< Ψαλμοί 82 >
1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
A psalm of Asaph. God has taken his stand in the divine assembly: in the midst of the gods he holds judgment.
2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
“How long will you crookedly judge, and favor the wicked? (Selah)
3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
Do right by the weak and the orphan, acquit the innocent poor.
4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
Rescue the weak and the needy, save them from the hand of the wicked.
5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
“They have neither knowledge nor insight, in darkness they walk to and fro, while the earth’s foundations totter.
6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
It was I who appointed you gods, children of the Most High all of you.
7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
Yet like mortals you will surely die, you will fall like any prince.”
8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.
Arise, O God, judge the earth, for all nations are yours by inheritance.