Ῥούθ 2
1 Είχε δε η Ναομί συγγενή τινά του ανδρός αυτής, άνθρωπον δυνατόν εν ισχύϊ, εκ της συγγενείας του Ελιμέλεχ· και το όνομα αυτού Βοόζ.
Naomi sava Elimelek ih canawk thungah, hmuenmae hoiah angraeng, Boaz, tiah kawk ih kami maeto oh.
2 Και είπεν η Ρούθ η Μωαβίτις προς την Ναομί, Ας υπάγω, παρακαλώ, εις τον αγρόν διά να συνάξω αστάχυα κατόπιν ούτινος εύρω χάριν εις τους οφθαλμούς· και είπε προς αυτήν, Ύπαγε, θυγάτηρ μου.
Moab tanuh Ruth mah Naomi khaeah, Lawk ah na caehsak loe, kai mikcuk naakrak ah kaom kami khaeah, tahmaih o ih cang to na khuihsak ah, tiah a naa. Naomi mah anih khaeah, Ka canu, caeh khae, tiah a naa.
3 Και υπήγε και ελθούσα εσταχυολόγει εν τω αγρώ κατόπιν των θεριστών· και έτυχεν εν μέρει του αγρού του Βοόζ, όστις ήτο εκ της συγγενείας του Ελιμέλεχ.
To pongah anih loe caeh moe, cangaat kaminawk mah tahmaih o ih cang to akhuih; to naah anih loe Elimelek acaeng ah kaom, Boaz ih lawk ah caehhaih atue kahoih to a hnuk.
4 Και ιδού, ο Βοόζ ήλθεν εκ Βηθλεέμ και είπε προς τους θεριστάς, Κύριος μεθ' υμών. Και απεκρίθησαν προς αυτόν, Κύριος να σε ευλογήση.
Khenah, Boaz loe Bethlehem vangpui hoiah angzoh moe, cangaat kaminawk khaeah, Angraeng mah na oh thuih nasoe, tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Angraeng mah tahamhoihaih paek nasoe, tiah a naa o.
5 Τότε είπεν ο Βοόζ προς τον υπηρέτην αυτού, τον επιστάτην των θεριστών, Τίνος είναι η νέα αύτη;
Boaz mah cangaat kami khawngkung khaeah, To ih nongpata loe naa ih kami maw? tiah a dueng.
6 Και ο υπηρέτης ο επιστάτης των θεριστών απεκρίθη και είπεν, είναι η νέα η Μωαβίτις, η επιστρέψασα μετά της Ναομί εκ γης Μωάβ·
Cangaat khawngkung mah, Anih loe Moab prae hoi Naomi mah angzoh haih ih Moab tanuh ni, tiah a naa.
7 και είπεν, Ας σταχυολογήσω, παρακαλώ, και ας συνάξω τι μεταξύ των δεματίων κατόπιν των θεριστών· και ήλθε και εστάθη από πρωΐας έως ταύτης της ώρας· ολίγον μόνον ανεπαύθη εν τη οικία.
Nongpata mah cangaat kaminawk mah caeh o taak ih cangqui salak ih kanghmat cang to na khuisak ah, tiah a naa; to pongah anih loe caeh moe, akhawn bang hoi vaihi tue khoek to tok a sak, anih loe atue setta thung ni im ah anghak.
8 Και είπεν ο Βοόζ προς την Ρούθ, Δεν ακούεις, θυγάτηρ μου; μη υπάγης να σταχυολογήσης εν άλλω αγρώ, μηδέ να αναχωρήσης εντεύθεν, αλλά μένε ενταύθα μετά των κορασίων μου·
To naah Boaz mah Ruth khaeah, Ka canu, tahngai ah; cangqui akhuih hanah, kalah lawk ah caeh hmah; hae ahmuen hoiah caeh ving hmah; ka tamna nongpatanawk hoi nawnto hae ah om ah;
9 ας ήναι οι οφθαλμοί σου επί τον αγρόν όπου θερίζουσι, και ύπαγε κατόπιν αυτών· δεν προσέταξα εγώ εις τους νέους να μη σε εγγίσωσι; και όταν διψήσης ύπαγε εις τα αγγεία και πίνε από ό, τι αντλήσωσιν οι νέοι.
nihcae mah aah ih ahmuen to khenh loe, nihcae hnukah bangah; nang sui o han ai ah thendoengnawk to lok ka paek boeh; tui anghaeh naah, thendoengnawk mah naek o hanah, laom pongah suek ih tui to nae ah, tiah a naa.
10 Η δε έπεσε κατά πρόσωπον και προσεκύνησεν έως εδάφους και είπε προς αυτόν, Πως εγώ εύρηκα χάριν εις τους οφθαλμούς σου, ώστε να λάβης πρόνοιαν περί εμού, ενώ είμαι ξένη;
To naah Ruth loe a mikhmai long ah akuep moe, anih khaeah, Tipongah prae kalah kami ah ka om kai hanah kho nang khan pae moe, hae tih khoek to ka nuiah poekhaih kahoih na tawnh loe? tiah a naa.
11 Και ο Βοόζ απεκρίθη και είπε προς αυτήν, Ανηγγέλθησαν προς εμέ ακριβώς πάντα όσα έκαμες εις την πενθεράν σου μετά τον θάνατον του ανδρός σου· και ότι αφήκας τον πατέρα σου και την μητέρα σου και την γην της γεννήσεώς σου, και ήλθες προς λαόν, τον οποίον δεν εγνώριζες πρότερον·
Boaz mah anih khaeah, Na sava duek pacoengah, kawbangmaw nam ni na khetzawn moe, nam no nam pa hoi na prae to na caeh taak pacoengah, na panoek vai ai ih prae ah nang zoh, tito kai khaeah ang thuih o boeh.
12 ο Κύριος να ανταμείψη το έργον σου, και ο μισθός σου να ήναι πλήρης παρά Κυρίου του Θεού του Ισραήλ, υπό τας πτέρυγας του οποίου ήλθες να σκεπασθής.
Na sak ih hmuen pongah Angraeng mah tangqum na paek let tih; anih ih pakhraeh tlim ah abuep hanah nang zoh pongah, Israel Angraeng Sithaw mah kapop parai tangqum to na paek tih, tiah a naa.
13 Η δε είπεν, Ας εύρω χάριν εις τους οφθαλμούς σου, κύριέ μου· επειδή με παρηγόρησας και επειδή ελάλησας ευμενώς προς την δούλην σου, αν και εγώ δεν είμαι ουδέ ως μία των θεραπαινίδων σου.
To naah Ruth mah, Ka angraeng, na mikcuk naakrak ah na omsak ah; kai loe na tamna nongpatanawk thung ih maeto angdoethaih ahmuen ah doeh ka om ai; toe na tamna khaeah monghaih lok nang thuih moe, tahmenhaih lok to nang thuih, tiah a naa.
14 Και είπε προς αυτήν ο Βοόζ την ώραν του φαγητού, Ελθέ και φάγε εκ του άρτου και βρέξον το ψωμίον σου εις το όξος. Και αυτή εκάθισεν εις τα πλάγια των θεριστών· εκείνος δε έδωκεν εις αυτήν σίτον πεφρυγανισμένον, και έφαγε και εχορτάσθη και επερίσσευσε.
Buhcaakhaih atue phak naah, Boaz mah anih khaeah, Hae ah angzoh loe, misurtui kathaw thungah takaw to nup loe caa ah, tiah a naa. Ruth loe cangaat kaminawk hoi nawnto anghnut; Boaz mah paek ih takaw to anih mah caak, anih zok amhah pacoengah doeh, takaw to amtlai vop.
15 Και εσηκώθη να σταχυολογήση, και προσέταξεν ο Βοόζ εις τους νέους αυτού, λέγων, Και μεταξύ των δεματίων ας σταχυολογή, και μη επιπλήττετε αυτήν·
Cang kanghmat akhuih han angthawk let naah, Boaz mah angmah ih kaminawk khaeah, Cangqui salak ih cang kanghmat to anih han akhuih o sak ah, anih to kawbang doeh naa o hmah.
16 και μάλιστα αφίνετε να πίπτη τι από των χειροβόλων διά αυτήν και αφίνετε να συλλέγη και μη ελέγχετε αυτήν.
Aah tangcae cangqui thoemto doeh anih hanah suem pae oh; anih mah akhui nasoe; anih to zoeh o hmah, tiah a naa.
17 Και εσταχυολόγησεν εν τω αγρώ έως εσπέρας και εκοπάνισεν όσον εσταχυολόγησε· και ήτο έως εν εφά κριθής.
To pongah Ruth loe duembang khoek to cangqui to akhuih; akhuih ih cang to atit pacoengah, cang loe Ephah maeto phak duih.
18 Και εσήκωσεν αυτό και εισήλθεν εις την πόλιν· και είδεν η πενθερά αυτής όσον εσταχυολόγησε· και εκβαλούσα η Ρούθ, έδωκεν εις αυτήν ό, τι είχε περισσεύσει αφού εχορτάσθη.
Cang to a lak moe, vangpui thungah a phawh; akhuih ih cang to Noami khaeah patuek; Ruth mah zok kamhah ah caak pacoengah kamtlai takaw to tapawk moe, anih hanah a paek.
19 Και είπε προς αυτήν η πενθερά αυτής, Που εσταχυολόγησας σήμερον; και που εδούλευσας; ευλογημένος να ήναι εκείνος όστις έλαβε πρόνοιαν περί σου. Και εκείνη εφανέρωσε προς την πενθεράν αυτής εις τίνος αγρόν εδούλευσε και είπε, το όνομα του ανθρώπου, εις τον οποίον εδούλευσα σήμερον, είναι Βοόζ.
Amni mah anih khaeah, Vaihni loe naa ah maw cangqui na khuih? Naa ah maw tok na sak? Nang han khokhan pae kami to tahamhoihaih om nasoe, tiah a naa. To pacoengah Ruth mah amni khaeah a toksakhaih lawk tawnkung kawng to thuih pae; vaihni ka toksakhaih lawk tawnkung ih ahmin loe, Boaz, tiah a naa.
20 Και είπεν η Ναομί προς την νύμφην αυτής, Ευλογημένος παρά Κυρίου εκείνος όστις δεν αφήκε το έλεος αυτού προς τους ζώντας και προς τους τεθνεώτας. Και είπε προς αυτήν η Ναομί, Συγγενής ημών είναι ο άνθρωπος ούτος εκ των πλησίον συγγενών ημών.
Naomi mah a langah khaeah, Kadueh kami hoi kahing kami nuiah boeng ai ah tahmenhaih tawnkung, Angraeng loe tahamhoihaih om nasoe, tiah a naa. Naomi mah anih khaeah, To kami loe aicae ih canawk cakawh ah oh moe, aicae hoi kanghnai canawk maeto ah oh, tiah a naa.
21 Και είπεν η Ρούθ η Μωαβίτις, Αυτός με είπε προσέτι, Συ θέλεις μένει μετά των ανθρώπων μου, εωσού τελειώσωσιν όλον τον θερισμόν μου.
To naah Moab tanuh Ruth mah, To kami mah cangaat boih ai karoek to, ka toksah kaminawk hoi nawnto om poe ah, tiah ang naa, tiah a thuih pae.
22 Και είπεν η Ναομί προς την Ρούθ την νύμφην αυτής, Είναι καλόν, θυγάτηρ μου, να εκβαίνης μετά των κορασίων αυτού, και να μη σε απαντήσωσιν εν άλλω αγρώ.
Naomi mah a langah Ruth khaeah, Ka canu, anih ih tanglanawk hoi nawnto na caeh to nang han hoih; minawk kalah lawk ah na caeh nahaeloe raihaih na tong moeng tih, tiah a naa.
23 Και προσεκολλήθη εις τα κοράσια του Βοόζ διά να σταχυολογή, εωσού τελειώση ο θερισμός των κριθών και ο θερισμός του σίτου· και εκάθητο μετά της πενθεράς αυτής.
To pongah Ruth loe cang hoi barli cang aat boih ai karoek to, Boaz ih tanglanawk taengah oh moe, cangqui to akhuih; anih loe amni khaeah oh poe.
