< Ψαλμοί 82 >

1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
A Psalm of Asaph. God standeth in the congregation of the mighty; he judgeth among the gods.
2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
How long will ye judge unjustly, and accept the persons of the wicked? (Selah)
3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
Defend the poor and fatherless: do justice to the afflicted and needy.
4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
Deliver the poor and needy: deliver [them] from the hand of the wicked.
5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
They know not, neither will they understand; they walk on in darkness: all the foundations of the earth are out of course.
6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
I have said, Ye [are] gods; and all of you [are] children of the Most High.
7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
But ye shall die like men, and fall like one of the princes.
8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.
Arise, O God, judge the earth: for thou wilt inherit all nations.

< Ψαλμοί 82 >