Ψαλμοί 97
1 Ο Κύριος βασιλεύει· ας αγάλλεται η γή· ας ευφραίνεται το πλήθος των νήσων.
L’Eternel règne! Que la terre soit dans l’allégresse, dans la joie les îles nombreuses!
2 Νεφέλη και ομίχλη είναι κύκλω αυτού· δικαιοσύνη και κρίσις η βάσις του θρόνου αυτού.
Il s’enveloppe de nuées et de brume épaisse, la justice et le droit sont la base de son trône.
3 Πυρ προπορεύεται έμπροσθεν αυτού και καταφλέγει πανταχόθεν, τους εχθρούς αυτού.
Devant lui une flamme s’avance, qui embrase, à l’entour, ses ennemis.
4 Αι αστραπαί αυτού φωτίζουσι την οικουμένην· είδεν η γη και εσαλεύθη.
Les éclairs illuminent le monde, la terre les voit et tremble.
5 Τα όρη διαλύονται ως κηρός από της παρουσίας του Κυρίου, από της παρουσίας του Κυρίου πάσης της γής·
Les montagnes fondent comme la cire devant l’Eternel, devant le maître de toute la terre.
6 Αναγγέλλουσιν οι ουρανοί την δικαιοσύνην αυτού, και βλέπουσι πάντες οι λαοί την δόξαν αυτού.
Les cieux racontent son équité, tous les peuples sont témoins de sa gloire.
7 Ας αισχυνθώσι πάντες οι λατρεύοντες τα γλυπτά, οι καυχώμενοι εις τα είδωλα· προσκυνείτε αυτόν, πάντες οι θεοί.
Ils sont déçus tous les adorateurs d’idoles, qui se glorifient de leurs vaines divinités. Tous les dieux se prosternent devant lui.
8 Ήκουσεν η Σιών και ευφράνθη, και εχάρησαν αι θυγατέρες του Ιούδα διά τας κρίσεις σου, Κύριε.
Sion l’apprend et s’en réjouit, les filles de Juda tressaillent d’allégresse, à cause de tes jugements, Eternel!
9 Διότι συ, Κύριε, είσαι ύψιστος εφ' όλην την γήν· σφόδρα υπερυψώθης υπέρ πάντας τους θεούς.
Car toi, Eternel, tu es le souverain de toute la terre, infiniment élevé au-dessus de tous les dieux.
10 Οι αγαπώντες τον Κύριον, μισείτε το κακόν· αυτός φυλάττει τας ψυχάς των οσίων αυτού· ελευθερόνει αυτούς εκ χειρός ασεβών.
Vous qui aimez l’Eternel, haïssez le mal! Il protège la personne de ses pieux serviteurs, les délivre de la main des pervers.
11 Φως σπείρεται διά τον δίκαιον και ευφροσύνη διά τους ευθείς την καρδίαν.
La lumière se répand sur les justes, et la joie sur les cœurs droits.
12 Ευφραίνεσθε, δίκαιοι, εν Κυρίω, και υμνείτε την μνήμην της αγιωσύνης αυτού.
Réjouissez-vous, ô justes, en l’Eternel, et rendez hommage à sa gloire sainte.
