< Ψαλμοί 82 >
1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
A Psalm for Asaph. God stands in the assembly of gods; and in the midst [of them] will judge gods.
2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
How long will ye judge unrighteously, and accept the persons of sinners? (Pause)
3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
Judge the orphan and poor: do justice to the low and needy.
4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
Rescue the needy, and deliver the poor out of the hand of the sinner.
5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
They know not, nor understand; they walk on in darkness: all the foundations of the earth shall be shaken.
6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
I have said, Ye are gods; and all [of you] children of the Most High.
7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
But ye die as men, and fall as one of the princes.
8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.
Arise, O God, judge the earth: for thou shalt inherit all nations.