Ψαλμοί 96
1 Ψάλατε εις τον Κύριον άσμα νέον· ψάλατε εις τον Κύριον, πάσα η γη.
Quand le temple fut rebâti après la captivité, cantique de David. Chantez au Seigneur un cantique nouveau; que toute la terre chante au Seigneur!
2 Ψάλατε εις τον Κύριον· ευλογείτε το όνομα αυτού· κηρύττετε από ημέρας εις ημέραν την σωτηρίαν αυτού.
Chantez au Seigneur; bénissez son nom; publiez avec joie son salut de jour en jour.
3 Αναγγείλατε εν τοις έθνεσι την δόξαν αυτού, εν πάσι τοις λαοίς τα θαυμάσια αυτού.
Publiez aux Gentils sa gloire, et ses merveilles à tous les peuples,
4 Διότι μέγας ο Κύριος και αξιΰμνητος σφόδρα· είναι φοβερός υπέρ πάντας τους θεούς.
Car le Seigneur est grand et digne de louanges infinies; il est plus terrible que tous les dieux.
5 Διότι πάντες οι θεοί των εθνών είναι είδωλα· ο δε Κύριος τους ουρανούς εποίησε.
Car tous les dieux des Gentils sont des démons; mais le Seigneur a créé les cieux.
6 Δόξα και μεγαλοπρέπεια είναι ενώπιον αυτού· ισχύς και ώραιότης εν τω αγιαστηρίω αυτού.
Louanges et beauté sont en sa présence; la sainteté et la majesté sont en son sanctuaire.
7 Απόδοτε εις τον Κύριον, πατριαί των λαών, απόδοτε εις τον Κύριον δόξαν και ισχύν.
Tribus des Gentils, rendez au Seigneur, rendez à Dieu gloire et honneur.
8 Απόδοτε εις τον Κύριον την δόξαν του ονόματος αυτού· λάβετε προσφοράς και εισέλθετε εις τας αυλάς αυτού.
Rendez gloire au Seigneur et à son nom; prenez des victimes et entrez dans ses parvis.
9 Προσκυνήσατε τον Κύριον εν τω μεγαλοπρεπεί αγιαστηρίω αυτού· φοβείσθε από προσώπου αυτού, πάσα η γη.
Adorez le Seigneur en son temple saint, et que devant sa face tremble toute la terre.
10 Είπατε εν τοις έθνεσιν, Ο Κύριος βασιλεύει· η οικουμένη θέλει βεβαίως είσθαι εστερεωμένη· δεν θέλει σαλευθή· αυτός θέλει κρίνει τους λαούς εν ευθύτητι.
Dites aux Gentils: Le Seigneur règne, car il a affermi le globe de la terre, et il ne sera plus ébranlé; il jugera les peuples avec droiture.
11 Ας ευφραίνωνται οι ουρανοί, και ας αγάλλεται η γή· ας ηχή η θάλασσα και το πλήρωμα αυτής.
Que les cieux se réjouissent et que la terre tressaille d'allégresse; que la mer en sa plénitude soit émue.
12 Ας χαίρωσιν αι πεδιάδες και πάντα τα εν αυταίς· τότε θέλουσιν αγάλλεσθαι πάντα τα δένδρα του δάσους
Les champs et tout ce qu'ils renferment se réjouiront; alors tressailliront les arbres de la forêt
13 ενώπιον του Κυρίου· διότι έρχεται, διότι έρχεται διά να κρίνη την γήν· θέλει κρίνει την οικουμένην εν δικαιοσύνη και τους λαούς εν τη αληθεία αυτού.
Devant la face du Seigneur; car il vient, car il vient juger la terre. Il jugera le monde selon sa justice, et les peuples selon sa vérité.
