Ψαλμοί 90
1 «Προσευχή του Μωϋσέως, του ανθρώπου του Θεού.» Κύριε, συ έγεινες εις ημάς καταφυγή εις γενεάν και γενεάν.
Lord, you have always (been [like] a home for us/protected us) [MET].
2 Πριν γεννηθώσι τα όρη, και πλάσης την γην και την οικουμένην, και από του αιώνος έως του αιώνος, συ είσαι ο Θεός.
Before you created the mountains, before you formed the earth and everything that is in it, you were eternally God, and you will be God forever.
3 Επαναφέρεις τον άνθρωπον εις τον χούν· και λέγεις, Επιστρέψατε, υιοί των ανθρώπων.
[When people die], you cause their corpses to become soil again; you change their corpses to become dirt like [the first man] was created from.
4 Διότι χίλια έτη ενώπιόν σου είναι ως ημέρα η χθές, ήτις παρήλθε, και ως φυλακή νυκτός.
When you (consider/think about) time, 1,000 years are [as short as] [SIM] one day which passes; [you consider that] [HYP] they are as short as a few hours in the night.
5 Κατακλύζεις αυτούς· είναι ως όνειρον της αυγής, ως χόρτος όστις παρέρχεται·
You cause people suddenly to die [MET]; they [live only a short time], like a dream lasts only a short time. They are like grass/weeds [SIM] that grow up.
6 το πρωΐ ανθεί και παρακμάζει· το εσπέρας κόπτεται και ξηραίνεται.
In the morning [DOU] the grass sprouts and grows well, but in the evening it dries up and (completely withers/dies).
7 Διότι εκλείπομεν εν τη οργή σου και εν τω θυμώ σου ταραττόμεθα.
[Similarly], [because of the sins that we have committed], you become angry with us; you terrify us and then you destroy us.
8 Έθεσας τας ανομίας ημών ενώπιόν σου, τα κρύφια ημών εις το φως του προσώπου σου.
[It is as though] you place our sins in front of you, you spread out even our secret sins where you can see them.
9 Επειδή πάσαι αι ημέραι ημών παρέρχονται εν τη οργή σου· διατρέχομεν τα έτη ημών ως διανόημα.
Because you are angry with us, you cause our lives to end; the years that we live pass as quickly as a sigh does.
10 Αι ημέραι της ζωής ημών είναι καθ' εαυτάς εβδομήκοντα έτη, και εάν εν ευρωστία, ογδοήκοντα έτη· πλην και το καλήτερον μέρος αυτών είναι κόπος και πόνος, διότι ταχέως παρέρχεται και εμείς πετώμεν.
People live for only 70 years; but if they are strong, some of them live for 80 years. But even during good years we have much pain and troubles; our lives soon end, and we die [EUP].
11 Τις γνωρίζει την δύναμιν της οργής σου και του θυμού σου αναλόγως του φόβου σου;
No one [RHQ] has fully experienced the powerful things you can do to them when you are angry with them, and people are not afraid that you will greatly punish them because of your being angry with them.
12 Δίδαξον ημάς να μετρώμεν ούτω τας ημέρας ημών, ώστε να προσκολλώμεν τας καρδίας ημών εις την σοφίαν.
So teach/help us to realize that we live for only a short time in order that we may [use our time] wisely.
13 Επίστρεψον, Κύριε· έως πότε; και γενού ίλεως εις τους δούλους σου.
Yahweh, how long [will you be angry with us]? Pity us who serve you.
14 Χόρτασον ημάς του ελέους σου από πρωΐας, και θέλομεν αγάλλεσθαι και ευφραίνεσθαι κατά πάσας τας ημέρας ημών.
Each morning show us that your faithfully loving us is enough for us in order that we may shout joyfully and be happy for the rest of our lives.
15 Εύφρανον ημάς αντί των ημερών, καθ' ας έθλιψας ημάς, των ετών καθ' α είδομεν κακά.
Cause us to now be as happy for as many years as you (afflicted us/caused us to be sad) and we experienced troubles.
16 Ας γείνη το έργον σου φανερόν εις τους δούλους σου και η δόξα σου εις τους υιούς αυτών·
Enable us to see the [great] things that you do and enable our descendants to [also] see your glorious power.
17 και ας ήναι η λαμπρότης Κυρίου του Θεού ημών εφ' ημάς· και το έργον των χειρών ημών στερέονε εφ' ημάς· ναι, το έργον των χειρών ημών, στερέονε αυτό.
Lord, our God, give us your blessings and enable us to be successful; yes, cause us to be successful in [everything] that we do [DOU]!
