Ψαλμοί 82

1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.

Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:

2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.

«Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)

3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.

Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!

4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.

Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!

5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.

Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.

6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·

Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»

7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.

Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»

8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.

Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.