Προς Ρωμαιους 15
1 Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς.
We, the strong, ought to take on our own shoulders the weaknesses of those who are not strong, and not merely to please ourselves.
2 Αλλ' έκαστος ημών ας αρέσκη εις τον πλησίον διά το καλόν προς οικοδομήν·
Let each of us please our neighbour for our neighbour’s good, to help in the building up of their character.
3 επειδή και ο Χριστός δεν ήρεσεν εις εαυτόν, αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, Οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ' εμέ.
Even the Christ did not please himself! On the contrary, as scripture says of him – “The reproaches of those who were reproaching you fell upon me.”
4 Διότι όσα προεγράφησαν, διά την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, διά να έχωμεν την ελπίδα διά της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών.
Whatever was written in the scriptures in days gone by was written for our instruction, so that, through patient endurance, and through the encouragement drawn from the scriptures, we might hold fast to our hope.
5 Ο δε Θεός της υπομονής και της παρηγορίας είθε να σας δώση να φρονήτε το αυτό εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν,
And may God, the giver of this patience and this encouragement, grant you to be united in sympathy in Christ,
6 διά να δοξάζητε ομοθυμαδόν εν ενί στόματι τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
so that with one heart and one voice you may praise the God and Father of Jesus Christ, our Lord.
7 Διά τούτο προσδέχεσθε αλλήλους, καθώς και ο Χριστός προσεδέχθη ημάς εις δόξαν Θεού.
Therefore always receive one another as friends, just as the Christ himself received us, to the glory of God.
8 Λέγω δε ότι ο Ιησούς Χριστός έγεινε διάκονος της περιτομής υπέρ της αληθείας του Θεού, διά να βεβαιώση τας προς τους πατέρας επαγγελίας,
For I tell you that Christ, in vindication of God’s truthfulness, has become a minister of the covenant of circumcision, so that he may fulfil the promises made to our ancestors,
9 και διά να δοξάσωσι τα έθνη τον Θεόν διά το έλεος αυτού, καθώς είναι γεγραμμένον· Διά τούτο θέλω σε υμνεί μεταξύ των εθνών· και εις το όνομά σου θέλω ψάλλει.
and that the Gentiles also may praise God for his mercy. As scripture says – “Therefore will I make acknowledgment to you among the Gentiles and sing in honour of your name.”
10 Και πάλιν λέγει· Ευφράνθητε, έθνη, μετά του λαού αυτού.
And again it says – “Rejoice, you Gentiles, with God’s people.”
11 Και πάλιν· Αινείτε τον Κύριον, πάντα τα έθνη, και δοξολογείτε αυτόν πάντες οι λαοί.
And yet again – “Praise the Lord, all you Gentiles, and let all Peoples sing his praises.”
12 Και πάλιν ο Ησαΐας λέγει· Θέλει είσθαι η ρίζα του Ιεσσαί, Και ο ανιστάμενος διά να βασιλεύη επί τα έθνη· εις αυτόν τα έθνη θέλουσιν ελπίσει.
Again, Isaiah says – “There will be a Scion of the house of Jesse, One who is to arise to rule the Gentiles; on him will the Gentiles rest their hopes.”
13 Ο δε Θεός της ελπίδος είθε να σας εμπλήση πάσης χαράς και ειρήνης διά της πίστεως, ώστε να περισσεύητε εις την ελπίδα διά της δυνάμεως του Πνεύματος του Αγίου.
May God, who inspires our hope, grant you perfect happiness and peace in your faith, until you are filled with this hope by the power of the Holy Spirit.
14 Είμαι δε, αδελφοί μου, και αυτός εγώ πεπεισμένος διά σας, ότι και σεις είσθε πλήρεις αγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης γνώσεως, δυνάμενοι και αλλήλους να νουθετήτε.
I am persuaded, my friends – yes, I Paul, with regard to you – that you are yourselves full of kindness, furnished with all Christian learning, and well able to give advice to one another.
15 Σας έγραψα όμως, αδελφοί, τολμηρότερον οπωσούν, ως υπενθυμίζων υμάς, διά την χάριν την δοθείσαν εις εμέ υπό του Θεού
But in parts of this letter I have expressed myself somewhat boldly – by way of refreshing your memories –
16 εις το να ήμαι υπηρέτης του Ιησού Χριστού προς τα έθνη, ιερουργών το ευαγγέλιον του Θεού, διά να γείνη η προσφορά των εθνών ευπρόσδεκτος, ηγιασμένη διά του Πνεύματος του Αγίου.
because of the charge with which God has entrusted me, that I should be an assistant of Christ Jesus to go to the Gentiles – that I should act as a priest of God’s good news, so that the offering up of the Gentiles may be an acceptable sacrifice, consecrated by the Holy Spirit.
17 Έχω λοιπόν καύχησιν εν Χριστώ Ιησού διά τα προς τον Θεόν·
It is, then, through my union with Christ Jesus that I have a proud confidence in my work for God.
18 διότι δεν θέλω τολμήσει να είπω τι εξ εκείνων, τα οποία δεν έκαμεν ο Χριστός δι' εμού προς υπακοήν των εθνών λόγω και έργω,
For I will not dare to speak of anything but what Christ has done through me to win the obedience of the Gentiles –
19 με δύναμιν σημείων και τεράτων, με δύναμιν του Πνεύματος του Θεού, ώστε από Ιερουσαλήμ και κύκλω μέχρι της Ιλλυρίας εξεπλήρωσα το κήρυγμα του ευαγγελίου του Χριστού,
by my words and actions, through the power displayed in signs and marvels, and through the power of the Holy Spirit. And so, starting from Jerusalem and going as far as Illyria, I have told in full the good news of the Christ;
20 ούτω δε εφιλοτιμήθην να κηρύττω το ευαγγέλιον, ουχί όπου ωνομάσθη ο Χριστός, διά να μη οικοδομώ επί ξένου θεμελίου·
yet always with the ambition to tell the good news where Christ’s name had not previously been heard, so as to avoid building on another’s foundations.
21 αλλά καθώς είναι γεγραμμένον· Εκείνοι προς τους οποίους δεν ανηγγέλθη περί αυτού θέλουσιν ιδεί, και εκείνοι οίτινες δεν ήκουσαν θέλουσι νοήσει.
But as scripture says – “They to whom he had never been proclaimed will see; and they who have never heard will understand!”
22 Διά τούτο και εμποδιζόμην πολλάκις να έλθω προς εσάς·
That is why I have so often been prevented from coming to you.
23 τώρα όμως μη έχων πλέον τόπον εν τοις κλίμασι τούτοις, επιποθών δε από πολλών ετών να έλθω προς εσάς,
But now there are no further openings for me in these parts, and I have for several years been longing to come to you whenever I may be going to Spain.
24 όταν υπάγω εις την Ισπανίαν, θέλω ελθεί προς εσάς· διότι ελπίζω διαβαίνων να σας ιδώ και να προπεμφθώ εκεί από σας, αφού πρώτον οπωσούν σας χορτασθώ.
For my hope is to visit you on my journey, and then to be sent on my way by you, after I have first partly satisfied myself by seeing something of you.
25 Τώρα δε υπάγω εις Ιερουσαλήμ, εκπληρών την διακονίαν εις τους αγίους.
Just now, however, I am on my way to Jerusalem, to take help to Christ’s people there.
26 Διότι ευηρεστήθησαν η Μακεδονία και Αχαΐα να κάμωσί τινά βοήθειαν εις τους πτωχούς των αγίων των εν Ιερουσαλήμ.
For Macedonia and Greece have been glad to make a collection for the poor among Christ’s people at Jerusalem.
27 Ευηρεστήθησαν τωόντι, και είναι οφειλέται αυτών. Διότι εάν τα έθνη έγειναν συγκοινωνοί αυτών εις τα πνευματικά, χρεωστούσι να υπηρετήσωσιν αυτούς και εις τα σωματικά.
Yes, they were glad to do so; and indeed it is a duty which they owe to them. For the Gentile converts who have shared their spiritual blessings are in duty bound to minister to them in the things of this world.
28 Αφού λοιπόν εκτελέσω τούτο και επισφραγίσω εις αυτούς τον καρπόν τούτον, θέλω περάσει δι' υμών εις την Ισπανίαν.
When I have settled this matter, and have secured for the poor at Jerusalem the enjoyment of these benefits, I will go, by way of you, to Spain.
29 Εξεύρω δε ότι ερχόμενος προς εσάς, θέλω ελθεί με αφθονίαν της ευλογίας του ευαγγελίου του Χριστού.
And I know that, when I come to you, it will be with a full measure of blessing from Christ.
30 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και διά της αγάπης του Πνεύματος, να συναγωνισθήτε μετ' εμού, προσευχόμενοι υπέρ εμού προς τον Θεόν,
I beg you, then, friends, by Jesus Christ, our Lord, and by the love inspired by the Spirit, to join me in earnest prayer to God on my behalf.
31 διά να ελευθερωθώ από των εν τη Ιουδαία απειθούντων, και διά να γείνη ευπρόσδεκτος εις τους αγίους η εις την Ιερουσαλήμ διακονία μου,
Pray that I may be rescued from those in Judea who reject the faith, and that the help which I am taking to Jerusalem may prove acceptable to Christ’s people;
32 διά να έλθω μετά χαράς προς εσάς διά θελήματος του Θεού και να συναναπαυθώ με σας.
so that, God willing, I may be able to come to you with a joyful heart, and enjoy some rest among you.
33 Ο δε Θεός της ειρήνης είη μετά πάντων υμών· αμήν.
May God, the giver of peace, be with you all. Amen.
