Ψαλμοί 92
1 «Ψαλμός ωδής διά την ημέραν του Σαββάτου.» Αγαθόν το να δοξολογή τις τον Κύριον και να ψαλμωδή εις το όνομά σου, Υψιστε·
A Canticle Psalm. On the day of the Sabbath. It is good to confess to the Lord and to sing psalms to your name, O Most High:
2 να αναγγέλλη το πρωΐ το έλεός σου και την αλήθειάν σου πάσαν νύκτα,
to announce your mercy in the morning, and your truth throughout the night,
3 με δεκάχορδον όργανον και με ψαλτήριον· με ωδήν και κιθάραν.
upon the ten strings, upon the psaltery, with a canticle, upon stringed instruments.
4 Διότι με εύφρανας, Κύριε, εν τοις ποιήμασί σου· θέλω αγάλλεσθαι εν τοις έργοις των χειρών σου.
For you, O Lord, have delighted me with your doings, and I will exult in the works of your hands.
5 Πόσον μεγάλα είναι τα έργα σου, Κύριε βαθείς είναι οι διαλογισμοί σου σφόδρα.
How great are your works, O Lord! Your thoughts have been made exceedingly deep.
6 Ο άνθρωπος ο ανόητος δεν γνωρίζει, και ο μωρός δεν εννοεί τούτο·
A foolish man will not know these things, and a senseless one will not understand:
7 ότι οι ασεβείς βλαστάνουσιν ως ο χόρτος, και ανθούσι πάντες οι εργάται της ανομίας, διά να αφανισθώσιν αιωνίως.
when sinners will have risen up like grass, and when all those who work iniquity will have appeared, that they shall pass away, age after age.
8 Αλλά συ, Κύριε, είσαι ύψιστος εις τον αιώνα.
But you, O Lord, are the Most High for all eternity.
9 Διότι, ιδού, οι εχθροί σου, Κύριε, διότι, ιδού, οι εχθροί σου θέλουσιν εξολοθρευθή· θέλουσι διασκορπισθή πάντες οι εργάται της ανομίας.
For behold your enemies, O Lord, for behold your enemies will perish, and all those who work iniquity will be dispersed.
10 Αλλά συ θέλεις υψώσει ως του μονοκέρωτος το κέρας μου· εγώ θέλω χρισθή με νέον έλαιον·
And my horn will be exalted like that of the single-horned beast, and my old age will be exalted in fruitful mercy.
11 και ο οφθαλμός μου θέλει ιδεί την εκδίκησιν των εχθρών μου· τα ώτα μου θέλουσιν ακούσει περί των κακοποιών των επανισταμένων κατ' εμού.
And my eye has looked down upon my enemies, and my ear will hear of the malignant rising up against me.
12 Ο δίκαιος ως φοίνιξ θέλει ανθεί· ως κέδρος του Λιβάνου θέλει αυξάνει.
The just one will flourish like the palm tree. He will be multiplied like the cedar of Lebanon.
13 Πεφυτευμένοι εν τω οίκω του Κυρίου, θέλουσιν ανθεί εν ταις αυλαίς του Θεού ημών·
Those planted in the house of the Lord will flourish in the courts of the house of our God.
14 θέλουσι καρποφορεί και εν αυτώ τω βαθεί γήρατι, θέλουσιν είσθαι ακμάζοντες και ανθηροί·
They will still be multiplied in a fruitful old age, and they will endure well,
15 διά να αναγγέλλωσιν ότι δίκαιος είναι ο Κύριος, το φρούριόν μου· και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ.
so that they may announce that the Lord our God is righteous and that there is no iniquity in him.
