5 Η δε είπε προς αυτήν, Πάντα όσα λέγεις εις εμέ, θέλω κάμει.
Ruti'a, ke nona huno Naomina asmi'ne, Hakare kema nasmina zana, nagra amne hugahue.
6 Και κατέβη εις το αλώνιον και έκαμε πάντα όσα προσέταξεν εις αυτήν η πενθερά αυτής.
Higeno Ruti'a, bali raga hare kumate vuno nenofero'ma maka asmino, e'ina huo huno asmi'nea kante ana hu'ne.
7 Και αφού ο Βοόζ έφαγε και έπιε, και ευφράνη η καρδία αυτού, υπήγε να πλαγιάση εις την άκραν του σωρού του σίτου· εκείνη δε ήλθε κρυφίως και εσήκωσε ο σκέπασμα από των ποδών αυτού και επλαγίασε.
Boasi'a ne'zama'a nehna huteno muse nehuno, bali rgama eri kevu vazinte'pinka mago asoparega umse'ne. Anante Ruti'a tkaureno ako heno, Boasi agarega frankera omeri zakeno umase'ne.
8 Και προς το μεσονύκτιον εξέστη ο άνθρωπος και συνεταράχθη· και ιδού, γυνή εκοιμάτο παρά τους πόδας αυτού.
Mase'nereti kerage amu'nompi mase rukrahe huku nehuno, anante keana mago a'mo agri agiarega mase'negeno keteno antri hu'ne.
9 Και είπε, Ποία είσαι συ; Εκείνη δε απεκρίθη, Εγώ η Ρούθ η δούλη σου· άπλωσον λοιπόν την πτέρυγά σου επί την δούλην σου· διότι είσαι ο πλησιέστερος συγγενής μου.
Boasi'a anage hu'ne, Kagra azage? Huno antahigegeno, ke nona'a anage hu'ne, Nagra Ruti'ne, kagri eri'za aki, a' navrento, na'ankure tagri naga nofi'mokizmi zamesi'zana, kagra Elimelekina mago korankinka, kagrake taza hugahane.
10 Ο δε είπεν, Ευλογημένη να ήσαι παρά Κυρίου, θύγατερ· διότι έδειξας περισσοτέραν αγαθωσύνην εσχάτως παρά πρότερον, μη υπάγουσα κατόπιν νέων, είτε πτωχών είτε πλουσίων·
Boasi'a anage hu'ne, Mofa'nimoka Anumzamo'a asomu hugantegahie. Kagra vagare museza hu'naverina zamo'a, pusante musezana agatere, kasefa verero, fenoma'a me'nea netero, fenoma'a omne netera, a' erigantenogura zamaririnka vono osu'nane. (Diut Kas 25:5-10)
11 και τώρα, θύγατερ, μη φοβού· θέλω κάμει εις σε παν ό, τι είπης· διότι πάσα η πόλις του λαού μου εξεύρει ότι είσαι γυνή ενάρετος·
Menina mofa'nimoka korera osuo, maka zanku'ma nantahigesanke'na, nagra amne hugantegahue. Na'ankure hakare ra kumapi vahe'nimo'za hago knare kavukva ene a' mani'nane hu'za kage'za antahiza hu'naze.
12 και τώρα είναι αληθές ότι εγώ είμαι στενός συγγενής· είναι όμως άλλος συγγενής πλησιέστερος εμού·
Menina tamage, nagra kvate vaheka'a mani'noe. Hianagi, nagrira nagatereno magora tamazahu nera mani'ne.
13 μείνον ταύτην την νύκτα· και το πρωΐ εάν αυτός θέλη να εκπληρώση προς σε το χρέος το συγγενικόν, καλόν· ας το εκπληρώση· αλλ' εάν δεν θέλη να εκπληρώση προς σε το χρέος το συγγενικόν, τότε εγώ θέλω εκπληρώσει τούτο προς σε, ζη Κύριος· κοιμήθητι έως πρωΐ.
Hagi meni kenagera ama anante masenegeno, masa hinkena nanterampi a' erigantegahue haniana knare hugahianki, atregeno agra ana hino. Hianagi anama osugahue'ma haniana, nagra tamage hu'na huvempa nehue, Ra Anumzama mani'negu nagra ara erigantegahue. Amare mase'negeno ko atino.
14 Και εκοιμήθη παρά τους πόδας αυτού έως πρωΐ· και εσηκώθη πριν διακρίνη άνθρωπος άνθρωπον. Και εκείνος είπεν, Ας μη γνωρισθή ότι ήλθεν η γυνή εις το αλώνιον.
Higeno Ruti'a agafi mase'nereti, masa osu'negeno ko'atu hanimpi vahe'mo onke'are vu'ne. Boasi'a otino amanahu ke asami'ne, mago a'mo bali raga hare kumapi eno emasenereti vie, kea ontahitfa hiho.
15 Είπε προσέτι, Φέρε το περικάλυμμα το επάνω σου και κράτει αυτό. Και εκείνη εκράτει αυτό, και αυτός εμέτρησεν εξ μέτρα κριθής και έβαλεν επ' αυτήν· και υπήγεν εις την πόλιν.
Nago'ane agra anage hu'ne, amega kavufare'ma ruvanare'nana kena eritarenka azeri hampona huo, higeno azerigeno, 6si'a zupa balia herfi anteno anakino afunte kofi ante'ne. Ana huteno Boasi'a ra kumapi ufre'ne.
16 Και ότε ήλθε προς την πενθεράν αυτής, εκείνη είπε, Τι έγεινεν εις σε, θυγάτηρ μου; Και αυτή ανήγγειλε προς αυτήν πάντα όσα έκαμεν εις αυτήν ο άνθρωπος·
Ruti'a nenoferontega uhanatigeno, Naomi'a antahige'ne, Mikazamo'a inankna hugante'ne, mofa'nimoka? Higeno Ruti'a, maka'zama Boasi'ma hunte'nea zana asmi'ne.
17 και είπεν, Έδωκεν εις εμέ ταύτα τα εξ μέτρα της κριθής· διότι, Δεν θέλεις υπάγει, μοι είπε, κενή προς την πενθεράν σου.
Ruti'a anage hu'ne, Ana bali rgamofona, 27ni'a kilo naza kna'amo'a hu'nea, herfinteno nenamino anage hu'ne, Neganoferontega vusunka, kza avapara ovugahane hu'ne.
18 Η δε είπε, Κάθου, θυγάτηρ μου, εωσού ίδης πως θέλει τελειώσει το πράγμα· διότι ο άνθρωπος δεν θέλει ησυχάσει, εωσού τελειώση το πράγμα σήμερον.
Hagi anante Naomi'a anage hu'ne, Akohenka mofa'nimoka avega ante'nenka ko, naza fore hugahifi. Na'ankure ana ne'mo'a mani fru osu'neno ana kna'zana mensi eri ante fru hugahie.
