Προς Ρωμαιους 3
1 Τις λοιπόν η υπεροχή του Ιουδαίου, ή τις η ωφέλεια της περιτομής;
Cawhtaw Juda thlang na awmnaak ing ikaw hawihkhangnaak a awm, am awhtaw chahhui qeetnaak awh a phu ikaw a awm?
2 Πολλή κατά πάντα τρόπον. Πρώτον μεν διότι εις τους Ιουδαίους ενεπιστεύθησαν τα λόγια του Θεού.
Ik-oeih soepkep awh a leeknaak awm hy! Lamma cyk awh a leeknaak taw, Khawsa awi qoe qoe ce a mingmih a venawh khoem sak hy.
3 Επειδή αν τινές δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου; μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού;
Thlang a vang ing cangnaak a ma taak mai mantaw ikawmyihna a awm kaw? A mingmih ak cangnaak a zawi dawngawh Khawsa a ypawmnaak ce hqee thai nawh nu?
4 Μη γένοιτο. Αλλ' έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης, καθώς είναι γεγραμμένον· Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου και να νικήσης, όταν κρίνησαι.
Am hqee qoe qoe hy! Thlanghqing ing a qaai kqawn seiawm Khawsa taw am qaai hy; “Nak awih kqawn ing cangnaak ni pe nawh awi na deng awh noeng hyk ti,” tinawh qee hyt amyihna.
5 Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί; μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν; ως άνθρωπος λαλώ.
Cehlai ningnih am ni dyngnaak ing Khawsa a dyngnaak ce ak caih khqoet na ang dang sak mantaw ikaw nik kqawn kaw? Khawsa ing thlang a phep man Khawsa ve amak dyngna awm hly nawh nu? (A thlanghqing kqawn amyihna ni kak kqawn hy.)
6 Μη γένοιτο· επειδή πως θέλει κρίνει ο Θεός τον κόσμον;
Cemyih amni! Cemyihna a awm mai mantaw, ikawmyihna nu Khawsa ing khawmdek ve awi a dengnaak kaw?
7 Διότι εάν η αλήθεια του Θεού επερίσσευσε προς δόξαν αυτού διά του εμού ψεύσματος, διά τι πλέον εγώ κρίνομαι ως αμαρτωλός,
U ingawm, Kai a thawlhnaak ing Khawsa a thymnaak ce ang dang sak khqoet awhtaw amah a boeimangnaak na awm khqoet kaw, kawtih thawlh dawk sak na ka awm bai kaw?” ti mai kaw.
8 και καθώς βλασφημούμεθα και καθώς κηρύττουσί τινές, ότι ημείς λέγομεν, Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία.
Ikawtih thlangkhqi ing kaimih ve nik kqawn seet unawh – “Ik-oeih leek a lawnaak aham ik-oeih che sai u sih,” tinawh am ka mik kqawn ce a mi nik kqawn sak uh? Cemyihna ak kqawnkhqi taw a mi dawk aham tyng qoe hy.
9 Τι λοιπόν; υπερέχομεν των εθνικών; Ουχί βεβαίως· διότι προεξηλέγξαμεν Ιουδαίους τε και Έλληνας, ότι είναι πάντες υπό αμαρτίαν,
Cawhtaw ikaw ing ni dyt sak kaw? Ningmih ve nik leek bet uh nu? Am ni leek qoe qoe hy! Juda awm Gentel awm thawlhnaak ak khuiawh ni awm boeih uhy tice nik kqawn caih law pek khqi hawh nyng.
10 καθώς είναι γεγραμμένον Ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις,
U awm thlak dyng am awm hy, pynoet ca awm am awm hy;
11 δεν υπάρχει τις έχων σύνεσιν· δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν.
ak zasim thlang pynoet awm am awm hy, Khawsa ak sui thlang pynoet awm am awm hy.
12 Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν· δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν, δεν υπάρχει ουδέ εις.
Thlang boeih lam hang unawh, hawnaak amak tlaak thlang na awm hawh uhy; them leek ak sai u pynoet awm am awm hy, pynoet ca awm am awm hy.
13 Τάφος ανεώγμένος είναι ο λάρυγξ αυτών, με τας γλώσσας αυτών ελάλουν δόλια· φαρμάκιον ασπίδων είναι υπό τα χείλη αυτών·
A mik awiqawng ce phyi amyihna awng qu nawh; a mim lai ing thlang thai na uhy. A mi hui awh khqui ak chy ce awm hy.
14 των οποίων το στόμα γέμει κατάρας και πικρίας·
A mim kha ce awi che ingkaw awi kha ing be uhy.
15 οι πόδες αυτών είναι ταχείς εις το να χύσωσιν αίμα·
Thlang a thi lawng sak ham a mi khawkham ce ly sak uhy;
16 ερήμωσις και ταλαιπωρία εν ταις οδοίς αυτών,
seetnaak ingkaw khuikhanaak ce a mingmih a cehnaak lam awh awm nawh,
17 Και οδόν ειρήνης δεν εγνώρισαν.
ngaihdingnaak lam ce am sim uhy.
18 Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών.
A mi mik awh Khawsa kqihnaak qoe qoe am awm hy,” tinawh qeena a awm amyihna.
19 Εξεύρομεν δε ότι όσα λέγει ο νόμος λαλεί προς τους υπό τον νόμον, διά να εμφραχθή παν στόμα και να γείνη πας ο κόσμος υπόδικος εις τον Θεόν,
Kha boeih ing cyyp nawh khawmdek pum ve Khawsa ak awidengnaak khuiawh a awm thainaak aham, anaa awi ing ak kqawnkhqi boeih ce, anaa awi ak kaiawh ak awmkhqi ham ni ak kqawn hy, tice ni sim uhy.
20 διότι εξ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού· επειδή διά του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας.
Cedawngawh u awm anaa awi hquutnaak ak caming a mik huh awh thlakdyng na awm hy; anaa awi ing ni thawlhnaak ce ni sim sak khqi hy.
21 Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών,
Cehlai tuawh anaa awi ingkaw tawnghaakhqi a sim sak amyihna anaa awi kana Khawsa dyngnaak ce dang sak na awm hawh hy.
22 δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας· διότι δεν υπάρχει διαφορά·
Jesu Khrih awh cangnaak ak caming ak cangnaak thlang boeih a venawh dyngnaak ce Khawsa venna kawng law hy. A lawhanaak pynoet awm am awm hy,
23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
thlang boeih ing thawlh nawh Khawsa a boeimangnaak am pang thai voel uhy,
24 δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού,
Cehlai Jesu Khrih a thaawngnaak qeennaak ak caming a zoena dyng sak hy.
25 τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού διά την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων διά της μακροθυμίας του Θεού,
Khawsa ing a thi cangnaak ak caming anih ce hulnaak aham bulnaak na pehy. Ak dung na kawlung taaknaak ak caming ak cyk awhkaw thawlhnaak awh a toel kaana am hlynnaak awh amah a dyngnaak ce dang sak aham vemyihna sai hy;
26 προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού εν τω παρόντι καιρώ, διά να ήναι αυτός δίκαιος και να δικαιόνη τον πιστεύοντα εις τον Ιησούν.
tuh ve amah a dyngnaak ce dang sak hy, amah taw thlak dyng na awm nawh Jesu awh cangnaak ak takhqi ce awm dyng sak hy.
27 Που λοιπόν η καύχησις; Εκλείσθη έξω. Διά ποίου νόμου; των έργων; Ουχί, αλλά διά του νόμου της πίστεως.
Cawhtaw oek qunaak ce hana nu a awm? Am awm voel hawh hy. I kawk caming nu oek qunaak ce a awm? Anaa awi hquutnaak ak caming ing nu? Am ni, cangnaak ak caming ni.
28 Συμπεραίνομεν λοιπόν ότι ο άνθρωπος δικαιούται διά της πίστεως χωρίς των έργων του νόμου.
Thlang ing anaa awi hquutnaak ak caming am nawh cangnaak ak caming ni dyngnaak a huh tice nim tu khak hy.
29 Ή των Ιουδαίων μόνον είναι ο Θεός; Ουχί δε και των εθνών; Ναι, και των εθνών,
Khawsa ve Judakhqi doeng a Khawsa nu? Gentelkhqi a Khawsa na awm am awm nawh nu? Oeih Gentelkhqi a Khawsa na awm awm hy,
30 επειδή εις είναι ο Θεός όστις θέλει δικαιώσει την περιτομήν εκ πίστεως και την ακροβυστίαν διά της πίστεως.
Khawsa pynoet doeng a awm dawngawh, Anih ing chahhui ak qeet awm amak qeet awm cawhkaw cangnaak caming dyng sak qawi haih hy.
31 Νόμον λοιπόν καταργούμεν διά της πίστεως; μη γένοιτο, αλλά νόμον συνιστώμεν.
Cawhtaw ve cangnaak ak caming anaa awi ce nik hqe nu? Am ni hqe hy! Anaa awi ce ni ni caksak hy.
