Ψαλμοί 82

1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.

— A Psalm of Asaph. God hath stood in the company of God, In the midst God doth judge.

2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.

Till when do ye judge perversely? And the face of the wicked lift up? (Selah)

3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.

Judge ye the weak and fatherless, The afflicted and the poor declare righteous.

4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.

Let the weak and needy escape, From the hand of the wicked deliver them.

5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.

They knew not, nor do they understand, In darkness they walk habitually, Moved are all the foundations of earth.

6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·

I — I have said, 'Gods ye [are], And sons of the Most High — all of you,

7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.

But as man ye die, and as one of the heads ye fall,

8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.

Rise, O God, judge the earth, For Thou hast inheritance among all the nations!