< Προς Ρωμαιους 12 >

1 Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία,
Cedawngawh, koeinaa khqi, Khawsa qeennaak awh, ak hqing bulnaak, ak ciimcaih ingkaw Khawsa a ym kawi na nami pum ce pek aham ni thoeh khqi nyng; ve ve nami bawknaak awh ak awm hly qoe ni.
2 και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον. (aiōn g165)
Ve khawmdek phung amyihna koeh awm unawh; Khawsa a ngaih kawi, ak leek, ym kawi ingkaw leeknaak ak soep ce ak ceetna zaaksimnaak nami taaknaak ham, namik kawlung ak thaina awmnaak ing chawt qu lah uh. (aiōn g165)
3 Διότι λέγω διά της χάριτος της εις εμέ δοθείσης προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ' ό, τι πρέπει να φρονή, αλλά να φρονή ώστε να σωφρονή, κατά το μέτρον της πίστεως, το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον.
Kai a venawh a ni peek am qeennaak ak caming nangmih boeih a venawh kanik kqawn peek khqi: Na mimah ingkaw na mimah ce ak sang soeih na koeh ngai qu uh, Khawsa ing a ni peek cangnaak ing a ting a tawk na na mimah ingkaw na mimah ce ngai qu uh.
4 Διότι καθώς έχομεν εν ενί σώματι μέλη πολλά, πάντα δε τα μέλη δεν έχουσι το αυτό έργον,
Ningmih ing ni pum awh a baai khawzah ni ta uhy, cehlai a mi bibinaak ce am myih boeih hy,
5 ούτω και ημείς οι πολλοί εν σώμα είμεθα εν Χριστώ, ο δε καθείς μέλη αλλήλων.
cemyih lawtna ningnih awm Khrih awh a baai khawzah na ak awm pum pynoet na ni awm uhy, a baaikhqi boeih ce pynoet ingkaw pynoet a koena awm qu qip boeih hy.
6 Έχοντες δε χαρίσματα διάφορα κατά την δοθείσαν εις ημάς χάριν, είτε προφητείαν, ας προφητεύωμεν κατά την αναλογίαν της πίστεως,
Qeennaak a peeknaak amyihna kutdo ak chang chang ni ta unawh, awikqawnkungna ak awm ing cangnaak a taak khoek amyihna kqawn seh;
7 είτε διακονίαν, ας καταγινώμεθα εις την διακονίαν, είτε διδάσκει τις, ας καταγίνηται εις την διδασκαλίαν,
bibikung ing thahly doena bi bi seh, cawngpyikung ing ypawmna cawngpyi seh,
8 είτε προτρέπει τις, εις την προτροπήν· ο μεταδίδων, ας μεταδίδη εν απλότητι, ο προϊστάμενος ας προΐσταται μετ' επιμελείας, ο ελεών ας ελεή εν ιλαρότητι.
ak sawikung ing ypawmna sawi seh; them ak pekung ing a hai kaana pe seh, awitlykkung ing ak leekna awitlyk seh, thlang ak qeenkung ing zeel doena qeen seh nyng.
9 Η αγάπη ας ήναι ανυπόκριτος. Αποστρέφεσθε το πονηρόν, προσκολλάσθε εις το αγαθόν,
Lungnaak taw kawlung tang tang ing a awm aham awm hy. Seetnaak ce sawhna unawh, leeknaak ce ak cakna tu uh.
10 γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι διά της φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους,
Pynoet ingkaw pynoet cingnahqui lungnaak ing lung qu na uh.
11 εις την σπουδήν άοκνοι, κατά το πνεύμα ζέοντες, τον Κύριον δουλεύοντες,
Thaseetnaak qoe qoe koeh ta law uh, tha lo law unawh, Bawipa bi ce bi law uh.
12 εις την ελπίδα χαίροντες, εις την θλίψιν υπομένοντες, εις την προσευχήν προσκαρτερούντες,
Ngaih-unaak awh ce zeel uh, kyinaak nami huh awh kawdungnaak ing yh law unawh, cykcahnaak awh cak lah uh.
13 εις τας χρείας των αγίων μεταδίδοντες, την φιλοξενίαν ακολουθούντες.
Thlakciimkhqi a voetnaak dawm unawh, khinkhqi ce ak nep na toek law uh.
14 Ευλογείτε τους καταδιώκοντας υμάς, ευλογείτε και μη καταράσθε.
Nangmih anik thekhanaak thlangkhqi ce zoseennaak pe law uh; zoseennaak pe unawh awih che ing koeh zyi uh.
15 Χαίρετε μετά χαιρόντων και κλαίετε μετά κλαιόντων.
Ak zeelkhqi ce zeel pyi unawh; kaw ak sekhqi ce kawseet pyi uh.
16 Έχετε προς αλλήλους το αυτό φρόνημα. Μη υψηλοφρονείτε, αλλά συγκαταβαίνετε εις τους ταπεινούς. Μη φαντάζεσθε εαυτούς φρονίμους.
Pynoet ingkaw pynoet qoep ang qui cana awm uh. Koeh oek qu uh, thlang ak kaina ak awmkhqi mi pyi qu uh. Namah ingkaw namah koeh zoeksang qu.
17 Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού· προνοείτε τα καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων·
Thawlhnaak ce thawlhnaak ing koeh thung uh. Thlang boeih amik huh awh ak thym ce ngaihtaaknaak ing sai law uh.
18 ει δυνατόν, όσον το αφ' υμών ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων.
Ang coeng thai awhtaw nangmih ben awhkawng ang coengnaak thai khuina thlang mi qoep ang qui cana awm law uh.
19 Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον· εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει Κύριος.
Ka pyikhqi, nami phu koeh sui law uh; Khawsa ak kawsonaak ce ken law uh, “Kut thungnaak taw kai a koe ni, kai ing thung kawng nyng,” tinawh Bawipa ing tihy.
20 Εάν λοιπόν πεινά ο εχθρός σου, τρέφε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν· διότι πράττων τούτο θέλεις σωρεύσει άνθρακας πυρός επί την κεφαλήν αυτού.
Ce anglakawh: Na qaal ce ak phoen a cawih awhtaw, buh pe; Tui a ngaih awhtaw, awk kawi ce pe. Vemyihna na sai awhtaw a lu awh maieh na tloeng peek ing myih kaw.”
21 Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα διά του αγαθού το κακόν.
Seetnaak ing koeh ni noeng seitaw, leeknaak ing seetnaak ce noeng lah.

< Προς Ρωμαιους 12 >