< Προς Ρωμαιους 3 >
1 Τις λοιπόν η υπεροχή του Ιουδαίου, ή τις η ωφέλεια της περιτομής;
What is the advantage, then, of being a Jew? Or what is the good of circumcision?
2 Πολλή κατά πάντα τρόπον. Πρώτον μεν διότι εις τους Ιουδαίους ενεπιστεύθησαν τα λόγια του Θεού.
Great in every way. First of all, because the Jews were entrusted with God’s utterances.
3 Επειδή αν τινές δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου; μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού;
What follows then? Some, no doubt, showed a want of faith; but will their want of faith make God break faith? Heaven forbid!
4 Μη γένοιτο. Αλλ' έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης, καθώς είναι γεγραμμένον· Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου και να νικήσης, όταν κρίνησαι.
God must prove true, though everyone prove a liar! As scripture says of God – “That you may be pronounced righteous in what you say, and gain your cause when people would judge you.”
5 Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί; μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν; ως άνθρωπος λαλώ.
But what if our wrongdoing makes God’s righteousness all the clearer? Will God be wrong in inflicting punishment? (I can but speak as a person.) Heaven forbid!
6 Μη γένοιτο· επειδή πως θέλει κρίνει ο Θεός τον κόσμον;
Otherwise how can God judge the world?
7 Διότι εάν η αλήθεια του Θεού επερίσσευσε προς δόξαν αυτού διά του εμού ψεύσματος, διά τι πλέον εγώ κρίνομαι ως αμαρτωλός,
But, if my falsehood redounds to the glory of God, by making his truthfulness more apparent, why am I like others, still condemned as a sinner?
8 και καθώς βλασφημούμεθα και καθώς κηρύττουσί τινές, ότι ημείς λέγομεν, Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία.
Why should we not say – as some people slanderously assert that we do say – “Let us do evil that good may come”? The condemnation of such people is indeed just!
9 Τι λοιπόν; υπερέχομεν των εθνικών; Ουχί βεβαίως· διότι προεξηλέγξαμεν Ιουδαίους τε και Έλληνας, ότι είναι πάντες υπό αμαρτίαν,
What follows, then? Are we Jews in any way superior to others? Not at all. Our indictment against both Jews and Greeks was that all alike were in subjection to sin.
10 καθώς είναι γεγραμμένον Ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις,
As scripture says – “There is not even one who is righteous,
11 δεν υπάρχει τις έχων σύνεσιν· δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν.
not one who understands, not one who is searching for God!
12 Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν· δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν, δεν υπάρχει ουδέ εις.
They have all gone astray; they have one and all become depraved; there is no one who is doing good – no, not one!”
13 Τάφος ανεώγμένος είναι ο λάρυγξ αυτών, με τας γλώσσας αυτών ελάλουν δόλια· φαρμάκιον ασπίδων είναι υπό τα χείλη αυτών·
“Their throats are like opened graves; they deceive with their tongues.” “The venom of snakes lies behind their lips,”
14 των οποίων το στόμα γέμει κατάρας και πικρίας·
“And their mouths are full of bitter curses.”
15 οι πόδες αυτών είναι ταχείς εις το να χύσωσιν αίμα·
“Swift are their feet to shed blood.
16 ερήμωσις και ταλαιπωρία εν ταις οδοίς αυτών,
Distress and trouble dog their steps,
17 Και οδόν ειρήνης δεν εγνώρισαν.
and the path of peace they do not know.”
18 Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών.
“The fear of God is not before their eyes.”
19 Εξεύρομεν δε ότι όσα λέγει ο νόμος λαλεί προς τους υπό τον νόμον, διά να εμφραχθή παν στόμα και να γείνη πας ο κόσμος υπόδικος εις τον Θεόν,
Now we know that everything said in the Law is addressed to those who are under its authority, in order that every mouth may be closed, and to bring the whole world under God’s judgment.
20 διότι εξ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού· επειδή διά του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας.
For no human being will be pronounced righteous before God as the result of obedience to Law; for it is Law that shows what sin is.
21 Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών,
But now, quite apart from Law, the divine righteousness stands revealed, and to it the Law and the prophets bear witness –
22 δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας· διότι δεν υπάρχει διαφορά·
the divine righteousness which is bestowed, through faith in Jesus Christ, on all, without distinction, who believe in him.
23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
For all have sinned, and all fall short of God’s glorious ideal,
24 δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού,
but, in his loving kindness, are being freely pronounced righteous through the deliverance found in Christ Jesus.
25 τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού διά την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων διά της μακροθυμίας του Θεού,
For God set him before the world, to be, by the shedding of his blood, a means of reconciliation through faith. And this God did to prove his righteousness, and because, in his forbearance, he had passed over the sins that people had previously committed;
26 προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού εν τω παρόντι καιρώ, διά να ήναι αυτός δίκαιος και να δικαιόνη τον πιστεύοντα εις τον Ιησούν.
as a proof, I repeat, at the present time, of his own righteousness, that he might be righteous in our eyes, and might pronounce righteous the person who takes their stand on faith in Jesus.
27 Που λοιπόν η καύχησις; Εκλείσθη έξω. Διά ποίου νόμου; των έργων; Ουχί, αλλά διά του νόμου της πίστεως.
What, then, becomes of our boasting? It is excluded. By what sort of Law? A Law requiring obedience? No, a Law requiring faith.
28 Συμπεραίνομεν λοιπόν ότι ο άνθρωπος δικαιούται διά της πίστεως χωρίς των έργων του νόμου.
For we conclude that a person is pronounced righteous on the ground of faith, quite apart from obedience to Law.
29 Ή των Ιουδαίων μόνον είναι ο Θεός; Ουχί δε και των εθνών; Ναι, και των εθνών,
Or can it be that God is the God only of the Jews? Isn’t he also the God of the Gentiles?
30 επειδή εις είναι ο Θεός όστις θέλει δικαιώσει την περιτομήν εκ πίστεως και την ακροβυστίαν διά της πίστεως.
Yes, of the Gentiles also, since there is only one God, and he will pronounce those who are circumcised righteous as the result of faith, and also those who are uncircumcised on their showing the same faith.
31 Νόμον λοιπόν καταργούμεν διά της πίστεως; μη γένοιτο, αλλά νόμον συνιστώμεν.
Do we, then, use this faith to abolish Law? Heaven forbid! No, we establish Law.