< Ψαλμοί 82 >

1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
Ein Lied, von Asaph. - Zum Gottesrat begibt sich Gott, Gericht bei Göttern abzuhalten:
2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
"Wie lange wollt ihr noch das Recht verdrehen, für Schuldige Partei ergreifen? (Sela)
3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
Den Armen und den Waisen schaffet Recht! Verteidigt den Geringen und den Dürftigen!
4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
Errettet Niedrige und Arme! Befreit sie aus der Frevler Hand!
5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
Sie achten's nicht, verständnislos; im Finstern wandeln sie umher; des Landes Stützen wanken all.
6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
Ich habe zwar gesprochen: "Ihr seid Götter, ihr des Höchsten Söhne all.'
7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
Jedoch wie andere Menschen sollt ihr sterben, wie andere Fürsten niedersinken!" -
8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.
Auf, Gott! Der Erde halte ihr Gericht! Du bist der Erbherr aller Heidenvölker.

< Ψαλμοί 82 >