Προς Ρωμαιους 6
1 Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, διά να περισσεύση η χάρις;
Cawhtaw ikawmyihna ni ti lah voei? Qeennaak a pungnaak aham thawlhnaak ni sai hlyk khqoet khqoet nawh nu?
2 Μη γένοιτο· ημείς, οίτινες απεθάνομεν κατά την αμαρτίαν, πως θέλομεν ζήσει πλέον εν αυτή;
Am ni! Ningnih thawlh awh nik thi hawh thawlh awh ikawmyihna ni hqing hly bak bak nu?
3 Η αγνοείτε ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν;
Jesu Khrih awh baptisma ak hu ningnih boeih taw a thihnaak awh baptisma ni hu hawh uhy, tice am nami sim nawh nu?
4 Συνετάφημεν λοιπόν μετ' αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν.
Cedawngawh baptisma huhnaak ak caming amah ingqawi pup haih na ni awm uhy, ningnih awm hqingnaak ak thai ing ni hqingnaak thai aham, Pa boeimangnaak ing Khrih ce thihnaak awhkawng thawh sak tlaih hy.
5 Διότι εάν εγείναμεν σύμφυτοι με αυτόν κατά την ομοιότητα του θανάτου αυτού, θέλομεν είσθαι και κατά την ομοιότητα της αναστάσεως,
Vemyihna a thihnaak awh amah ing ni tuqu awhtaw, a thawhtlaihnaak awhawm amah ingqawi tuqu na ni awm lawt kawm uh.
6 τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη, διά να καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μη ήμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας·
Thawlh tamnaana amni awm voel unawh, thawlh pumsa a qeeng thainaak aham, nik thlang khqym ce thinglam awh heen na awm hawh hy, tice ni sim uhy.
7 διότι ο αποθανών ηλευθερώθη από της αμαρτίας.
Ikawtih uawm ak thi ak thlang taw thawlhnaak awhkawng loet hawh hy.
8 Εάν δε απεθάνομεν μετά του Χριστού, πιστεύομεν ότι και θέλομεν συζήσει μετ' αυτού,
Khrih ingqawi ni thih haih hawh awhtaw, amah ing ni hqing tlaih lawt kaw, tice nik cangna uhy.
9 γινώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών δεν αποθνήσκει πλέον, θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον.
Khrih taw thihnaak awhkawng thawh na a awm hawh dawngawh, Anih ce am thi thai voel hy; thihnaak ing ak khanawh boei na am awm thai voel hy, tice ni sim uhy.
10 Διότι καθ' ο απέθανεν, απέθανεν άπαξ διά την αμαρτίαν, αλλά καθ' ο ζη, ζη εις τον Θεόν.
Thihnaak awh a thihnaak cetaw, thlang boeih aham hypboet na a thihnaak na awm hy; Cehlai hqingnaak awh a hqingnaak ce bai taw Khawsa benna ni a hqing hy.
11 Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.
Cemyih lawt na, thawlhnaak awh ak thi hawhna ngai qu nawh Khawsa ben awhtaw Jesu Khrih awh ak hqingna ngai qu uh.
12 Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν,
Pumsa ngaihnaak amak leek ce am nami hquut aham ak thi thai na pum ce thawlhnaak ing koeh uk seh.
13 μηδέ παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας εις την αμαρτίαν, αλλά παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν.
Nami pum i ikawmyih awm thawlh amak leek sainaak aham koeh pe law uh, cehlai thihnaak awhkawng nami hqing tlaih hawh amyihna nami pum ce Khawsa venawh pe uh; dyngnaak sainaak aham nami pum ce pe law uh.
14 Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ' υπό χάριν.
Anaa ak kaiawh am awm u tiksaw qeennaak ak kaiawh nami awm hawh dawngawh, thawlhnaak ce nangmih a boeina am awm voel kaw.
15 Τι λοιπόν; θέλομεν αμαρτήσει διότι δεν είμεθα υπό νόμον, αλλ' υπό χάριν; μη γένοιτο.
Cawhtaw ikawmyihna a awmnaak hy voei? Anaa ak kaiawh amni awm voel hawh nawh qeennaak ak kaiawh ni awm hawh dawngawh thawlhnaak nik sai hly uh nu? Am ni!
16 Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν, είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον ή της υπακοής προς δικαιοσύνην;
Tamnamyihna thlang ak awi ngai aham na pum ce thlang a venawh na peek awh, thihnaak na anik zawikung thawlh a tamnaana na awm awhawm, dyngnaak na anik sawikung awingainaak awh na awm awh awm awi nang ngai peek thlang a tamnaana awm hyk ti tice am na sim nawh nu?
17 Χάρις όμως εις τον Θεόν, διότι υπήρχετε δούλοι της αμαρτίας, πλην υπηκούσατε εκ καρδίας εις τον τύπον της διδαχής, εις τον οποίον παρεδόθητε,
Thawlh tamnaa na awm hlai uhyk ti, nangmih a venawh khoem sak na ak awm anaa awi ce kawlung tang tang ing nami pawm awh, Khawsa venawh zeelnaak ta nyng.
18 ελευθερωθέντες δε από της αμαρτίας, εδουλώθητε εις την δικαιοσύνην·
Nangmih taw thawlhnaak awhkawng loet u tiksaw dyngnaak a tamnaa nani nami awm hawh hy.
19 ανθρωπίνως λέγω διά την ασθένειαν της σαρκός σας. Διότι καθώς παρεστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την ακαθαρσίαν και εις την ανομίαν προς την ανομίαν, ούτω τώρα παραστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την δικαιοσύνην προς αγιασμόν.
Thaawmnaak am nami taak dawngawh thlanghqing awih kqawn nani kak kqawn law hy. Nangmih ing nami pum ak keek ce amak ciimcaih ing thawlh amak leek sainaak benawh nami peek khawi amyihna, tuh ciimcaihnaak benna ak sawikung dyngnaak benna nami pum ak keek ce pe law lah uh.
20 Διότι ότε υπήρχετε δούλοι της αμαρτίας, υπήρχετε ελεύθεροι από της δικαιοσύνης.
Thawlh a tamnaa na nami awm awh, dyngnaak pinzen ak khui awhkawng ngaihding uhyk ti.
21 Τίνα λοιπόν καρπόν είχετε τότε εξ εκείνων των έργων, διά τα οποία τώρα αισχύνεσθε; διότι το τέλος εκείνων είναι θάνατος.
Chahqai phyihkawt na ak awm cee awhkaw ik-oeih nami saikhqi ce hawihkhangnaak ak thaih ikaw a awm? Cawhkaw ak thaih taw thihnaak doeng ni!
22 Αλλά τώρα ελευθερωθέντες από της αμαρτίας και δουλωθέντες εις τον Θεόν, έχετε τον καρπόν σας εις αγιασμόν, το δε τέλος ζωήν αιώνιον. (aiōnios g166)
Cehlai tuh awhtaw thawlh ak khuiawh kawng loet hawh u tiksaw Khawsa a tamna nani nami awm hawh, ce a hawihkhangnaak taw dyngnaak na awm nawh, ak thaih taw kumqui hqingnaak na awm hy. (aiōnios g166)
