Προς Ρωμαιους 4
1 Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί ότι απήλαυσεν Αβραάμ ο πατήρ ημών κατά σάρκα;
Cemyih, pakdam Abraham akawng ce ikawmyihna nik kqawn lah voei?
2 Διότι εάν ο Αβραάμ εδικαιώθη εκ των έργων, έχει καύχημα, αλλ' ουχί ενώπιον του Θεού.
Abraham ing bibinaak ak caming dyngnaak a na huh mantaw, ang oek qu aham awm hy; cehlai Khawsa haiawh taw am awm hy.
3 Επειδή τι λέγει η γραφή; Και επίστευσεν Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην.
Cabu awi ing ikaw ak kqawn? “Abraham ing Khawsa cangna nawh, cawhkaw cangnaak ce dyngnaak na taak pehy,” tihy.
4 Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ' ως χρέος·
Thlang ing bibi nawh, a bibi phu a huh ce kutdo am ming na hy, a huh hly kawi ni a huh hy.
5 εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην,
Bi am bi hlai hy, thlak che ak dyng sak Khawsa ak ypnaak thlang cetaw, ak cangnaak ak caming thlak dyng na awm hy.
6 καθώς και ο Δαβίδ λέγει τον μακαρισμόν του ανθρώπου, εις τον οποίον ο Θεός λογίζεται δικαιοσύνην, χωρίς έργων·
Bibinaak a awm kaana Khawsa ing thlak dyng na a taak thlang a zoseennaak ce David ingawm a nak kqawn hy.
7 Μακάριοι εκείνοι, των οποίων συνεχωρήθησαν αι ανομίαι και των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι·
A khawboe seetnaak ak khanawh qeenkhaw ngai na ak awmkhqi, a thawlhnaak hlip na ak awmkhqi taw a mi zoseen hy.
8 μακάριος ο άνθρωπος, εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν.
Bawipa ing a thawlhnaak kawna amak sui peek thlangkhqi taw a mi zoseen hy, tinawh,
9 Ούτος λοιπόν ο μακαρισμός γίνεται διά τους περιτετμημένους ή και διά τους απεριτμήτους; διότι λέγομεν ότι η πίστις ελογίσθη εις τον Αβραάμ εις δικαιοσύνην.
vawhkaw zoseennaak ve chahhui ak qeetkhqi doeng aham awm ak awm nu? “Abraham ak cangnaak ce am dyngnaak na taak pe hy,” ni ti hawh hy.
10 Πως λοιπόν ελογίσθη; ότε ήτο εν περιτομή ή εν ακροβυστία; Ουχί εν περιτομή αλλ' εν ακροβυστία·
Ikawmyihna a awm awh nu cemyihna a taak peek hy voei? Chahhui a qeet coengawh nu, a qeet hlanawh nu? A hu na am ni, lamma na hu hawh hy!
11 και έλαβε το σημείον της περιτομής, σφραγίδα της δικαιοσύνης της εκ πίστεως της εν τη ακροβυστία, διά να ήναι αυτός πατήρ πάντων των πιστευόντων ενώ υπάρχουσιν εν τη ακροβυστία, διά να λογισθή και εις αυτούς η δικαιοσύνη,
Chahhui a qeet hlanawh ni cangnaak ak caming thlak dyng na awmnaak hatnaak, chahhui qeet naak ce hu hawh hy. Cedawngawh, chahhui qeet kaana awm hlai u hy ak cangnaak thlangkhqi boeih ing dyngnaak ce a huhnaak thai aham anih ce cekkhqi a pa na awm hy.
12 και πατήρ της περιτομής, ουχί μόνον εις τους περιτετμημένους, αλλά και εις τους περιπατούντας εις τα ίχνη της πίστεως του πατρός ημών Αβραάμ της εν τη ακροβυστία.
Cekcoengawh chahhui qeet doeng kqawn kaana chahhui qeet hlanawh ni pa Abraham ing a taak cangnaak khawleh ak tut chahhui a mik qeet thlangkhqi a pa na awm awm bai hy.
13 Επειδή η επαγγελία προς τον Αβραάμ ή προς το σπέρμα αυτού, ότι έμελλε να ήναι κληρονόμος του κόσμου, δεν έγεινε διά του νόμου, αλλά διά της δικαιοσύνης της εκ πίστεως.
Khawmdek qona a awm thainaak aham awikam ce Abraham ingkaw a cakhqi ing anaa ak caming am hu uhy, cangnaak ak caming ak law dyngnaak ing ni a mi huh hy.
14 Διότι εάν ήναι κληρονόμοι οι εκ του νόμου, η πίστις εματαιώθη και κατηργήθη η επαγγελία·
Anaa awi ak caming ak hqingkhqi ing qo ce ami huh mantaw, cangnaak ce a phu am awm kawmsaw awikamnaak awm a hqawng nani a awm hly hawh,
15 επειδή ο νόμος επιφέρει οργήν· διότι όπου δεν υπάρχει νόμος, ουδέ παράβασις υπάρχει.
anaa awi ingtaw kawsonaak ni a haw law hy. Anaa awi a ma awmnaak awhtaw awi eeknaak awm am awm hy.
16 Διά τούτο εκ πίστεως η κληρονομία, διά να ήναι κατά χάριν, ώστε η επαγγελία να ήναι βεβαία εις άπαν το σπέρμα, ουχί μόνον το εκ του νόμου, αλλά και το εκ της πίστεως του Αβραάμ, όστις είναι πατήρ πάντων ημών,
Cedawngawh, qeennaak ak caming Abraham a cadilkhqi boeih a venawh awi a na kam hy – anaa awi ing ak awmkhqi doeng kaana Abraham ak cangnaak ak takhqi boeih a venawh awm awi taaknaak taw cangnaak ing ni a law hy. Anih taw ningnih boeih a pa na awm hy.
17 καθώς είναι γεγραμμένον, ότι πατέρα πολλών εθνών σε κατέστησα, ενώπιον του Θεού εις τον οποίον επίστευσε, του ζωοποιούντος τους νεκρούς και καλούντος τα μη όντα ως όντα·
”Thlangphyn boeih a pa na ni sai hawh nyng,” tinawh a qee myihna. Anih ing ak cangnaak Khawsa mik huh awh anih taw ningnih a pa na awm hy, thlak thikhqi venawh hqingnaak ak pekung ingkaw amak awm ik-oeihkhqi ak awm sakkung taw Khawsa ni.
18 όστις καίτοι μη έχων ελπίδα επίστευσεν επ' ελπίδι, ότι έμελλε να γείνη πατήρ πολλών εθνών κατά το λαληθέν· Ούτω θέλει είσθαι το σπέρμα σου·
Ngaih-u aham a ma awm awh awm Abraham ingtaw cangnaak ing ang ngaih-u dawngawh thlangphun boeih a pa na awm hy, “Na cadil ce zah law kaw,” tinawh a venawh kqawn pehy.
19 και μη ασθενήσας κατά την πίστιν δεν εσυλλογίσθη το σώμα αυτού ότι ήτο ήδη νενεκρωμένον, εκατονταετής περίπου ων, και την νέκρωσιν της μήτρας της Σάρρας·
Cangnaak awh tha seet kaana awm nawh, a pum ce ak thi hqoeng a myihna awm hawh hlai hy – cawh a kum zakhat tluk law hawh hy – Sarah awm cak kaa bai hy.
20 ουδέ εδίστασεν εις την επαγγελίαν του Θεού διά της απιστίας, αλλ' ενεδυναμώθη εις την πίστιν, δοξάσας τον Θεόν,
Cehlai Khawsa ak awikam awh upvoetnaak a khoeh ca awm am tahy, cangnaak awh tha awm sak nawh Khawsa venawh thangleeknaak ce pehy,
21 και πεποιθώς ότι εκείνο, το οποίον υπεσχέθη, είναι δυνατός και να εκτελέση.
Khawsa ing ak awikamnaak awh a hoei sai thai hy tice caangna khak hy.
22 Διά τούτο και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην.
Cedawngawh, “Anih ce thlak dyng na tahy.”
23 Δεν εγράφη δε δι' αυτόν μόνον, ότι ελογίσθη εις αυτόν,
Cehlai, “thlak dyng na tahy,” tive anih aham doeng na am qee hy,
24 αλλά και δι' ημάς, εις τους οποίους μέλλει να λογισθή, τους πιστεύοντας εις τον αναστήσαντα εκ νεκρών Ιησούν τον Κύριον ημών,
Bawipa Jesu thihnaak awhkawng ak thawhkung ce ak cangnaak ningnih boeih a hamna awm awm lawt hy.
25 όστις παρεδόθη διά τας αμαρτίας ημών και ανέστη διά την δικαίωσιν ημών.
Jesu taw ningnih a thawlhnaak awh thihnaak yh nawh nim dyngnaak a hamna thoh sak tlaihna awm hawh hy.
