< Ψαλμοί 82 >
1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
Psalmus Asaph. [Deus stetit in synagoga deorum; in medio autem deos dijudicat.
2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
Usquequo judicatis iniquitatem, et facies peccatorum sumitis?
3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
Judicate egeno et pupillo; humilem et pauperem justificate.
4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
Eripite pauperem, et egenum de manu peccatoris liberate.
5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
Nescierunt, neque intellexerunt; in tenebris ambulant: movebuntur omnia fundamenta terræ.
6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
Ego dixi: Dii estis, et filii Excelsi omnes.
7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
Vos autem sicut homines moriemini, et sicut unus de principibus cadetis.
8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.
Surge, Deus, judica terram, quoniam tu hæreditabis in omnibus gentibus.]