Προς Ρωμαιους 10

1 Αδελφοί, η επιθυμία της καρδίας μου και η δέησις η προς τον Θεόν υπέρ του Ισραήλ είναι διά την σωτηρίαν αυτών·

Brethren, my heart's desire and prayer to God for Israel is that they may be saved.

2 διότι μαρτυρώ περί αυτών ότι έχουσι ζήλον Θεού, αλλ' ουχί κατ' επίγνωσιν.

For I bear them witness that they have a zeal for God, but not according to knowledge.

3 Επειδή μη γνωρίζοντες την δικαιοσύνην του Θεού, και ζητούντες να συστήσωσι την ιδίαν αυτών δικαιοσύνην, δεν υπετάχθησαν εις την δικαιοσύνην του Θεού.

For being ignorant of the righteousness of God, and seeking to establish their own righteousness, they have not submitted themselves to the righteousness which is of God.

4 Επειδή το τέλος του νόμου είναι ο Χριστός προς δικαιοσύνην εις πάντα τον πιστεύοντα.

For Christ is the end of the law, for righteousness to every believer.

5 Διότι ο Μωϋσής γράφει την δικαιοσύνην την εκ του νόμου, λέγων ότι ο άνθρωπος ο κάμνων ταύτα θέλει ζήσει δι' αυτών·

For Moses describeth the righteousness which is of the law, "That the man who doth those things shall live by them."

6 η εκ πίστεως όμως δικαιοσύνη λέγει ούτω· Μη είπης εν τη καρδία σου, Τις θέλει αναβή εις τον ουρανόν; τουτέστι διά να καταβιβάση τον Χριστόν.

But the righteousness which is of faith speaketh thus, "Say not in thine heart, Who shall ascend into heaven, (that is, to bring Christ down) or,

7 ή, Τις θέλει καταβή εις την άβυσσον; τουτέστι διά να αναβιβάση τον Χριστόν εκ νεκρών. (Abyssos g12)

who shall descend into the deep, (that is, to (Abyssos g12)

8 Αλλά τι λέγει; Πλησίον σου είναι ο λόγος, εν τω στόματί σου και εν τη καρδία σου· τουτέστιν ο λόγος της πίστεως, τον οποίον κηρύττομεν.

bring up Christ from the dead)" but what saith it? "The word is nigh thee, in thy mouth and in thy heart." This is the word of faith which we preach: that if thou confess with thy mouth the Lord Jesus,

9 Ότι εάν ομολογήσης διά του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή·

and believe in thine heart, that God hath raised Him from the dead, thou shalt be saved.

10 διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.

For with the heart man believeth unto righteousness, and with the mouth confession is made unto salvation.

11 Διότι λέγει η γραφή· Πας ο πιστεύων επ' αυτόν δεν θέλει καταισχυνθή.

For the scripture saith, Whosoever believeth on Him, shall not be ashamed.

12 Επειδή δεν είναι διαφορά Ιουδαίου τε και Ελληνος· διότι ο αυτός Κύριος είναι πάντων, πλούσιος προς πάντας τους επικαλουμένους αυτόν·

For there is no difference of Jew and Greek: for He being Lord of all is bountiful to all that call upon Him.

13 διότι Πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου θέλει σωθή.

For whosoever shall call upon the name of the Lord shall be saved.

14 Πως λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον, εις τον οποίον δεν επίστευσαν; και πως θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον, περί του οποίου δεν ήκουσαν; και πως θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων;

But how shall they call upon him in whom they have not believed? and how shall they believe on him of whom they have not heard? and how shall they hear without a preacher?

15 Και πως θέλουσι κηρύξει, εάν δεν αποσταλώσι; Καθώς είναι γεγραμμένον· Πόσον ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά.

and how shall they preach unless they be sent? as it is written, How beautiful are the feet of those who bring the good tidings of peace, who bring the good tidings of good things?

16 Αλλά δεν υπήκουσαν πάντες εις το ευαγγέλιον. Διότι ο Ησαΐας λέγει· Κύριε, τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών;

But all have not obeyed the gospel: for Esaias saith, "Lord, who hath believed our report?"

17 Άρα η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού.

So that faith cometh by hearing, and hearing by the word of God.

18 Λέγω όμως, Μη δεν ήκουσαν; Μάλιστα εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, Και εις τα πέρατα της οικουμένης οι λόγοι αυτών.

But I say, Have they not heard? Verily their sound is gone out into all the earth, and their words to the ends of the world.

19 Αλλά λέγω, Μη δεν εγνώρισεν ο Ισραήλ; Πρώτος ο Μωϋσής λέγει· Εγώ θέλω σας παροξύνει εις ζηλοτυπίαν με τους μη έθνος, Θέλω σας παροργίσει με έθνος ασύνετον.

But I say again, Did not Israel know this? when first Moses saith, "I will move you to jealousy by those who are not a people, I will provoke you to anger by a foolish nation:"

20 Ο δε Ησαΐας αποτολμά και λέγει· Ευρέθην παρά των μη ζητούντων με, εφανερώθην εις τους μη ερωτώντας περί εμού.

and Esaias positively affirms, "I was found of them that sought me not, I was made manifest to them that asked not after me:"

21 Προς δε τον Ισραήλ λέγει· Όλην την ημέραν εξέτεινα τας χείρας μου προς λαόν απειθούντα και αντιλέγοντα.

and saith to Israel, "All the day long have I stretched out my hands to a disobedient and gainsaying people."