Ψαλμοί 82

1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.

A Melody of Asaph. God, hath taken his place in the august assembly, In the midst of the gods, will he judge.

2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.

How long will ye judge perversely, And, the countenances of the lawless, uplift? (Selah)

3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.

Vindicate the weak and the fatherless, The oppressed and the poor, see righted;

4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.

Deliver the weak and the needy, Out of the hand of the lawless, make rescue.

5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.

They know not, neither can they perceive, In darkness, they wander, All the foundations of the earth do shake.

6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·

I, said, Gods, ye are, Yea, sons of the Highest, are ye all;

7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.

But indeed, like the earth-born, shall ye die! And, like one of the princes, shall ye fall!

8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.

Arise! O God, judge thou the earth, For, thou, wilt inherit all the nations.