Προς Ρωμαιους 15
1 Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς.
พลวทฺภิรสฺมาภิ รฺทุรฺพฺพลานำ เทารฺพฺพลฺยํ โสฒวฺยํ น จ เสฺวษามฺ อิษฺฏาจาร อาจริตวฺย: ฯ
2 Αλλ' έκαστος ημών ας αρέσκη εις τον πλησίον διά το καλόν προς οικοδομήν·
อสฺมากมฺ เอไกโก ชน: สฺวสมีปวาสิโน หิตารฺถํ นิษฺฐารฺถญฺจ ตไสฺยเวษฺฏาจารมฺ อาจรตุฯ
3 επειδή και ο Χριστός δεν ήρεσεν εις εαυτόν, αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, Οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ' εμέ.
ยต: ขฺรีษฺโฏ'ปิ นิเชษฺฏาจารํ นาจริตวานฺ, ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, ตฺวนฺนินฺทกคณไสฺยว นินฺทาภิ รฺนินฺทิโต'สฺมฺยหํฯ
4 Διότι όσα προεγράφησαν, διά την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, διά να έχωμεν την ελπίδα διά της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών.
อปรญฺจ วยํ ยตฺ สหิษฺณุตาสานฺตฺวนโย รฺชนเกน ศาสฺเตฺรณ ปฺรตฺยาศำ ลเภมหิ ตนฺนิมิตฺตํ ปูรฺวฺวกาเล ลิขิตานิ สรฺวฺววจนานฺยสฺมากมฺ อุปเทศารฺถเมว ลิลิขิเรฯ
5 Ο δε Θεός της υπομονής και της παρηγορίας είθε να σας δώση να φρονήτε το αυτό εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν,
สหิษฺณุตาสานฺตฺวนโยรากโร ย อีศฺวร: ส เอวํ กโรตุ ยตฺ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏ อิว ยุษฺมากมฺ เอกชโน'นฺยชเนน สารฺทฺธํ มนส ไอกฺยมฺ อาจเรตฺ;
6 διά να δοξάζητε ομοθυμαδόν εν ενί στόματι τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
ยูยญฺจ สรฺวฺว เอกจิตฺตา ภูตฺวา มุไขเกเนวาสฺมตฺปฺรภุยีศุขฺรีษฺฏสฺย ปิตุรีศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตเยตฯ
7 Διά τούτο προσδέχεσθε αλλήλους, καθώς και ο Χριστός προσεδέχθη ημάς εις δόξαν Θεού.
อปรมฺ อีศฺวรสฺย มหิมฺน: ปฺรกาศารฺถํ ขฺรีษฺโฏ ยถา ยุษฺมานฺ ปฺรตฺยคฺฤหฺลาตฺ ตถา ยุษฺมากมเปฺยโก ชโน'นฺยชนํ ปฺรติคฺฤหฺลาตุฯ
8 Λέγω δε ότι ο Ιησούς Χριστός έγεινε διάκονος της περιτομής υπέρ της αληθείας του Θεού, διά να βεβαιώση τας προς τους πατέρας επαγγελίας,
ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, อโต'หํ สมฺมุเข ติษฺฐนฺ ภินฺนเทศนิวาสินำฯ สฺตุวํสฺตฺวำ ปริคาสฺยามิ ตว นามฺนิ ปเรศฺวร๚
9 και διά να δοξάσωσι τα έθνη τον Θεόν διά το έλεος αυτού, καθώς είναι γεγραμμένον· Διά τούτο θέλω σε υμνεί μεταξύ των εθνών· και εις το όνομά σου θέλω ψάλλει.
ตสฺย ทยาลุตฺวาจฺจ ภินฺนชาตียา ยทฺ อีศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตเยยุสฺตทรฺถํ ยีศุ: ขฺรีษฺฏสฺตฺวกฺเฉทนิยมสฺย นิคฺโหฺน'ภวทฺ อิตฺยหํ วทามิฯ ยถา ลิขิตมฺ อาเสฺต, อโต'หํ สมฺมุเข ติษฺฐนฺ ภินฺนเทศนิวาสินำฯ สฺตุวํสฺตฺวำ ปริคาสฺยามิ ตว นามฺนิ ปเรศฺวร๚
10 Και πάλιν λέγει· Ευφράνθητε, έθνη, μετά του λαού αυτού.
อปรมปิ ลิขิตมฺ อาเสฺต, เห อนฺยชาตโย ยูยํ สมํ นนฺทต ตชฺชไน: ฯ
11 Και πάλιν· Αινείτε τον Κύριον, πάντα τα έθνη, και δοξολογείτε αυτόν πάντες οι λαοί.
ปุนศฺจ ลิขิตมฺ อาเสฺต, เห สรฺวฺวเทศิโน ยูยํ ธนฺยํ พฺรูต ปเรศฺวรํฯ เห ตทียนรา ยูยํ กุรุธฺวํ ตตฺปฺรศํสนํ๚
12 Και πάλιν ο Ησαΐας λέγει· Θέλει είσθαι η ρίζα του Ιεσσαί, Και ο ανιστάμενος διά να βασιλεύη επί τα έθνη· εις αυτόν τα έθνη θέλουσιν ελπίσει.
อปร ยีศายิโย'ปิ ลิเลข, ยีศยสฺย ตุ ยตฺ มูลํ ตตฺ ปฺรกาศิษฺยเต ตทาฯ สรฺวฺวชาตียนฺฤณาญฺจ ศาสก: สมุเทษฺยติฯ ตตฺรานฺยเทศิโลไกศฺจ ปฺรตฺยาศา ปฺรกริษฺยเต๚
13 Ο δε Θεός της ελπίδος είθε να σας εμπλήση πάσης χαράς και ειρήνης διά της πίστεως, ώστε να περισσεύητε εις την ελπίδα διά της δυνάμεως του Πνεύματος του Αγίου.
อเตอว ยูยํ ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺรภาวาทฺ ยตฺ สมฺปูรฺณำ ปฺรตฺยาศำ ลปฺสฺยเธฺว ตทรฺถํ ตตฺปฺรตฺยาศาชนก อีศฺวร: ปฺรตฺยเยน ยุษฺมานฺ ศานฺตฺยานนฺทาภฺยำ สมฺปูรฺณานฺ กโรตุฯ
14 Είμαι δε, αδελφοί μου, και αυτός εγώ πεπεισμένος διά σας, ότι και σεις είσθε πλήρεις αγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης γνώσεως, δυνάμενοι και αλλήλους να νουθετήτε.
เห ภฺราตโร ยูยํ สทฺภาวยุกฺตา: สรฺวฺวปฺรกาเรณ ชฺญาเนน จ สมฺปูรฺณา: ปรสฺปโรปเทเศ จ ตตฺปรา อิตฺยหํ นิศฺจิตํ ชานามิ,
15 Σας έγραψα όμως, αδελφοί, τολμηρότερον οπωσούν, ως υπενθυμίζων υμάς, διά την χάριν την δοθείσαν εις εμέ υπό του Θεού
ตถาปฺยหํ ยตฺ ปฺรคลฺภตโร ภวนฺ ยุษฺมานฺ ปฺรโพธยามิ ตไสฺยกํ การณมิทํฯ
16 εις το να ήμαι υπηρέτης του Ιησού Χριστού προς τα έθνη, ιερουργών το ευαγγέλιον του Θεού, διά να γείνη η προσφορά των εθνών ευπρόσδεκτος, ηγιασμένη διά του Πνεύματος του Αγίου.
ภินฺนชาตียา: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปาวิตไนเวทฺยรูปา ภูตฺวา ยทฺ คฺราหฺยา ภเวยุสฺตนฺนิมิตฺตมหมฺ อีศฺวรสฺย สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุํ ภินฺนชาตียานำ มเธฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เสวกตฺวํ ทานํ อีศฺวราตฺ ลพฺธวานสฺมิฯ
17 Έχω λοιπόν καύχησιν εν Χριστώ Ιησού διά τα προς τον Θεόν·
อีศฺวรํ ปฺรติ ยีศุขฺรีษฺเฏน มม ศฺลาฆากรณสฺย การณมฺ อาเสฺตฯ
18 διότι δεν θέλω τολμήσει να είπω τι εξ εκείνων, τα οποία δεν έκαμεν ο Χριστός δι' εμού προς υπακοήν των εθνών λόγω και έργω,
ภินฺนเทศิน อาชฺญาคฺราหิณ: กรฺตฺตุํ ขฺรีษฺโฏ วาเกฺยน กฺริยยา จ, อาศฺจรฺยฺยลกฺษไณศฺจิตฺรกฺริยาภิ: ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺรภาเวน จ ยานิ กรฺมฺมาณิ มยา สาธิตวานฺ,
19 με δύναμιν σημείων και τεράτων, με δύναμιν του Πνεύματος του Θεού, ώστε από Ιερουσαλήμ και κύκλω μέχρι της Ιλλυρίας εξεπλήρωσα το κήρυγμα του ευαγγελίου του Χριστού,
เกวลํ ตาเนฺยว วินานฺยสฺย กสฺยจิตฺ กรฺมฺมโณ วรฺณนำ กรฺตฺตุํ ปฺรคลฺโภ น ภวามิฯ ตสฺมาตฺ อา ยิรูศาลม อิลฺลูริกํ ยาวตฺ สรฺวฺวตฺร ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทํ ปฺราจารยํฯ
20 ούτω δε εφιλοτιμήθην να κηρύττω το ευαγγέλιον, ουχί όπου ωνομάσθη ο Χριστός, διά να μη οικοδομώ επί ξένου θεμελίου·
อเนฺยน นิจิตายำ ภิตฺตาวหํ ยนฺน นิจิโนมิ ตนฺนิมิตฺตํ ยตฺร ยตฺร สฺถาเน ขฺรีษฺฏสฺย นาม กทาปิ เกนาปิ น ชฺญาปิตํ ตตฺร ตตฺร สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุมฺ อหํ ยเตฯ
21 αλλά καθώς είναι γεγραμμένον· Εκείνοι προς τους οποίους δεν ανηγγέλθη περί αυτού θέλουσιν ιδεί, και εκείνοι οίτινες δεν ήκουσαν θέλουσι νοήσει.
ยาทฺฤศํ ลิขิตมฺ อาเสฺต, ไย รฺวารฺตฺตา ตสฺย น ปฺราปฺตา ทรฺศนํ ไตสฺตุ ลปฺสฺยเตฯ ไยศฺจ ไนว ศฺรุตํ กิญฺจิตฺ โพทฺธุํ ศกฺษฺยนฺติ เต ชนา: ๚
22 Διά τούτο και εμποδιζόμην πολλάκις να έλθω προς εσάς·
ตสฺมาทฺ ยุษฺมตฺสมีปคมนาทฺ อหํ มุหุรฺมุหุ รฺนิวาริโต'ภวํฯ
23 τώρα όμως μη έχων πλέον τόπον εν τοις κλίμασι τούτοις, επιποθών δε από πολλών ετών να έλθω προς εσάς,
กินฺตฺวิทานีมฺ อตฺร ปฺรเทเศษุ มยา น คตํ สฺถานํ กิมปิ นาวศิษฺยเต ยุษฺมตฺสมีปํ คนฺตุํ พหุวตฺสรานารภฺย มามกีนากางฺกฺษา จ วิทฺยต อิติ เหโต:
24 όταν υπάγω εις την Ισπανίαν, θέλω ελθεί προς εσάς· διότι ελπίζω διαβαίνων να σας ιδώ και να προπεμφθώ εκεί από σας, αφού πρώτον οπωσούν σας χορτασθώ.
สฺปานิยาเทศคมนกาเล'หํ ยุษฺมนฺมเธฺยน คจฺฉนฺ ยุษฺมานฺ อาโลกิเษฺย, ตต: ปรํ ยุษฺมตฺสมฺภาษเณน ตฺฤปฺตึ ปริลภฺย ตทฺเทศคมนารฺถํ ยุษฺมาภิ รฺวิสรฺชยิเษฺย, อีทฺฤศี มทียา ปฺรตฺยาศา วิทฺยเตฯ
25 Τώρα δε υπάγω εις Ιερουσαλήμ, εκπληρών την διακονίαν εις τους αγίους.
กินฺตุ สามฺปฺรตํ ปวิตฺรโลกานำ เสวนาย ยิรูศาลมฺนครํ วฺรชามิฯ
26 Διότι ευηρεστήθησαν η Μακεδονία και Αχαΐα να κάμωσί τινά βοήθειαν εις τους πτωχούς των αγίων των εν Ιερουσαλήμ.
ยโต ยิรูศาลมสฺถปวิตฺรโลกานำ มเธฺย เย ทริทฺรา อรฺถวิศฺราณเนน ตานุปกรฺตฺตุํ มากิทนิยาเทศียา อาขายาเทศียาศฺจ โลกา ไอจฺฉนฺฯ
27 Ευηρεστήθησαν τωόντι, και είναι οφειλέται αυτών. Διότι εάν τα έθνη έγειναν συγκοινωνοί αυτών εις τα πνευματικά, χρεωστούσι να υπηρετήσωσιν αυτούς και εις τα σωματικά.
เอษา เตษำ สทิจฺฉา ยตเสฺต เตษามฺ ฤณิน: สนฺติ ยโต เหโต รฺภินฺนชาตียา เยษำ ปรมารฺถสฺยำศิโน ชาตา ไอหิกวิษเย เตษามุปการไสฺต: กรฺตฺตวฺย: ฯ
28 Αφού λοιπόν εκτελέσω τούτο και επισφραγίσω εις αυτούς τον καρπόν τούτον, θέλω περάσει δι' υμών εις την Ισπανίαν.
อโต มยา ตตฺ กรฺมฺม สาธยิตฺวา ตสฺมินฺ ผเล เตภฺย: สมรฺปิเต ยุษฺมนฺมเธฺยน สฺปานิยาเทโศ คมิษฺยเตฯ
29 Εξεύρω δε ότι ερχόμενος προς εσάς, θέλω ελθεί με αφθονίαν της ευλογίας του ευαγγελίου του Χριστού.
ยุษฺมตฺสมีเป มมาคมนสมเย ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทสฺย ปูรฺณวเรณ สมฺพลิต: สนฺ อหมฺ อาคมิษฺยามิ อิติ มยา ชฺญายเตฯ
30 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και διά της αγάπης του Πνεύματος, να συναγωνισθήτε μετ' εμού, προσευχόμενοι υπέρ εμού προς τον Θεόν,
เห ภฺราตฺฤคณ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ปวิตฺรสฺยาตฺมาน: เปฺรมฺนา จ วินเย'หํ
31 διά να ελευθερωθώ από των εν τη Ιουδαία απειθούντων, και διά να γείνη ευπρόσδεκτος εις τους αγίους η εις την Ιερουσαλήμ διακονία μου,
ยิหูทาเทศสฺถานามฺ อวิศฺวาสิโลกานำ กเรโภฺย ยทหํ รกฺษำ ลเภย มทีไยเตน เสวนกรฺมฺมณา จ ยทฺ ยิรูศาลมสฺถา: ปวิตฺรโลกาสฺตุเษฺยยุ: ,
32 διά να έλθω μετά χαράς προς εσάς διά θελήματος του Θεού και να συναναπαυθώ με σας.
ตทรฺถํ ยูยํ มตฺกฺฤต อีศฺวราย ปฺรารฺถยมาณา ยตธฺวํ เตนาหมฺ อีศฺวเรจฺฉยา สานนฺทํ ยุษฺมตฺสมีปํ คตฺวา ยุษฺมาภิ: สหิต: ปฺราณานฺ อาปฺยายิตุํ ปารยิษฺยามิฯ
33 Ο δε Θεός της ειρήνης είη μετά πάντων υμών· αμήν.
ศานฺติทายก อีศฺวโร ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ สงฺคี ภูยาตฺฯ อิติฯ
