< Ψαλμοί 82 >
1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
En salme av Asaf. Gud står i Guds menighet; midt iblandt guder holder han dom:
2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
Hvor lenge vil I dømme urettferdig og holde med de ugudelige? (Sela)
3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
Døm den ringe og farløse, la den elendige og fattige få sin rett!
4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
Redd den ringe og trengende, frels ham fra de ugudeliges hånd!
5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
De skjønner intet, og de forstår intet, de vandrer i mørke; alle jordens grunnvoller vakler.
6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
Jeg har sagt: I er guder, og I er alle den Høiestes sønner.
7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
Men sannelig, som mennesker skal I dø, og som en av fyrstene skal I falle.
8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.
Reis dig, Gud, hold dom over jorden! For du har alle hedningene i eie!