Ψαλμοί 94
1 Θεέ των εκδικήσεων, Κύριε, Θεέ των εκδικήσεων, εμφάνηθι.
Dios de venganzas Jehová, Dios de venganzas, muéstrate.
2 Υψώθητι, Κριτά της γής· απόδος ανταπόδοσιν εις τους υπερηφάνους.
Ensálzate, o! Juez de la tierra: da el pago a los soberbios.
3 Έως πότε οι ασεβείς, Κύριε, έως πότε οι ασεβείς θέλουσι θριαμβεύει;
¿Hasta cuándo los impíos, o! Jehová, hasta cuándo los impíos se regocijarán?
4 Έως πότε θέλουσι προφέρει και λαλεί σκληρά; θέλουσι καυχάσθαι πάντες οι εργάται της ανομίας;
¿Pronunciarán, hablarán cosas duras? ¿ensalzarse han todos los que obran iniquidad?
5 Τον λαόν σου, Κύριε, καταθλίβουσι και την κληρονομίαν σου κακοποιούσι.
A tu pueblo, o! Jehová, quebrantan, y a tu heredad afligen.
6 Την χήραν και τον ξένον φονεύουσι και θανατόνουσι τους ορφανούς.
A la viuda y al extranjero matan, y a los huérfanos quitan la vida.
7 Και λέγουσι, δεν θέλει ιδεί ο Κύριος ουδέ θέλει νοήσει ο Θεός του Ιακώβ.
Y dijeron: No verá Jehová: y, no entenderá el Dios de Jacob.
8 Εννοήσατε, οι άφρονες μεταξύ του λαού· και οι μωροί, πότε θέλετε φρονιμεύσει;
Entendéd necios en el pueblo: y vosotros insensatos, ¿cuándo seréis sabios?
9 Ο φυτεύσας το ωτίον, δεν θέλει ακούσει; ο πλάσας τον οφθαλμόν, δεν θέλει ιδεί;
¿El que plantó la oreja, no oirá? ¿él que formó el ojo, no verá?
10 Ο σωφρονίζων τα έθνη, δεν θέλει ελέγξει; ο διδάσκων τον άνθρωπον γνώσιν;
¿El que castiga a las gentes, no reprenderá? ¿el que enseña al hombre la ciencia?
11 Ο Κύριος γνωρίζει τους διαλογισμούς των ανθρώπων, ότι είναι μάταιοι.
Jehová conoce los pensamientos de los hombres: que son vanidad.
12 Μακάριος ο άνθρωπος, τον οποίον σωφρονίζεις, Κύριε, και διά του νόμου σου διδάσκεις αυτόν·
Bienaventurado el varón a quien tú Jehová, castigares, y en tu ley le enseñares.
13 διά να αναπαύης αυτόν από των ημερών της συμφοράς, εωσού σκαφθή λάκκος εις τον ασεβή.
Para hacerle quieto en los días de aflicción, entre tanto que se cava el hoyo para el impío.
14 Διότι δεν θέλει απορρίψει ο Κύριος τον λαόν αυτού, και την κληρονομίαν αυτού δεν θέλει εγκαταλείψει.
Porque no dejará Jehová a su pueblo, ni desamparará a su heredad.
15 Επειδή η κρίσις θέλει επιστρέψει εις την δικαιοσύνην, και θέλουσιν ακολουθήσει αυτήν πάντες οι ευθείς την καρδίαν.
Porque el juicio será vuelto hasta justicia, y en pos de ella irán todos los rectos de corazón.
16 Τις θέλει σηκωθή υπέρ εμού κατά των πονηρευομένων; τις θέλει παρασταθή υπέρ εμού κατά των εργατών της ανομίας;
¿Quién se levanta por mí contra los malignos? ¿Quién está por mí contra los que obran iniquidad?
17 Εάν ο Κύριος δεν με εβοήθει, παρ' ολίγον ήθελε κατοικήσει ψυχή μου εν τη σιωπή.
Si no me ayudara Jehová, presto morara mi alma con los muertos.
18 Ότε έλεγον, ωλίσθησεν ο πους μου, το έλεός σου, Κύριε, με εβοήθει.
Mas si decía: Mi pie resbala, tu misericordia, o! Jehová, me sustentaba.
19 Εν τω πλήθει των αμηχανιών της καρδίας μου, αι παρηγορίαι σου εύφραναν την ψυχήν μου.
En la multitud de mis pensamientos dentro de mí, tus consolaciones alegraban mi alma.
20 Μήπως έχει μετά σου συγκοινωνίαν ο θρόνος της ανομίας, όστις μηχανάται αδικίαν αντί νόμου;
¿Juntarse ha contigo el trono de iniquidades, que cria agravio en el mandamiento?
21 Αυτοί εφορμώσι κατά της ψυχής του δικαίου και αίμα αθώον καταδικάζουσιν.
Pónense en ejército contra la vida del justo: y condenan la sangre inocente.
22 Αλλ' ο Κύριος είναι εις εμέ καταφύγιον και ο Θεός μου το φρούριον της ελπίδος μου.
Mas Jehová me ha sido por refugio: y mí Dios por peña de mi confianza.
23 Και θέλει επιστρέψει επ' αυτούς την ανομίαν αυτών και εν τη πονηρία αυτών θέλει αφανίσει αυτούς· Κύριος ο Θεός ημών θέλει αφανίσει αυτούς.
El cual hizo volver contra ellos su iniquidad: y con su maldad los talará: talarlos ha Jehová nuestro Dios.
