Ψαλμοί 82

1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.

“A psalm of Assaph.” God standeth in the congregation of God, in the midst of judges doth he judge.

2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.

How long will ye judge unjustly, and treat with favor the face of the wicked? (Selah)

3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.

Judge uprightly the poor and fatherless: do justice to the afflicted and indigent.

4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.

Release the poor and needy: deliver them out of the power of the wicked.

5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.

They know not, nor will they understand; in darkness do they walk on: all the foundations of the earth are moved.

6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·

I have indeed said, Ye are gods; and children of the most High are all of you.

7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.

But verily like men shall ye die, and like one of the princes shall ye fall.

8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.

Arise, O God, judge the earth; for thou wilt possess all the nations.