Ψαλμοί 94
1 Θεέ των εκδικήσεων, Κύριε, Θεέ των εκδικήσεων, εμφάνηθι.
Ó Deus das vinganças, SENHOR Deus das vinganças, mostra-te com teu brilho!
2 Υψώθητι, Κριτά της γής· απόδος ανταπόδοσιν εις τους υπερηφάνους.
Exalta-te, ó Juiz da terra! Retribui com punição aos arrogantes.
3 Έως πότε οι ασεβείς, Κύριε, έως πότε οι ασεβείς θέλουσι θριαμβεύει;
Até quando os perversos, SENHOR, até quando os perversos se alegrarão?
4 Έως πότε θέλουσι προφέρει και λαλεί σκληρά; θέλουσι καυχάσθαι πάντες οι εργάται της ανομίας;
Eles falam [demais], e dizem palavras soberbas; todos os que praticam a maldade se orgulham.
5 Τον λαόν σου, Κύριε, καταθλίβουσι και την κληρονομίαν σου κακοποιούσι.
Eles despedaçam ao teu povo, SENHOR, e humilham a tua herança.
6 Την χήραν και τον ξένον φονεύουσι και θανατόνουσι τους ορφανούς.
Eles matam a viúva e o estrangeiro, e tiram a vida dos órfãos.
7 Και λέγουσι, δεν θέλει ιδεί ο Κύριος ουδέ θέλει νοήσει ο Θεός του Ιακώβ.
E dizem: O SENHOR não vê [isso], e o Deus de Jacó não está prestando atenção.
8 Εννοήσατε, οι άφρονες μεταξύ του λαού· και οι μωροί, πότε θέλετε φρονιμεύσει;
Entendei, ó tolos dentre o povo; e vós [que sois] loucos, quando sereis sábios?
9 Ο φυτεύσας το ωτίον, δεν θέλει ακούσει; ο πλάσας τον οφθαλμόν, δεν θέλει ιδεί;
Por acaso aquele que criou os ouvidos não ouviria? Aquele que formou os olhos não veria?
10 Ο σωφρονίζων τα έθνη, δεν θέλει ελέγξει; ο διδάσκων τον άνθρωπον γνώσιν;
Aquele que disciplina as nações não castigaria? É ele o que ensina o conhecimento ao homem.
11 Ο Κύριος γνωρίζει τους διαλογισμούς των ανθρώπων, ότι είναι μάταιοι.
O SENHOR conhece os pensamentos do homem, que são inúteis.
12 Μακάριος ο άνθρωπος, τον οποίον σωφρονίζεις, Κύριε, και διά του νόμου σου διδάσκεις αυτόν·
Bem-aventurado é o homem a quem tu disciplinas, SENHOR, e em tua Lei o ensinas;
13 διά να αναπαύης αυτόν από των ημερών της συμφοράς, εωσού σκαφθή λάκκος εις τον ασεβή.
Para tu lhe dares descanso dos dias de aflição, até que seja cavada a cova para o perverso.
14 Διότι δεν θέλει απορρίψει ο Κύριος τον λαόν αυτού, και την κληρονομίαν αυτού δεν θέλει εγκαταλείψει.
Pois o SENHOR não abandonará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
15 Επειδή η κρίσις θέλει επιστρέψει εις την δικαιοσύνην, και θέλουσιν ακολουθήσει αυτήν πάντες οι ευθείς την καρδίαν.
Porque o juízo restaurará a justiça, e todos os corretos de coração o seguirão.
16 Τις θέλει σηκωθή υπέρ εμού κατά των πονηρευομένων; τις θέλει παρασταθή υπέρ εμού κατά των εργατών της ανομίας;
Quem se levantará em meu favor contra os malfeitores? Quem se porá em meu favor contra os praticantes de perversidade?
17 Εάν ο Κύριος δεν με εβοήθει, παρ' ολίγον ήθελε κατοικήσει ψυχή μου εν τη σιωπή.
Se o SENHOR não tivesse sido meu socorro, minha alma logo teria vindo a morar no silêncio [da morte].
18 Ότε έλεγον, ωλίσθησεν ο πους μου, το έλεός σου, Κύριε, με εβοήθει.
Quando eu dizia: Meu pé está escorregando; Tua bondade, ó SENHOR, me sustentava.
19 Εν τω πλήθει των αμηχανιών της καρδίας μου, αι παρηγορίαι σου εύφραναν την ψυχήν μου.
Quando minhas preocupações se multiplicavam dentro de mim, teus consolos confortaram a minha alma.
20 Μήπως έχει μετά σου συγκοινωνίαν ο θρόνος της ανομίας, όστις μηχανάται αδικίαν αντί νόμου;
Por acaso teria comunhão contigo o trono da maldade, que faz leis opressivas?
21 Αυτοί εφορμώσι κατά της ψυχής του δικαίου και αίμα αθώον καταδικάζουσιν.
Muitos se juntam contra a alma do justo, e condenam o sangue inocente.
22 Αλλ' ο Κύριος είναι εις εμέ καταφύγιον και ο Θεός μου το φρούριον της ελπίδος μου.
Mas o SENHOR é meu alto retiro, e meu Deus a rocha de meu refúgio.
23 Και θέλει επιστρέψει επ' αυτούς την ανομίαν αυτών και εν τη πονηρία αυτών θέλει αφανίσει αυτούς· Κύριος ο Θεός ημών θέλει αφανίσει αυτούς.
E ele fará voltar sobre eles suas próprias perversidades, e por suas maldades ele os destruirá; o SENHOR nosso Deus os destruirá.
