Ψαλμοί 83
1 «Ωδή Ψαλμού του Ασάφ.» Θεέ, μη σιωπήσης· μη σιγήσης και μη ησυχάσης, Θεέ.
Canticum Psalmi Asaph. Deus, quis similis erit tibi? ne taceas, neque compescaris Deus:
2 Διότι, ιδού, οι εχθροί σου θορυβούσι, και οι μισούντές σε ύψωσαν κεφαλήν.
Quoniam ecce inimici tui sonuerunt: et qui oderunt te, extulerunt caput.
3 Κακήν βουλήν έλαβον κατά του λαού σου και συνεβουλεύθησαν κατά των εκλεκτών σου.
Super populum tuum malignaverunt consilium: et cogitaverunt adversus sanctos tuos.
4 Είπον, Έλθετε, και ας εξολοθρεύσωμεν αυτούς από του να ήναι έθνος· και το όνομα του Ισραήλ ας μη μνημονεύηται πλέον.
Dixerunt: Venite, et disperdamus eos de gente: et non memoretur nomen Israel ultra.
5 Διότι εκ συμφώνου συνεβουλεύθησαν ομού· συνεμάχησαν κατά σού·
Quoniam cogitaverunt unanimiter: simul adversum te testamentum disposuerunt,
6 αι σκηναί του Εδώμ και οι Ισμαηλίται· ο Μωάβ και οι Αγαρηνοί·
tabernacula Idumæorum et Ismahelitæ: Moab, et Agareni,
7 Ο Γεβάλ και ο Αμμών και ο Αμαλήκ· οι Φιλισταίοι μετά των κατοικούντων την Τύρον.
Gebal, et Ammon, et Amalec: alienigenæ cum habitantibus Tyrum.
8 Και αυτός ο Ασσούρ ηνώθη μετ' αυτών· εβοήθησαν τους υιούς του Λωτ. Διάψαλμα.
Etenim Assur venit cum illis: facti sunt in adiutorium filiis Lot.
9 Κάμε εις αυτούς ως εις τους Μαδιανίτας, ως εις τον Σισάραν, ως εις τον Ιαβείν εν τω χειμάρρω Κεισών·
Fac illis sicut Madian et Sisaræ: sicut Iabin in torrente Cisson.
10 οίτινες απωλέσθησαν εν Εν-δώρ· έγειναν κόπρος διά την γην.
Disperierunt in Endor: facti sunt ut stercus terræ.
11 Κάμε τους άρχοντας αυτών ως τον Ωρήβ και ως τον Ζήβ· και ως τον Ζεβεέ και ως τον Σαλμανάν πάντας τους αρχηγούς αυτών·
Pone principes eorum sicut Oreb, et Zeb, et Zebee, et Salmana: Omnes principes eorum:
12 οίτινες είπον, Ας κληρονομήσωμεν εις εαυτούς τα κατοικητήρια του Θεού.
qui dixerunt: Hereditate possideamus Sanctuarium Dei.
13 Θεέ μου, κάμε αυτούς ως τροχόν, ως άχυρον κατά πρόσωπον ανέμου.
Deus meus pone illos ut rotam: et sicut stipulam ante faciem venti.
14 Ως το πυρ καίει το δάσος, και ως η φλόξ κατακαίει τα όρη,
Sicut ignis, qui comburit silvam: et sicut flamma comburens montes:
15 ούτω καταδίωξον αυτούς με την ανεμοζάλην σου, και με τον ανεμοστρόβιλον σου κατατρόμαξον αυτούς.
Ita persequeris illos in tempestate tua: et in ira tua turbabis eos.
16 Γέμισον τα πρόσωπα αυτών από ατιμίας, και θέλουσι ζητήσει το όνομά σου, Κύριε.
Imple facies eorum ignominia: et quærent nomen tuum, Domine.
17 Ας καταισχυνθώσι και ας ταραχθώσι διαπαντός· και ας εντραπώσι και ας απολεσθώσι·
Erubescant, et conturbentur in sæculum sæculi: et confundantur, et pereant.
18 και ας γνωρίσωσιν ότι συ, του οποίου το όνομα είναι Κύριος, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.
Et cognoscant quia nomen tibi Dominus: tu solus Altissimus in omni terra.
